Οταν αγαπας

Κεφαλαιο 5

Χριστινα

-ΕΣΥ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ....ΒΛΑΚΑ του φωναζω μεσα στα νευρα ενω η Σοφια τον κοιταει καλα καλα....
- Τι του μιλησες ετσι;;;; με ρωταει με παραπονο
- Καλα που ζεις;;; Πηγε να μας πατησει και μας εβρισε και απο πανω ο ηλιθιος... Μπορει να ειναι ωραιος αλλα iq ραδικιου ο βλακας, λεω ενω η Σοφια κοιταει το μηχανακι που απομακρυνεται και χαμογελαει..
Αχου παιδια την χανουμε... ενα ασθενοφορο καλεεε...
- Σοφια;;; Εεε;;; Με ακους ;;; ρωταω μπας και ξεκολλησει και με ακουσει...αλλα τιποτα...
Τωρα θα σου πω εγω...
- Ααα γεια σου Ορεστη, λεω ψεμματα αλλα πολυ πειστικα κοιτωντας πισω...Αμεσως γυρναει και κοιταει πισω... Ααα καλα τοσο κολλημενη που ξεχασε κιολας οτι εφυγε με το μηχανακι, σκεφτομαι και σκαω στα γελια ...Αφου περνανε λιγα δευτερολεπτα καταλαβαινει το κολπο και γυρναει με δολοφονικο βλεμμα σε εμενα
- Καλα χαζη εισαι ρε;; με ρωταει ενω κοιταει μπροστα και συνεχιζει να περπαταει....
- Ηταν ο μονος τροπος να ξυπνησεις...λεω πονηρα και κλεινω το ματι... πιανει καθε φορα , την διαβεβαιωνω κλεινοντας της το ματι και κατεβαζει το κεφαλι ντροπαλα.... Σκατα τα εκανες Σοφια , λεω στον εαυτο μου..
- Τοσο απελπισμενη φαινομαι;;; ρωταει ενω τα ματια της ηταν γεματα δακρυα...
- Οχι καρδια μου... εισαι μια κουκλα και φοβερος χαρακτηρας και μην στεναχωριεσαι για κανενα αγορι... Ειμαι σιγουρη πως καποτε θα καταλαβει τι χανει αλλα θα ειναι αργα... λεω αυτο που πιστευω συμπονετικα μπας και σωσω την κολλητη μου απο αναμενομενο ρεζιλικι οταν θα φτασει στο σχολειο σαν βρικολακας με ματια κοκκινα απο το κλαμα...
- Σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια αλλα και οι δυο ξερουμε πως..., παει να συνεχισει τα γνωστα....
- Σσσ , την διακοπτω, φτασαμε !!!! λεω με ενθουσιασμο. Την πιανω απο το χερι και μπαινουμε μεσα στον σχολικο χωρο ενω αισθανομουν δυο ματια καρφωμενα πανω μου... Γυριζω το κεφαλι και τον βλεπω...Ωωωχ Θεε μου... Οταν τον εφτιαχνες σιγουρα θα ειχες πολλη εμπνευση, σκεφτομαι ενω προσπαθω να συγκρατηθω γιατι σε λιγο θα γλιστρησουμε απο τα σαλια...Παιρνω τον αερα ντιβας...τρομαρα μου...ενω πιανω την Σοφια αγκαζε... κανουμε δυο βηματα και ενω γυριζω να τον κοιταξω τρωω μια γλιστρα και παρε με κατω..Τι ηθελα και μιλαγα η γρουσουζα;;....ΓΙΑΤΙ ΘΕΕ ΜΟΥ;;; ΓΙΑΤΙ;; Δεν ημουν εγω καλο παιδι;;; ΕΕΕ;; Μια φορα με κοιταξε και εμενα ενας κουκλος και τωρα παει... ΤΗ ΤΥΧΗ ΜΟΥ ΜΕΣΑ...σκεφτομαι
Ανοιγω τα ματια που τα ειχα κλεισει για να συγκρατησω τα δακρυα ντροπης που θα εκαναν την εμφανιση τους απο στιγμη σε στιγμη... Η Σοφια απο διπλα γονατιζει ανησυχη για να με βοηθησει να σηκωθω ενω μολις κοιταω προς το μερος του  παω να πεθανω απο ντροπη αφου τον βλεπω να με κοιταει και οι φιλοι του να εχουν σκασει στα γελια...Ναι γελαστε ηλιθιοι λες και εσεις δεν εχετε σαβουρδιστει ποτε... εγωπαθη γουρουνια...σκεφτομαι ενω κοκκινιζω ακομα περισσοτερο απο ντροπη και τα νευρα μου...
Ξαφνικα ακουω καποιον να ξεροβηχει απο πανω μου...ΩΩΩ ΠΟΙΟΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ;;; ΤΟΣΟΣ ΧΩΡΟΣ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΗΞΕΙΣ ΝΕΑΤΕΡΝΤΑΛ;;; σκεφτομαι εκνευρισμενα ενω σηκωνω το κεφαλι μου ετοιμη για καβγα...Αλλα οχι... πρεπει να τιμωρηθω κι αλλο... Ο κουκλος που με κοιταζε πριν ειναι πανω απο το κεφαλι μου και με κοιταει λες και ειμαι κανα κακομοιρο...οχι οτι δεν ειμαι...καθομαι και τον κοιταζω.... τα καστανα μαλλια του ειναι τελεια φτιαγμενα ενω τα μελι ματια του ειναι τοσο μα τοσοοο....
- Γεια.. με διακοπτει απο τις σκεψεις μου...Και τι φωνη...αααχχ
- Γεια...του απανταω προσπαθωντας να κρυψω την ταραχη μου ενω η Σοφια απο διπλα με βοηθαει να σηκωθω...
-Σε ειδα που επεσες και ειπα να σε βοηθησω,ειπε...Αχ μωρεε ειναι και ιπποτης ο γλυκος μου σκεφτομαι ειρωνικα... οχι σαν τον αλλον τον ηλιθιο τον Σπυρο τον πρωην μου ....Α ρε Θεουληη αλλους τους επλασες και αλλους τους ..... , λεω απο μεσα μου και χαμογελαω μονη μου...ΓΙΑ ΜΙΣΟΟ...ΤΙ ΕΙΠΕ ΤΩΡΑ;;;; ΜΕ ΕΙΔΕ ΠΟΥ ΕΠΕΣΑ.... ΝΑ ΟΥΡΛΙΑΞΩ ΤΩΡΑ Ή ΜΕΤΑ;;;Ωραια Χριστινα... πρωτη μερα και καταφερες να γινεις με μεγαλη επιτυχια ρεζιλι σε ολους....
- Εεμ ευχαριστω πολυ... μα ειναι η φιλη μου εδω και με βοηθησε... λεω προσπαθωντας να κρυψω την ντροπη μου αλλα κοκκινιζω...ΓΑΜΩΤΟ...
-Εμ.. ειμαι ο Κωστας, λεει και μου δινει το χερι του για χειραψια...ΩΡΑΙΑ...ΗΔΗ ΑΚΟΥΩ ΚΑΜΠΑΝΑΚΙΑ...ΜΗΠΩΣ ΕΧΩ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΣΙΜΟ...ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΟΥ;;; Αχχ δε παιζει να ειναι πραγματικοτητα αυτο...να δεις που θα ξυπνησω σε λιγο και θα ειμαι σε κανενα νοσοκομειο...
- Εε εγω ειμαι η Χριστινα, του απανταω ανταποδιδω τη χειραψια, ναι... και απο εδω η φιλη μου η Σοφια, λεω χαμογελωντας.
- Λοιπον κοριτσια.... τι ταξη ειστε; ρωταει αδιαφορα...Καλα μας δουλευει τωρα;;; Ενα χρονο ειμαστε στο σχολειο δεν μας εχει δει;;; Θα μου πεις γιατι...;; Εμεις τον ειχαμε προσεξει και καθολου...Εγω ημουν κολλημενη με τον Σπυρο...ΤΙ ΧΑΖΗ...
- Ειμαστε 2α λυκειου, του απανταω χαμογελώντας και μου χαμογελαει και εκεινος κοιτωντας με καλα καλα
- Εε Χριστινα  παω καντινα να παρω κατι τωρα που δεν εχει κοσμο, μου λεει η Σοφια ενω εκεινος μου χαμογελασε στραβα και εγω κοκκινησα..
- Ενταξει Σοφια μου, λεω ενω δεν μπορουσα να παρω τα ματια μου απο πανω του
- Εεε Χριστινα θα κανουμε ενα παρτι σημερα στο σπιτι ενος φιλου μου του Ορεστη ετσι...για την καλη αρχη :p, ειπε ειρωνικα και γελασαμε και οι δυο. ΑΧ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΧΙΟΥΜΟΡΑΚΙ... ΟΛΑ ΤΑ ΧΕΙΣ ΠΙΑ;;; σκεφτομαι
- Αχα... λεω προσπαθωντας να ηρεμησω ενω περιμενα τη συνεχεια... ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΩΩΩ
- Και  σκεφτομουν μηπως θες και εσυ να ερθεις...λεει και εγω χαμογελαω κοιτωντας κατω. ΕΝΤΑΞΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΜΕ ΧΑΝΕΤΕ... ΑΝΤΙΟ ΚΟΣΜΕ... ΑΝΤΙΟ ΖΩΗ... Ο ΚΟΥΚΛΟΣ ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΠΑΩ ΣΕ ΠΑΡΤΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ... ΤΟ ΛΕΣ ΚΑΙ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΕΤΣΙ;;;; Μπορει να τα εχεις ολα αλλα δε θα σου κανω την χαρη...σκεφτομαι ενω ξαναβρισκω σιγα σιγα την αυτοπεποιθηση που με εγκατελειψε μετα το πεσιμο...
- Θα δουμε..,απανταω και του κλεινω το ματι
- Μπορεις να φερεις και καμια φιλη σου.. μου λεει...ΧΑ.. Αμα  περιμενεις  να πεσω τοσο ευκολα εισαι γελασμενος... λεω απο μεσα μου προσπαθωντας να το παιξω ανετη ενω παραλληλα καιγομαι
- Ωραια, απανταω  και χαμογελαω...Τωρα θα σου πω εγω κυριε Κωστα μας, σκεφτομαι..Δωσε μου το κινητο σου και θα σου απαντησω το απογευμα, του λεω οσο πιο αθωα μπορω κοιτωντας τον  στα ματια και του εδωσα το κινητο μου
Αφου περασε τον αριθμο του ,  μου εκλεισε το ματι ενω εγω κοκκινησα για μια ακομα φορα....Ποσο ρεζιλι θα γινεις ακομα στον ανθρωπο;; θα σε περασει για κανενα καθυστερημενο, σκεφτομαι και κοκκινιζω ακομα περισσοτερο... ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΚΟΚΚΙΝΙΣΜΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΣΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕ ΣΕ ΘΕΛΟΥΜΕ...
-Λοιποοον δεν αργησα!!! πεταχτηκε η Σοφια που μολις γυρισε απο την καντινα...
Γυρισαμε και οι δυο και την κοιταξαμε ενω το χαμογελο απο το προσωπο της εφυγε αφου μαλλον καταλαβε οτι μας διεκοψε...Ααα ρε Σοφακιι πανω στο καλυτερο παντα...
- Λοιπον... εγω να φευγω κοριτσια , μας ανακοινωσε  και χαμογελασε στραβα ενω μου εκλεισε το ματι. Και ενω απομακρυνοταν μου φωναξε, ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ, και εγω δεν εχασα ευκαιρια εγινα σαν ντοματα κοκκινη κοκκινη
Αμεσως γυρισα το κεφαλι μου κοιτωντας την Σοφια ετοιμη να ουρλιαξω απο την χαρα μου... την επιασα αποτομα απο το χερι και αρχισα να την τραβαω προς το πισω προαυλιο για να της πω ο,τι ειχε συμβει αλλα χτυπησε το κουδουνι...Οχι ρε γαμωτο σκεφτομαι ενω αλλαζουμε κατευθυνση και παμε προς τη μερια των ταξεων για να μπουμε στη δικη μας

Σοφια

Αφου καναμε δυο ωρες μαθημα μας αφησαν να φυγουμε... Ολη την  ωρα ειχα φοβερο εκνευρισμο γιατι ηξερα οτι η Χριστινα ειχε να μου πει κατι σχετικο με αυτο το παιδι...τον Κωστα;; αν θυμαμαι καλα...
Αφου χτυπησε το κουδουνι της τριτης ωρας πηραμε τις τσαντες μας και κατευθυνθηκαμε προς την εξοδο... δεν προλαβα να πω τιποτα και η Χριστινα αρχισε...
- Σοφια φανταζομαι ειδες τι εγινε ετσι;;; Ηρθε και μου μιλησε και μου ειπε να με βοηθησει οταν επεσα ενω ηδη με κοιταζε απο πριν και...
- Ναι Χριστινα , μπροστα ημουν την διεκοψα γελωντας...
- Ωραια ακου τι εγινε οταν πηγες καντινα...,συνεχισε να μιλαει ενω για μενα ο χρονος ειχε παγωσει... ο Ορεστης εκει μπροστα μου να μιλαει με την Ελενα η οποια γινοταν οσο πιο προκλητικη μπορουσε...Εε βεβαια... τι περιμενες ρε Σοφια... να κοιταξει εσενα;; πρεπει να εισαι πολυ ηλιθια για να το πιστευεις αυτο.. σκεφτηκα ενω δακρυα ενιωσα να γεμιζουν τα ματια μου.
- Λοιπον θα ερθεις;; με ρωτησε η Χριστινα βγαζοντας με απο τις σκεψεις μου..
- Πού; ρωτησα ενω δε καταλαβαινα τιποτα αφου προφανως δεν ειχα ακουσει..
- Αααα καταλαβα... ειπε και κοιταξε εκει που ηταν καρφωμενο το βλεμμα μου αφου το κεφαλι μου δεν ελεγε να κουνηθει και τα ματια μου ηταν κολλημενα πανω στον Ορεστη και την Ελενα...Σοφακι μου, συνεχισε, μη στεναχωριεσαι... ενω ενα δακρυ εκανε την εμφανιση του στο μαγουλο μου... λοιπον σημερα θα γινει ενα παρτι σπιτι του και θα παμε...
- Σπιτι του Κωστα; ρωτησα βαριεστημενα και βαθια πληγωμενη απο αυτο που ειδα πριν...
- Του Ορεστη , ειπε και την κοιταξα με γουρλωμενα ματια...
- Α..αα..απο..αποκλειεται.. ψελισα.. εγω δεν παω σπιτι του... ειπα αποφασιστικα...
- Θα πας και θα πεις και ενα τραγουδι... μου ειπε και εγω εσκυψα το κεφαλι
- Το ξερεις οτι δεν μπορω να το κανω, της ειπα ενω εκεινη με αγκαλιαζε...
- Θα το κανεις για σενα... Δεν σε θελει μια;; Δεν τον θελεις δεκα. μου ειπε αλλα δεν ειναι ετσι...Θα βρεις αλλα αγορια που θα σε θελουν για αυτο που εισαι , συνεχισε
- Εχεις δικιο, παραδεχτηκα..
- Παντα, ειπε και μου εκλεισε πονηρα το ματι...Λοιπον θα παμε;;; με ρωτησε γνωριζοντας ηδη την απαντηση
- Αχχ ρε Χριστινα τι μου κανεις.... ειπα και αφησα εναν αναστεναγμο ενω σιγα σιγα απομακρυνθηκαμε απο το σχολειο κατευθυνομενες προς το σπιτι μου οπου θα γινοντουσαν οι ετοιμασιες για το βραδυ... ΤΙ ΘΑ ΤΡΑΒΗΞΩ ΠΑΛΙ....