Ölümü fısıldayan hırsız #Destekform#

Hayatımı Kurtardın

Bu sırada boynumdaki bıçağı aşağıya indirmeye başladı.
"Lütfen bırak beni "dediğim halde
bırakmıyordu beni.Bir an yüzyüze
geldiğimizde ayın yüzüne çarpmasıyla pürüssüz suratını

incelemeye başladım.Hiç katil veya
hırsıza benzemiyordu.Suratı çok
güzeldi.Bana seslenmesiyle kendime
geldim.

"Hey sen galiba ölmek istiyorsun,sen
bundan sonra zor nefes alırsın bana
söylesene orda ne gördün ya da
neden böyle birşey yaptın?

Ses çıkarsana sana diyorum?"

Gerçekten ben sadece o kadina zarar vermemeni istedim.
Senin yaptığın çok yanlış bir hareket, kendini ne zannediyorsun
sen kimseye böyle bişey yapamasın.

Bence senin sesin çok çikiyor o sesi keselim ne dersin ,deneyelim bakalim. Bana bulaşmakta yanliş
yaptın bücür, keşke ses çıkarmasaydın o olayı es geçip ordan gitseydin ama görüyorumki
sen işin içine çoktan girdin.

Mavi ışık yavaş yavaş yok olurken
çırpınmaya başladım ama iki
bileğimden yakalayarak tek eliyle
duvara kenetledi.
Bedeninin ağırlığı altında ezilirken
çırpınmak beni daha da yormak
dışında bir işe yaramıyordu.

Sonunda mavi ışık tamamen yok
oldu ve geriye tek ışık olarak
gözlerindeki yansıyan siyah pırıltı
kaldı.
Elini yavaşça dudağımdan çekerken
alt dudağım parmaklarının etkisiyle hafifçe aşağı doğru kıvrıldı. Korkuyla derin nefesler
alıyordum. O ise sadece gözlerime
bakıyordu. Gözlerini gözlerimden
çekmeden elini beline götürdü ve

yine siyahlar içinde olan metal bir
cisim çıkardı. Bunun silah olduğunu
anladığımda gôzlerim dolmaya başladı.
Dişlerimi anında birbirine bastırdım. Çünkü gôzlerim dolmaya
başladığında gôzlerinden bir zevk
parıltısı geçmişti .
Mutsuzluğumun ona zevk doğurmasina istemiyordum yine de silahin soğuk namlusunu sağ şakağımda hissettiğimde dudaklarimdan acizliğin temsilcisi olan "Lütfen ."sôzcüğü çıkmıştı .
"Lütfen birak beni." Gözlerini aniden
kıstı ve gözlerimde gezdirdi bakışlarını.
Ardında küçümseyici bir şekilde yüzünü buruşturdu. Bu çok küçük
bir an sürmüştü, ardından yeniden
o çelik gibi sert ifadesi oturdu yüzüne. Tetiği çekti mekanik bir hizla. "Bırakmam". Tok , keskin ve soğuk . Ses tonu ve tınısı tam olarak
böyleydi. Dudaklarimi büzmemek
için içimde bir arbede verdim ve
kazanana kadar sustum. Bu süre zarfinda beynimde binlerce düşünce
yer almıştı. İçimden sürekli birisinin beni kurtarmasını umuyordum.

Bu sırada bir anda kapı tıklatıldı ve müdüre hanım ,"kızım içerde misin"
diyerek bana seslendi.
Ve o anda içim birden ferahladı ve o an içimden bir umut oluştu. Bu sırada siyahlar içerisindeki adam bana "Burdayım de " dedi, hemen dediğini yapıp müdüre "burdayım"
dedim. Bana kapıyı açmamı sôyledi ve o an olan oldu .
Siyahlar içerisindeki adam bana bakıp silahı beline yerleştirip gözlerimin içine derincesine bakıp
"Bu iş burda bitmedi"dedi , seninle
yine görüşcez bücür dedi ve odamdaki pencereden atlayıp gitti.
Bende hemen kapıyı açtım müdüre hanıma. Bana bakıp "kızım niye kapıyı açmiyorsun" dedi.Bense hocam yatmıştım biraz kafam dağınıktı anlayamadım bu yüzden
kusura bakmayın, dedim.
"Tamam kızım al şu kağıtları yarın
doldurup getirirsin deyip gitti.
Kendimi hemen yatağıma atıp ağlamaya başladım şimdi napcam ben nasıl kurtulacağım bu beladan.
Pencereleri kilitleyip kapıyı kapatıp
kendimi uykuya vermeye başladım,
bu anı düşünmemeye başladım.

Ama bir türlü uyuyamıyordum her gözümü kapattığımda onu görüyordum , nasıl bir insan böyle
kötü olabilir ,peki benden ne istiyor
anlamış değilim keşke dedim içimden onu orda görmeseydim .
Ordan uzaklaşsaydım kendimi hep sorgulayıp durdum , sonradan kendimi uykunun kollarına bıraktım .İnşallah yarın benim için iyi bir gün olur diye.
Alarim sesiyle yatağimdan kalktim,
aynadan gözlerime baktım göz altlarim morarmişti. Elimi yüzümü
yikadim odaya gidip okul kiyafetlerimi giydim geç kalmamam lazimdi. Geç kalirsam hocadan azar yerdim.Çantami alip aşağiya inmeye başladim hava guzeldi bugun, zaten okul yurt arasi çok uzak değildi.

Zaten yürümeyi seviyordum benim için sorun olmazdı. İçimden inşallah bidaha onu görmemem için dua ediyordum . Evet liseye giriş yapmıştım, ve ortada bir kaç ergen hava atmaya çalişiyordu yine.
Bunlarin amacinin ne olduğunu anlamiş değilim.
Sinifa giriş yapip sirama oturdum sonra zaten hoca geldi ve ders anlatmaya başladi.
Yanimda oturan çocuk bugun gelmemişti benim için daha iyi oldu
sürekli soru sormazdi hem .
Hocanin dediklerini defterime yazmaya başladim .
Neyseki zil çalmişti kantine inip kendime tost ve çay alip bir masaya oturdum . Masaya biri oturdu yüzüne baktim yeşil gözleri ve kahve rengi saçlari vardi .
Meraba rahatsiz ettim ben tuna siniftan sende yağmur değil mi?
Evette ne oldu, ne istiyorsun benden.
Sadece arkadaş olmak istiyorum bunda ne var ki yağmur.
Ben arkadaş olmak istemiyorum kusura bakma ben gidiyorum sana iyi günler.
Fikrin değişirse beklerim seni herzaman.
Allahim ya hep benimi bulur bunlar , bekle sen daha çok beklersin .
Dersimiz yoktu bu gun hoca gelmemişti bugun bu yuzden çantami alip okuldan çiktim, biraz deniz kenarina gitmek istedim ve oraya doğru yol aldim . Çok sıkıcı bir hayatim vardi kimsesiz buyumek boyle olmali galiba . Denizin kokusunu içime çekmeye başladim.

Kulakliklarimi takip denizi seyrederek müzik dinlemeye başladim keşke ailem yanimda olsaydi , annemin bana kizim deyişini duysaydim babamin bana arada kizdiğini duysaydim ama bunlar sadece ruya olabilir gercek olamaz .Akşam olmuştu oturdum yerden kalkip yurda doğru yurumeye başladim sokaklar biraz ürkütücüydü kimse fazla yoktu bu yuzden hizli bir şekilde yürümeye devam ediyordum .
Kahkaha atan insanlarin sesleri arabalarin korna sesleri geliyordu her yerde bu yuzden biran once gitmek için farkli bir sokaktan gitmeyi duşundum.

Hemen oradan girip yurumeye başladim bi an kararti gördüm ama beynimin bana oynadi bir algidir diye yurumeye devam ettim .
Neyseki az kalmişti gelmeme bana doğru sesler gelmeye başladi ayak sesleri tam arkamdan geliyordu arkami dönmemle iki sarhoşun benim ellerimi tutmalari ve duvara yapiştirmalari bir oldu korkudan ne yapacağimi bilemedim çırpınmaya başladım.

Kes sesini yoksa ölürsün ,çok güzelsin bu arada tadına bakmak için deliriyorum .
Birden hirkami çikarmaya başladılar ben orda hala çirpinmaya devam ediyordum ama kimse duymuyordu beni bu çabam boşaydi . Adam dudaklarini boynuma sürtmeye başladi ve eteğimi çikartmaya çalişti ve o an adamın şeyine tekme atip koşmaya başladim ama çikmaz sokağa geldim için artik koşamadim ve adam beni yakalayip yere atti ve üstüme çikmaya başladı .

Lutfen birak beni dediğim halde birakmiyordu beni.
Kurtuluşun yok artik çok geç güzelim şimdi uslu dur seni kimse kurtaramaz benim elimden.

İçimden dua ediyordum hemen bitmesi için bu saatten sonra kimse beni kurtaramazdi zaten ve gözlerimi kapatip bu olaya göz yumdum.

"Bırak kızı lan şerefsiz "dedi biri ve benim gözlerim o an kapandı.