Never Grow Up

15

Huppelend ga ik door de gangen naar buiten.

'Bella?'

Ik draai me om en zie Floor.

Ik negeer weer en loop verder tot ik bij mijn fiets aankom.

'Bel doe even niet.'

Bel?

Jingle bels!!

JINGLE BELLA JINGLE BELLA!

Geniaal dit.

Ik stop mijn sleutel in mijn fietsslot en zie dat Floor naast me is komen staan.

'Bella luister.' Ze pakt mijn stuur vast zodat ik niet weg kan fietsen.

Boos kijk ik haar aan.

'Sorry.'

'Waarvoor?!'

'Het verliefd zijn op je stiefbroer?'

'Wacht, ben je verliefd?'

'Uhm... Ik denk het..?'

'Ik dacht dat het gewoon een simpele Uhm je weet wel was.'

Ze schiet in de lach.

'NOWAY! Hij zoende mij!'

'Terwijl jij op hem was?'

'Sinds die kus wel ja.'

'Het zal allemaal wel.'

'Is dat Chinees voor ik heb het je vergeven?'

Ik schiet in de lach maar kijk haar dan serieus aan.

'Ja tuurlijk!' We geven elkaar een knuffel en ik fiets naar huis.

Verderop zie ik James fietsen maar we zijn al bijna thuis dus heeft het geen zin om  in te halen.

Ik parkeer mijn fiets en loop achter hem aan het huis in.

Ik hoor de baby's huilen. Huh?

Pap en Amy zijn toch gewoon thuis?

James en ik kijken elkaar en sprinten naar boven om bij de baby's te kijken.

Ik pak meteen Jolijn in mijn armen en James doet Lise.

Waar zijn ze?

'Paap! Aaaamyyyy!!!!' Gil ik door het huis terwijl Jolijn in slaap is gevallen op mijn schouder.

Ik hou Jolijn stevig vast en pak mijn mobiel uit mijn kontzak.

Ik toets het nummer van m'n vader in en na ongeveer 10 seconden gaat de lijn over.

'Hallo?' Vraag ik. 'Met Bella.'

'Hoi Bella, hier is papa.'

'Waar zijn jullie?'

'We zijn binnen een uur thuis.'

Op de achtergrond hoor ik gesnik, waarschijnlijk van Amy.

Voordat ik iets kan zeggen hangt hij op.

James kijkt me vragend aan en ik haal mijn schouders op.

Met de baby's lopen we naar beneden en leggen we ze in de box.

Ik loop naar de keuken om een flesje voor ze te maken.

~

'Waar waren jullie?!' Zeg ik boos tegen Amy en pap.

'Kom even zitten.' James, Amy, pap en ik gaan naast elkaar op de bank zitten.

'Er was een deurwaarden en we moesten mee. Binnen 1 dag moeten we onze spullen gepakt hebben.'

'Wacht wat?! Pap je was "rijk" weet je nog?! Is dit een grap?!'

'Bella, jij en James gaan samen met de baby's naar je moeder, wij zorgen wel dat we ergens terecht kunnen komen.'

James ziet bleek en tranen rollen over mijn wangen.

Hoe kan dit?

Waarom hebben ze er nooit over verteld?

'Jongens pak je spullen.'

Ik veeg mijn tranen weg en strompel naar mijn kamer.

Ik pak de grootste koffer die ik kan vinden en doe alle spullen er in.

Van kleding tot foto.

Ik doe de koffer weer dicht en pak een tas voor de overige spullen.

Ik loop met mijn koffer en tas naar beneden en zie verschillende dingen staan, spullen van de baby's en spullen van James. Natuurlijk niet alles, meubels kunnen niet mee.

We proppen alles in de auto en m'n vader rijd. Amy blijft thuis om wat spullen te pakken ofzo

'Pap?' Vraag ik.

'Ja, Bella?'

'Waarom kunnen Amy en jij niet bij mama logeren?'

'Mama wil ons niet zien.'

'Oh.' Ik aai Lise over haar wangetje.

'Waar gaan jullie nu heen?' Vraagt James.

'We zoeken wel een plekje waar we terecht kunnen, maak je geen zorgen.'