Never Grow Up

5.

'Mam?'

'Ja schat?'

'Hoelang blijf ik hier?'

'Om de week.'

'Wacht.... Om de week?! Eerst wil je me een jaar niet zien en nu om de week?!'

'Lieverd ik zat gewoon in een dipje.'

'Ja! Terwijl je mannen zat te zoeken zeker!'

'Vind je het niet fijn dan? Gezellig bij je moeder?'

'Heel gezellig, alleen Amy was er tenminste voor me!'

'Ik... Schat...'

'Deze week moet perfect zijn. Anders ben ik weg.'

'Lieverd dat word het.' Ze geeft me een knuffel.

'Zoo, suikerspin en d'r moeder gezellig in de keuken?' Lacht Cas.

Wat is het een sukkel.

'Kijk maar uit. Wanneer je slaapt verf ik je haar groen!' Sis ik in zijn oor en ik loop naar boven.

Ik kijk uit het raam.

Tegenover zit ook een meisje.

Ik zwaai.

Ze zwaait terug en opent haar raam.

Ik doe hetzelfde.

De ramen zijn zo dichtbij elkaar dat we elkaar bijna kunnen aanraken.

'Hey.' Zeg ik vrolijk.

'Hay. Ik dacht dat alleen Isabel, Cas en hun vader met de stiefmoeder woonden.'

'Ik woon er ook niet. Die stiefmoeder is mijn moeder en dus logeer ik hier een weekje.'

'Aha. Je ziet er niet zo uit.'

'Hoe bedoel je?'

'Je moeder is zo een soort van deftig gekleed, en jij hebt een naveltruitje aan en roze haar!'

'Aangenaam kennis te maken.'

'Ik ben Valerie.'

'Ik ben Bella.'

'Hoe oud ben je? Ik ben heel slecht leeftijden inschatten maar ik denk iets ouder dan ik.'

'Haha! Dat heb ik ook!' Lach ik. 'Ik ben 17.'

'Aha. Ik ben 16.'

'Nice!'

'Bella! Eten!' Klinkt er vanaf beneden.

'Oh. Ik moet gaan. Tot ooit!' Ik zwaai en ren naar beneden.

Ik schuif aan tafel naast Cas.

Hij is echt wel lelijk.

Al die puisten.

M'n moeder schept wat lasagne op mijn bord. Hetzelfde doet ze bij zichzelf, Cas, Isabel en Rob.

Ik prop mijn mond vol.

'Bella even wachten.' Zegt Rob.

Waar bemoeit hij zich mee?!

Rob, Isabel, Cas en zelfs mijn MOEDER vouwen hun handen en sluiten hun ogen.

'Ik ga niet wachten. Anders wordt het koud.' Zeg ik brutaal terwijl ik mijn mond opnieuw vol stop.

Er word op mijn voet getrapt.

'AU!' Gil ik. En ik kijk boos naar Cas.

Ik trap ook op zijn voet.

Hij geeft me een duw waardoor ik bijna van mijn stoel val.

'Sukkel!' Ik geef hem ook een duw.

'Suikerspin!' Hij geeft me een trap onder de tafel.

'Au! Kappen Puistenkop!' Gil ik.

'Bella! Ga maar naar je kamer!' Roept Rob.

'Neuhj! Hij begon!'

'Bella naar je kamer! Nu!' Roept hij met een rood hoofd.

'Je bent m'n vader niet.'

Hij staat op en sleurt me aan mijn haar naar de gang.

'Rob!' Gilt mijn moeder van schrik uit.

'Au! Au! Blijf van me af!' Ik spartel om me heen maar heb niet echt het idee dat ik hem raak.

M'n moeder doet ook helemaal niets! Ze blijft gewoon voor zich uit staren aan tafel!

Lekker aardig deze familie!

Volgens mij heeft hij echt een pluk haar uit m'n hoofd getrokken, zo voelt het tenminste. Alsof hij me met zijn dikke reed en een grasmaaier heeft overreden.

'Jij gaat nu naar boven! Begrepen!' Roept hij.

'Je spuugt in m'n gezicht!'

'Nu!' Er komen weer spetters in mijn gezicht.

'Als je last van me hebt! Ga lekker zelf naar boven!'

Er komt stoom uit zijn oren.

'Aaaaaah!' Gil ik wanneer zijn vuist steeds dichter bij mijn gezicht komt.

Ik voel aan mijn wang en steek mijn middelvinger naar hem op terwijl ik naar boven ren.

Hij grijpt mijn voet vast waardoor ik naar beneden val.

Ik gil het uit.

'Dat tolereer ik niet!'

Ook zijn voeten worden tegen mijn lichaam afgeschoten.

'Au!!!' Gil ik.

'Nu ga je naar boven!' Roept hij, terwijl hij nawijzend naar mij de gang verlaat.