Louis be my hero.

Hoofdstuk 10- Het concert

Julia's POV

Ik kon het maar niet geloven. Ik, die naast Louis, dé Louis Tomlison zit. "Dit is het mooiste moment uit mijn leven", zei ik tegen hem. Hij glimlachte. Ik zag hem tweifelen, maar daarna vroeg hij toch voorzichtig wat er nou met me aan de hand was. Ik begon. Eerst over mijn moeder en mijn zus, die me jaren mishandeld hadden, over mijn vader, die ik voor mijn ogen heb zien vermoorden, over de relatie die ik met Max had, zijn inbreekacties, het weglopen van huis en de pogingen tot moord. Ik zag Louis even niet wist wat hij moest zeggen. Ik zag dat hij het in gedachten nog even kort samenvatte en daarna zei hij: "Weet de politie hiervan?". Ik schudde mijn hoofd. "Nee, dat weten ze niet." "Waarom niet?" vroeg Louis. "Ik ben bang... dat ze me niet geloven." Hij ging even rechtop zitten en zei daarna vastbesloten: "Dan ga ik met je mee. En als ze je niet willen geloven koop ik ze om." Hij grijnsde. Ik lachte. Harry en Niall kwamen binnen. Ik zag dat Lisa een soort halve hartverzakking kreeg. Ze gaven me een knuffel en we praatten nog een beetje over hun tour en hun andere hobby's, tot Harry nieuwschierig vroeg: "Heb je nog meer beste vrienden of vriendinnen?" "Ja", zei ik "Hij heet Daan en is echt ontzettend goed in boogschieten". Louis mond viel open. "Hij ook?" "Ja, hoezo?', vroeg ik. 'Ik doe al negen jaar aan boogschieten', zei hij. Niall voegde eraan toe: "Hij heeft het alleen nooit verteld aan de pers,want die gaan je dan opzoeken op plekken waar je goed kan boogschieten'. Liam en Zayn kwamen nu ook binnen. Niall liep de kamer uit en pakte zijn gitaar. Louis keek me aan en zei: "Uhh, we willen iets voor je zingen". Niall speelde het intro van Little Things. Ze begonnen te zingen en ik merkte dat er een traan over mijn wang rolde. Little Things was echt het nummer van mij en Max geweest. Ergens, ondanks dat hij me wou vermoorden, miste ik hem toch wel. Ze waren bij het laatste refrein en ik zong zachtjes mee. Toen ze klaar waren applaudiseerden Lisa en ik hard. Ze gaven me allemaal een knuffel. "Mooie stem", zei Zayn tegen mij. "Dankje', zei ik verlegen. Louis en Liam gingen nu naar de make-up en ik bleef achter met Niall, Harry en Zayn en Lisa natuurlijk. Ze begonnen ineens over Louis en ze vertelden me dat hij in de bus ontzettend boos was en nogal down was de laatste tijd. Ze vroegen zich af of ik met hem kon gaan praten. Ik kon het altijd proberen. Louis en Liam kwamen terug en Liam, Harry, Niall, Zayn en Lisa gingen even "naar buiten". Het bleef even stil tussen mij en Louis. Tot Louis vroeg: "Hebben de jongens je gevraagd met mij te praten?" "Hoe weet je dat?" Vroeg ik. "Ik werk 24/7 met ze samen', antwoordde Louis. "Ze maken zich alleen maar zorgen om je, hoor Lou', zei ik. Ik zag verdriet in zijn ogen. "Gaat het?", vroeg ik. Hij schudde zijn hoofd. "Je mist Londen, hè?" Hij keek op en zei: "Hoe weet je dat?' "Ik volg jou 24/7", zei ik. Hij glimlachte, ookal rolde er een traan over zijn wang. "Heimwee'? Vroeg ik. "Dat is niet het enige", zei hij. "Wat is er dan nog meer?' "Ik ben verliefd....", zei hij. "op een meisje, genaamd Eleanor. Maar ik weet niet, waar, hoe en wanneer ik het haar moet vertellen. Of ik dat überhaupt wel moet doen'. "Tuurlijk moet je dat wel doen", zei ik. "Hoe kan die Eleanor jou nou niet leuk vinden?" Hij glimlachte. "Misschien heb je wel gelijk..." Misschien?!" Vroeg ik gespeeld verontwaardigd. "Wat nou misschien? Ik heb altijd gelijk', zei ik met een knipoog. Hij gaf me een knuffel. "Ik heb zoveel bewondering voor je, weet je, zei Louis tegen me toen hij me had losgelaten. Verlegen keek ik de andere kant op. 'Nee maar even serieus', ging Louis verder. "Als ik jou was geweest was ik echt allang ingestort. Na het concert ga je naar het politiebureau. Ik wil maar al te graag met je mee als je dat wilt." Ik glimlachte. "Graag", antwoordde ik hem. "Maar Lou, je moet echt met de jongens gaan praten, anders wordt alles alleen maar erger. En je moet ook gewoon met die Eleanor praten. En.." De rest van de jongens en Lisa onderbraken mijn monoloog. Harry zei: "Lou, Lou, Lou!!! We moeten opschieten, het concert begint over een kwartier al en er staan allemaal hysterische Directioners buiten. Louis stond op en leidde Lisa en mij naar de ingang van de Arena. Hij gaf me een knuffel en zei: "Bedankt, Julia." "Nee, jij bedankt", zei ik. Louis glimlachte en draaide zich om naar de rest van de jongens. Ze zwaaiden naar Lisa en mij en liepen weg. Na een kwartier begon het concert. Het was een concert van gillen, zwaaien en meezingen. Toen het concert was afgelopen hadden Louis en ik backstage nog afgesproken. Lisa en ik liepen naar de ingang en Lisa ging nog even naar de wc. Ik keek even op mijn iPhone. Plotseling voelde ik een hand op mijn rug en ik draaide me om. Er werd iets over mijn hoofd heen getrokken. Ik schreeuwde om hulp. 'Als je ook maar iets durft te zeggen", fluisterde iemand in mijn oor, "ga je eraan". Ik hoorde een stem die ik uit duizenden kon herkennen. Het zal niet lang meer duren of ik zal niet meer leven op deze wereld, dacht ik. 

Daans POV

Ik zat in mijn raamkozijn naar buiten te kijken. Hoelang zou het nog gaan duren voordat ik Julia weer ga zien? "Stop, Daan'. zei ik meteen tegen mezelf. Ze vind jou niet leuk. Ik kreeg een telefoontje. Lisa. Ze klonk helemaal hysterisch. "Wat?" Vroeg ik. "Is Julia weg?!" "ik kom er meteen aan!" Ik stapte in mijn auto en reed naar de Arena. Toen ik er aan kwam rende Lisa op me af. Achter haar stond een jongen met bruin haar en groene ogen. Ik herkende hem van de achtergrond van Julia's iPhone. Julia. Waar was ze?!

Louis' POV

Godverdomme, ik had op Julia moeten letten, dacht ik. Hoe kon ik haar alleen laten als ze door drie moordenaars wordt achtervolgd?! Ik voelde me schuldig. Er kwam een jongen met bruin haar en groene ogen aangelopen. Lisa liep gelijk naar hem toe en ik liep achter haar aan. We stapten zijn auto in en reden weg. Waar heen, geen idee. 'Stop!' Brulde ik ineens. 'Ik moet nog iets pakken!' Ik stapte de auto uit, sloeg het portier achter me dicht en rende de Arena weer binnen. Ik sprong onze tourbus in en liep naar een koffer. 'Lou, wat ga je doen?!', vroeg Zayn. 'Guys, dit is belangrijk. Belangrijker dan welk optreden dan ook.' Ik pakte mijn pijl en boog en rende de bus weer uit. Ik racede terug naar de auto en rukte het portier weer open. Lisa keek me aan. 'Wat ging je doen?' Vroeg ze. Ik keek haar alleen maar aan, gooide mijn pijl en boog op de achterbank en ging zitten. De jongen gaf gas en we reden weg, op naar Julia. 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hoi guys, 103 FUCKING READSSSSS!!!!!! OMG awsome. vote, comment en share.

Dit hoofdstuk is medemogelijk gemaakt dankzij spellings corector Jente Witte. THANK YOUUU <3

Volg mij op instagram: sofieeeex3 en one_direction_lover_sofie.. xx