Louis be my hero.

Hoofdstuk 9 - Rustig maar....

Louis POV:

We hadden 4 dagen rust achter de rug en we gingen dus nu eindelijk naar Amsterdam. Ik en Julia hadden om 2 uur afgesproken bij de achterin gang nummer 6. Ik verheugde mij om haar te zien. Ik was benieuwt naar haar en haar vriendin. Niall en Zayn waren buiten aan het voetballen. Harry en Liam gingen naar de winkel. "Louis ga je mee" vroeg Liam aan mij. "Nee dankje bro" zei ik terug. Ik had negende zin in. Ja wel in Julia ontmoeten maar eigenlijk wil ik gewoon naar huis. Ik had de boys het nooit verteld maar ik heb gewoon ontzettend veel heimwee. Ik mis mijn moeder en vader zo. Mijn zussen. Dan moet ik nog weten dat ik binnen kort op mij zelf ga wonen. Naja met Harry maar...... Ja je snapt wat ik bedoel. Ik merk dat ik een brok in mijn keel heb. " Louis" spreek ik mijzelf aan. Stop stop. Ik wil ook gewoon Eleanor zo graag vertellen wat ik voor haar voel. Ik wil onze vriendschap niet kwijt. Harry,Niall,Liam en Zayn komen de bus in. Harry gaat naast mij zitten. "Lou wat is er met je. Je doet al een tijdje zo down. Je kunt mij alles vertellen hė?!" Zei Harry bezorgt. "Haz," zei ik zacht. "Het is Eleanor" Hij zweeg en grijnsde. "WAT DOET IEDEREEN IN EEN GEHEIMZINNIG." Zei ik boos. Ik stapte de bus uit en liep een kant op waar heen weet ik niet. "Lou wacht" hoorde ik Liam nog zeggen. Ik begon te rennen. Ze zullen mij nooit begrijpen. Ik ben niet de brutale, grappige, hyperen Lou. Misschien ook wel maar. Ik weet niet wie ik ben en hoe ik mij moet gedragen. Ik was weg aan het lopen van de boys. Prima ze gaan maar veder touren zonder mij. Ik stond stil. Nee kut. Vandaag is het concert in Amsterdam. Nee. Ik begon terug te lopen. Ik laat Julia niet barsten. Ik zag de bus weer in zicht komen en stapte naar binnen. "Sorry boys" zei ik. En ik keek naar mijn schoenen. " is niet erg Lou" zeiden ze allemaal. Fijn dat ze mij niks kwalijk nemen. Oké ik neem terug dat ze veder mogen touren zonder mij. Ik ga nooit meer weg bij de boys.

Julia's POV:

Vandaag was het concert en ik was echt hyper. Lisa sliep nog. Ik was maar een beetje aan het draaien. Ik was zo blij aan de gedachten dat ik vandaag Louis ging zien. Ik had echt al super vaak geoefend wat ik zou gaan zeggen. Ik dacht even aan morgen. Ik had belooft dan naar de politie te gaan. Ik zag er tegen op. Ik was nog nooit op een politie bureau geweest. Ik stemde het me voor als een grijs gebouw met grijze kamers met van die saaie blauwe posters. Ik besloot even te gaan douchen. Lisa slaapt nog wel even. Onder de douch zong ik zachtjes Does Hè know. Ik hou van zingen. Ik heb het nog nooit iemand laten horen. Dus of ik het kan weet ik niet. Ik hou van dansen en wil het al heel lang heel graag doen. Op een dans school maar het mocht niet van mijn moeder. Ik vond het zelf ook naar om net als bij gym je om te moeten kleden dan kan iedereen je blauwe plekken zien. Ik stapte onder de douch vandaan en deed een kort broekje aan en een hempje . Ik keek naar mijzelf in de spiegel. Ik was dun en had een paar litteken op mijn buik. Ik schrok een beetje van mijzelf. Ik was in een week super erg veranderd. Ik was zo veel mooier zonder wonden op mijn lichaam. Ik vind mijzelf zo gewoon mooi. Zou Daan mij ook mooi vinden. Waarom denk ik daar aan? Daan praat vaak over mooie meisjes. Hij is zelf ook wel knap. Van die groene ogen. Bruin haar dat met een beetje gel in een kuif is op gestoken. Met altijd een paar plukjes die uit steken. Grappig. Ik ging de bad kamer uit en kleden mij helemaal aan. Lisa werd wakker. We hadden een kort gesprekje en gingen ons daarna opmaken voor het concert. Niks kon deze dag nog verpesten. Athans dat hoop ik.

Max's POV:

Vandaag is mijn enige kans om Julia te pakken. Mijn enige hoop. Er is nog geen politie die mij zoekt. Julia is te bang en te zwak maar dat wist ik al. Vandaag is de dag. Julia gaat dood. Vandaag. Niet morgen. Vandaag.

Louis POV:

We kwamen aan bij Amsterdam Arena het was half 2. Net op tijd. We gingen backstage en ik wachten op een belletje van Julia. Harry en Niall gingen naar de make up en Zayn naar het haar. Ik en Liam zaten op de bank. Het was stil. Het was de hele tijd al stil geweest. Bijna niemand had iets gezegd in de bus. Het kwam allemaal door mij. Ik werd gebeld. "Hallo met Louis Tomlison" zei ik. " Hey met Julia, ik sta buiten." Zei een meisjes stem van rond de 16/17. Ik ging naar deur nummer 6. Buiten stonden 2 meisjes de een blond, dun,lang en druk. Eentje bruin, groene ogen dun en een beetje onzeker dat was Julia. Ik liep naar haar toe en gaf haar een knuffel. Ik hoorde gesnik."Rustig maar" zei ik zacht ik nam haar en haar vriendin mee naar binnen. We gingen zitten. Liam was weg gegaan. Ze ging zitten en glimlachte. "Dit is het mooiste moment uit mijn leven"zei ze zacht.

------------

Kort hoofdstuk i know maar ik wou uploaden dus. Mijn iPod ligt nog steeds bij de maker. Maar ik ga morgen updaten en dan nog 3 hoofdstukken en dan is dit boek klaar. Over wie zou ik dan een fanfiction schrijven. Please comment, share en vote bye xx