EIGHTEENS isinulat ni: mervin canta [FINISHED]

CHAPTER 4: FIRST WARNING

CHAPTER 4: FIRST WARNING

Pumunta nga ang mga walong kabataan na nasangkot sa kaguluhang naganap sa canteen.

Eto ay sila:

Lian,Kate, Ken, Richard, Hiro, Ryan, Maxene at Joyce.

Nag-umpisa ang awayan dahil sa di magandang asal na ginawa ni hiro kay richard.

Tinapunan niya ito ng juice sa ulo at pinagbantaan pa ito na syang kinainit ng ulo ni richard na dahilan kung bakit nya ito sinapak.

“sino ang nag-umpisa nito?”

(galit na tanong ni ms. B)

“sya po! Si richard po ms. B”

(turo ni hiro)

“oo po si richard po ang unang sumapak!”

(sawsaw naman ni ryan kay hiro)

“ahm…ikaw pala mr. mendoza kabago-bago mo palang dito eh! Ang gaspang na ng ugali mo?”

(sabi ni ms. B kay richard)

“mam! Maniwala po kayo mam, sya po talaga ang nanguna, kung hindi nya po ako tinapunan ng juice sa ulo, tingnan nyo! Hindi po ako magagalit, hindi ko naman po sya inaano, ni hindi nga kami nag-uusap eh!”

(sagot namna ni richard)

“at ikaw mr. magalona. Wala karing takas! Pwede ba mag tanong sa iyo?”

(sabi ni ms. B)

“ok mam! Basta wag lang sa subject nyo hindi ko kasi gaanong naiintindihan eh!”

(sabi ni hiro)

“ahm…ganun ah? Pang-ilang beses mo ng naparito?” sa guidance office?”

(seryosong tanong ni ms. B kay hiro)

“mam! Inaamin ko na po ang kasalan ko po pls…wag nyo po akong I expelled…parang awa niyo na po. Magagalit ang mommy at daddy ko!”

(pag-mamakaawa ni hiro kay ms. B )

“hiro! Ilang beses kanang pinagbigyan ng eskwelahang ito. Hindi ito boxing arena na kung kelan mo gusto makipag-suntukan eh gagawin mo!, matutu ka naman sa mga kamalian ginagawa mo!”

(sabi ni ms. B)

“sorry na po mam. pasensya kana pre! Hindi ko na uulitin!”

(sabi ni hiro)

“ok sige! Nga pala nagtataka kayo kung bakit nandito kayo walo?”

(sabi ni ms. B sa walong kabataan)

“oo nga po hindi naman kami kasama sa away nila eh!”

(sabi ni lian kay ms. B )

“talaga lang ah? Nakita kong umawat karin sa gulo so kasali karin, at kelangan ko ng statement niyo!”

(sagot ni ms. B kay lian)

“ok pag-bibigyan kita hiro for the last time!”

(sabi ni ms. B )

“yes! Thank you mam! I owe you a lot mam! thanks maraming-maraming salamat po!”

(tuwang sagot ni hiro)

“pero sa isang kundisyon!”

(sabi ni ms. B)

“ano po iyon? Kahit ano po gagawin ko, magbabago na po ako mam!”

(sabi ni hiro kay ms. B)

“actually madaling parusa lang naman ito! Eh!. Kasi yung mga magpeperform sa stage play nagaganapin dito sa st. john highschool ay na quit na.!”

(sabi ni ms. B kay hiro)

“ano po? Nagquit na sila? Eh paano po yun? Every year pong ginagawa yun dito sa school paano po yun mam?”

(tanong ni joyce kay ms. B)

“kaya nga! Madali lang ang gagawin nyo!”

(sabi ni ms. B )

“nyo? Bakit kami? Eh nadamay lang naman kami sa mga kasalanan ng mga bastardong yan eh!”

(sabi ni maxene)

“oo nga po bakit po kami kasama!”

(tanong ni kate)

“eh kung ayaw nyo eh di wala na akong magagawa sa kaibigan nyo! Maeexpelled sya,”

“mamili kayo! Maeexpelled si hiro o gagawin nyo ang stage play?”

(sabi ni ms. B sa walong kabataan)

Biglang nagtinginan ang walong kabataan ng biglang may sumagot.

“gagawin po namin mam!”

(sabi n richard)

Tumingin si hiro kay richard at nagtaka.

“hindi naman po ako papayag na wala akong gawin, eh may kasalanan din naman po ako, ako po ang unang sumapak sa kanya. Kaya gusto ko po sanang tumulong.”

(sabi ni richard)

“yan! Ganyan! Ok! It’s final! Kayo na ang magbibida sa stage play this next month. Ok you still have a 1 month for preparation and practice your line, ahm by the way ako ang titingin sa inyo once na hindi masiyahan ang mga bisita sa mga pinagagawa niyo maeexpelled ang kaibigan nyo. So kung ako sa inyo galingan nyo. And that’s all!, nga pala kelangan this Friday na bigay niyo na sa akin ang complete script ng stage play. !”

(sabi ni ms. B)

“what? Kami rin ang gagawa ng script?”

(tanong ni ken)

“oo! Kayo ang gagawa ng script, music, lahat-lahat!, at isa pa pala dapat hindi malaman ng ibang teachers ang usapan nating ito once na may nakaalam…goodbye hiro!”

(sabi ni ms. B) 

Pagkatapos ng usapan ay lumabas na ang walong kabataan.

Kinausap ni hiro si richard.

“pre! Sorry nga pala kanina. Salamat ah! Ok ka naman pala eh”

(sabi ni hiro kay richard)

“wala yun! Makukunsensya ako kung hindi ko ginawa yun! Alam ko naman na gagawin din yun ng iba nating ka-classmate! So! Galingan nalang natin!”

(sagot ni richard kay hiro)

“omg! Masisira ang schedule ko nito.oooooooooooooo!”

(Sabi ni lian)

“ang arte mo! Eh para naman kay hiro yun ah!”

(sabi ni ken)

“huh! Paki ko sa kanya! Kasalanan nya ang lahat eh! Haist!”

(sabi ni lian)

“alam mo lian kung ayaw mong tumulong edi wag! Hindi ka naman namin pinipilit eh!”

(sabi ni maxene kay lian)

“hoy! Ms. Bukal! Hindi ikaw ang kausap ko manahimik ka nga dyan!”

(sagot naman ni lian kay maxene)

“hey for your information bucal ang apelyedo ko! Hmpf!”

(sabi ni maxene)

Hanggang saan ang kakayanin ng walong kabataang ito ang hirap ng buhay estudyante.

Makakayanan kaya nila ang parusang pinatak kay hiro.

At magagawa kaya nila ito ng maayos ng hindi nagkakaproblema sa maikling panahon?

Antabayanan dito lang sa EIGHTEENS.

ITUTULOY.