Οταν αγαπας

Disaster

Σοφια

Φευγω κλαιγοντας. Τα αυτια μου βουιζουν ενω δακρυα κυλουν απο τα ματια μου ανεξελεγκτα..." Ηλιθιεεε...εγω φταιω που εδινα ελπιδες στον εαυτο μου..Ααα ρε Ορεστη.. Γιατι;;; Γιατι οχι εμενα;;;" σκεφτομαι ενω επιταχυνω το βημα μου...Δε ξερω και εγω ποση ωρα περπαταγα και που πηγαινα αφου εβλεπα θολα απο το κλαμα...Καθομαι κατω στο πεζοδρομιο για να ηρεμησω...Θυμηθηκα τα λογια της Χριστινας..
" Δεν σε θελει αυτος μια;; Δεν τον θες εσυ δεκα" σκουπισα με τα δαχτυλα μου τα ματια μου και κοιταξα γυρω μου οσο μπορουσα μιας και ηταν σκοταδι μπας και καταλαβω που βρισκομαι...
Σκατα... Τι ειναι εδω;;; λεω απο μεσα μου ενω το αισθημα του φοβου αρχιζει να με κατακλυζει...Εδω δεν υπαρχει ψυχη και το χειροτερο....Ω ναι... Στο απεναντι στενο γινεται και το deal..Κοιταω πανω..."Γιατι τη τυχη μου εδω;;; Ας τυχαινε κατι  αλλο....ΑΛΛΑ ΟΧΙ... επρεπε να παρακολουθησω και ανταλλαγη ναρκωτικων σημερα...Κανε τουλαχιστον να μην με δουν" προσευχομαι στον Παντοδυναμο.
Σηκωνομαι οσο πιο σιγα μπορω και παω να φυγω προσπαθωντας να μην κανω θορυβο...Κανω ενα δυο βηματα αλλα στο επομενο το ποδι μου συγκρουεται με ενα αδειο πεταμενο κουτακι αναψυκτικου προκαλωντας θορυβο....oh shit..
- "Ακινητος γιατι σου εριξα", φωναζει απο πισω μου με δυνατη βαρια φωνη ενας και εγω δεν κανω τιποτα αλλο απο το να ακολουθησω την εντολη του...ΠΟΛΥ ΝΕΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΣΟΦΙΑ... ΠΟΛΥ ΝΕΑ..σκεφτομαι ενω τα ποδια μου αρχιζουν και τρεμουν... προσπαθω να μεινω ορθια αλλα ζαλιζομαι και πεφτω αγαρμπα κατω στην κρυα ασφαλτο... Ακουω βηματα προς το μερος μου...
- " Τι εκανες ρε μαλακα;;;Τη σκοτωσες;;;"
- " Τι λες ρε ηλιθιεεε ακουσες πυροβολισμο;;"
Τουλαχιστον ειμαι ζωντανη....προς το παρον σκεφτομαι αλλα αμεσως ολα χανονται απο μπροστα μου.

Χριστινα

Η ωρα εχει παει 12 και εγω με τον Κωστα την ψαχνουμε εδω και τρεις ωρες. Ξαφνικα χτυπαει το κινητο μου...ΛΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΗ;;; ΑΧ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΣΠΙΤΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ, προσευχομαι απο μεσα μου.
Βλεπω την οθονη και το σηκωνω ενω μου κοβονται τα ποδια μολις διαβασα ποιος ειναι...
- "Κυρια Μανια;; " ρωταω λες και δεν το περιμενα
- "Χριστινακι μου παιρνω την φιλη σου αλλα δεν το σηκωνει... ειστε καλα;;;"
Νααιιι ουυυ το παιδι σας και κολλητη μου εχει χαθει μεσ' τα μεσανυχτα... δεν ξερει που παει και την ψαχνουμε εδω και κατι ωρες χωρις αποτελεσμα ενω δεν ξερουμε καν γιατι εφυγε σαν κυνηγημενη....
- " Ναι κυρια Μανια ολα μια χαρα", λεω προσπαθωντας να κρυψω την ταραχη μου.
- "Μα καλα δεν ακουω μουσικη....Τι παρτι ειναι αυτο καλε;;" λεει γελωντας.
-" Χα χα χα", προσπαθω να γελασω, "εεε...εχει μουσικη αλλα να... εεε εγω... εγω...ειμαι στο μπανιο τωρα.... ναι ναι στο μπανιο γι αυτο δεν ακουγεται τιποτα"... Ουφ..
-"Που εμαθες να λες τετοια ψεματα Χριστινα ;;"μου ψιθυριζει ο Κωστας πονηρα.
- "Καλα κοριτσι μου θελετε να ερθω να σας παρω;;"
- "ΟΧΙ" φωναζω..." εεε δηλαδη εννοω.... μη μπαινετε σε κοπο... λεμε να κοιμηθουμε σπιτι μου.. Σας πειραζει κ. Μανια;;;; Ααχ πειτε ναι...",την παρακαλω πειστικα.
-" Καλα αλλα μην αργησετε αυριο εχετε σχολειο...", μου λεει.
- "ΑΧ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!",λεω με ψευτικο ενθουσιασμο, "Μας ειπαν θα κανουμε παλι 2 ωρες", συνεχιζω..
- "Ενταξει αγαπη μου καληνυχτα...και πες στην δικια μου να με παρει μολις φτασετε..."
- "Χαχα καληνυχτα κυρια Μανια και θα της το πω", λεω και κλεινουμε το κινητο.
Στρεφω το βλεμμα μου στον Κωστα που με κοιταζει αφωνος απο τα ψεμματα που ελεγα με τοση ευκολια...Μεχρι και εγω απορησα με τον εαυτο μου...
- "Τι θα κανω τωρα;;;" λεω ενω δακρυα ανεβαινουν στο προσωπο μου και εκεινος ερχεται κοντα και με αγκαλιαζει.."Εγω φταιω για ολα αμα δεν την ειχα πιεσει να ερθει δεν θα ειχε συμβει τιποτα.... Εγω η ηλιθια..Που νομιζα οτι ετσι θα την προσεχε ο Ορεστης αμα την εβλεπε κουκλαρα", λεω ενω ξαφνικα ενω αμεσως καταλαβα τι πατατα εκανα και κλεινω με τα χερια το στομα μου ενω ο Κωστας με κοιταζε με γουρλωμενα ματια...ΣΚΑΤΑΑΑ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΣ ΑΥΤΟ...
- "Τι...τι..ειπες;; "με ρωτησε εκπληκτος..
- "Τ..τιποτα", λεω σκυβοντας το κεφαλι..
- "Δεν το πιστευω...", λεει και καθεται σε ενα παγκακι ακουμπωντας το κεφαλι του στα χερια του και παω και εγω διπλα του.
- "Κωστα... εγω... αχ ειναι πολλα αυτα που δεν ξερεις", λεω απελπισμενα..
- "Το φανταζομαι...αν κρινω απο τα ψεμματα σου πριν λιγο", μου λεει και νιωθω χιλια κομματια.
- "Με..Μετανιωσες για ο,τι εγινε πριν στο παρτι;; "ρωταω με ανησυχια ενω εχω σκυψει το κεφαλι και δακρυα ανεβαινουν στα ματια μου... Μπορει να μου αρεσει αυτο το αγορι αλλα δεν θα αποκαλυψω το μυστικο της κολλητης μου μονο και μονο για να τον κρατησω κοντα μου...(Σωστη η Χριστινα;;;)
Σηκωνομαι ορθια ενω εκεινος με κοιταει καλα καλα...
- "Πιστευω κανω το καλυτερο για την φιλη μου...Και βασικα ξεχνα την ερωτηση... δεν θελω απαντηση", λεω και απομακρυνομαι θυμωμενη... Θα με καταλαβαινε αν ηξερε το κολλημα της Σοφιας με τον ηλιθιο τον φιλο του...
Περπαταω μονη μου στους δρομους ενω φοβαμαι και την σκια μου και κανω χιλια δυο σεναρια για τον τροπο που θα με σκοτωσει καποιος εδω...
Ξαφνικα ακουω φωνες.
- "Την σκοτωσες ρε μαλακα.." λεει ο ενας.
- "Τι λες ρε ηλιθιε ακουσες κανεναν πυροβολισμο;;"απανταει ο αλλος.
- "Καλα γαμα το παμε να φυγουμε πριν βρουμε το μπελα μας."
Οκ οκ Χριστινα εισαι μπροστα σε μια δολοφονια...Τουλαχιστον δεν ειναι η δικη σου...ΑΧ ΘΕΕ ΜΟΥ, σκεφτομαι τρομοκρατημενη.
Μετα απο λιγο βλεπω μια σειρα απο μηχανες να απομακρυνονται ενω εγω κρυβομαι πισω απο κατι καδους για να μην με δουν..ΙΟΥΥ ΤΗ ΜΥΡΩΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ...ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΗΣ....ΗΡΩΕΣ!!!! , σκεφτομαι με πραγματικο θαυμασμο για αυτους τους ανθρωπους.
Αφου σιγουρευομαι οτι δεν ειναι κανεις πλησιαζω κοντα στον ανθρωπο που εχει πεσει κατω...Ειναι σκοταδι και δεν βλεπω καλα..Σιγουρα θα χρειαζεται την βοηθεια μου...Βγαζω το κινητο και αναβω τον φακο...τον ριχνω πανω του και ΝΑΙΙΙΙ ΘΕΕ ΜΟΥΥΥ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΣ!!!! ΤΗ ΒΡΗΚΑ ΝΑΙΙ, λεω δυνατα ενω κανω κατι υποτιθεμενες χορευτικες κινησεις νικης...Σκυβω διπλα της να ελεξω αν ειναι καλα...Αναπνεει!!!
Ωραια...καλα σε βρηκα...πως θα σε μεταφερω που εχεις ξαπλωθει κατω σαν ντολμας;;; της μιλαω λες και προκειται να μου απαντησει.
Αρχιζω να της δινω ελαφρα χαστουκακια...οταν χτυπαει το κινητο μου...Μαμα...Δεν το σηκωνω θα της πω αυριο οτι μας πηρε ο υπνος σπιτι της Σοφιας... εκτος κι αν...εχει μιλησει με την κ. Μανια ...τοτε ναιπ..την εχουμε βαψει...
Συνεχιζω να βαραω χαστουκακια στην Σοφια...Ωσπου μετα απο κανα 10λεπτο ξυπναει..Επιτελους κουκλα μου..ξημερωσαμε!!Και ναι η ωρα ειναι ηδη η 1:30.
- "Χριστινα;;" λεει σιγανα εκπληκτη προσπαθωντας να στηριχθει στα χερια της...
- "Σσσ... ελα παμε τωρα και τα συζηταμε αυριο", της λεω για να την καθησυχασω απο το σοκ... Καληη κολλητηη!!

Μετα απο μεγαλη προσπαθεια και της Σοφιας και δικη μου φτανουμε στον κεντρικο δρομο...Ωραια...σπιτι μου ή σπιτι της;;; σκεφτομαι ενω φανταζομαι και τις συνεπειες μολις μας δουν σε αυτη τη κατασταση....Η ωρα ειναι σχεδον 3... Μας πηρε καπου στη μια ωρα να φτασουμε...Εε βεβαια ετσι οπως παει...Η καημενη δεν εχει βγαλει μιλια σε ολο το δρομο..κατι ασχημο πρεπει να συνεβη και στο παρτι και με τους αλλους λιγο πριν φτασω στο σημειο που τη βρηκα...Τελικα αποφασιζω να παμε σπιτι της...Μια ψυχη που ναι να βγει ας βγει... ψαχνω στο μικρο τσαντακι που εχει πανω της και βγαζω τα κλειδια... Μπαινουμε μεσα και κλεινω την πορτα πισω μου ενω στηριζω και την Σοφια..Ουφφ ευτυχως οι γονεις της κοιμουνται...Μαλλον τον υπνο του δικαιου...Αφου ανεβαινουμε τις σκαλες την πηγαινω στο δωματιο της και την βαζω στο κρεβατι της ενω με κοιταει αμιλητη...Φαινεται πολυ κουρασμενη...
-" Καληνυχτα!" , της λεω γλυκα και εκεινη κλεινει κατευθειαν τα ματια της.
Αυριο θα ειναι μια μεγαααλη μερα!!!

____________________________________

Να τοοοο... κι αλλο κεφαλαιακι..Δε μπορειτε να πειτεεε γρηγορη ειμαι :p
♥♥♥ Αμα σας αρεσει ψηφιστε και σχολιαστε αμα θελετε !!!! Θα χαρω πολυ να μου πειτε την γνωμη σας και τι θα θελατε να γινει  στην συνεχεια ;)
Φιλακια πολλα σε ολους και χρονια πολλα σε οσους γιορταζουν ;) ♥♥♥♥