İtiraf

Günlük-Bölüm 1

"Günlük"

Mevt...

Ölü bir beden...

Boş umutlar...

Ölü bir kalp...

Dünyanın en acı gerekçeleri bunlar. Açıkçası benim ve bir çoğumuz için bunlar olsa gerek. Sevdiklerinizden biri ölür, kahrolursunuz. İşkence edilmiş, almadık darbesi olmayan bir bedeniniz olsun intihar edersiniz. Sevdiklerinizden umut beklersiniz ama onlar size unut derler ya. İşte bu yüzden, aşktan yüreği kavrulmuşlara sesleniyorum...

Umut tükenince açılır mı bir kalp?

Yoksa içinize mi gömersiniz? Ya da ağlayıp zırlamayı mı tercih edersiniz? Başkalaşıp söylüyorum: Depresyonu mu tercih edersiniz? Benim ki ise bunlardan en sonuncusu.

Ölü bir kalp...

Paramparça edilmiş bir kalpten ne beklenir ki? Hele de bu kalp ölmüşse...

İçindeki umut parçaları bile yok olmuşsa...

Herkes seni unutmuşsa...

Üzülmesin yüreğin söyle ona. İlk değilse bu neticede, son da olmaz. Sonu da olmaz. Aşk bu değil mi? Kimi hangi kapıdan geçireceği, bırakacağı belli olmaz. O yüzden, git ve yüreğine sor. O yüzden, git ve gözlerine sor. O yüzden git ve ellerine sor. O yüzden, git, ve göz yaşlarına sor beni...

Gel yanıma ve benim için sarıl bana. Kır göğüs kafesimi benim. Öyle bir sarıl ki, bir daha unutamayayım. Saçlarımda gezinen uzun ve kalın parmaklarını hissedeyim. Öyle uzun sarıl ki bana... Aradan, bilmem kaç yılbaşı geçsin. Her sene bizim için mutlu geçsin. Ve bana fısılda eski kalbim.

"Mutlu yıllar. Mutlu yıllar sevgilim..."

-31 Aralık 2014-

Mevt: Ölüm

Vaveyla: Çığlık

Öncelikle merhaba arkadaşlar.

Bu kitapta, farklı bir kurgu olsun istedim açıkçası. Diğer iki kitabımdan biraz değil zilyon kat daha fazla. Bu kitabı yazmaya haftalar önce başladım. O yüzden ilk bölümü hazır neredeyse.

Diğer iki kitabımada bakmanızı öneririm:)

Hoşçakalın..