Louis be my hero.

Hoofdstuk 5 - Sms

Heyy.. Ik lig in bed maar wou nog een stuk schrijven dus hier komt het veel plezier xx

Hoofdstuk 5,

Daans POV

Na dat Julia mij echt iets verschrikkelijks had verteld. Iets wat waarschijnlijk haar grootste trauma en geheim is wist ik echt niet zo goed wat ik moest zeggen.Ik gaf haar een sterke knuffel terwel ze huilden. "Rustig maar" zei ik voorzichtig. Ik keek wat rond en zag de TV gids liggen en mijn oog viel op een programma. Dit zal moeten werken dacht ik. Ik zette de TV aan en liet het aan Julia zie. Het was een kort concert van One Direction. Ik wist dat hun de enige waren die haar altijd kunnen opvrolijken. Ze keek op en keek naar de TV. Ze kreeg een glimlach op haar gezicht met nog een kleine traan hier en daar. Deze jongens betekende meer dan iemand anders voor haar. Vroeger vond ik ze maar niks en dacht ik alleen maar.. 5 jongens die knap zijn en kunnen zingen. Nu ben ik er van overtuigt dat ze meer doen. Ik voelde iets op mijn schouder. Julia was in slaap gevallen. Wat is ze mooi als ze slaapt dacht ik. Daan wat doe je?! Waarom denk je dat. Ze is je beste vriendin. Ben er voor haar en niet meer zijn dan een vriend sprak ik mijzelf streng toe. Ik legde Julia in bed en ging daarna ook slapen. Er zal niemand langs komen vannacht voor de zekerheid legde ik de sleutel van mijn kluis dichter naast mijn bed. Ik ga niemand vermoorden maar van Julia blijf je af. Ik hoop dat ik mijn pistool nooit hoef te gebruiken maar je weet maar nooit. Ik viel langzaam in slaap

De volgende ochtend:

Julia's POV:

Ik werd wakker in een wit bed met witte lakens. Waar ben ik?? Langzaam kwam alles weer naar boven. Ik voelde me beter dan gister. Opgeluchter en vrijer in het doen en laten. Daan kwam de kamer binnen. "Goeiemorgen Julia, Gaat het weer een beetje?" vroeg hij. "Ja het gaat wel weer" antwoordde ik. Hij liep de kamer uit en kwam terug met een klein ontbijtje. "Aww dankje wel Daan" Ik nam een slok van mijn thee en vroeg "waar zijn we eigelijk?" We zijn in een bos vlak bij een rivier maar je kent het hier denk ik niet" antwoordde hij. Hoe heet de rivier? vroeg ik nieuwsgierig. "L'eau amour" Zei hij. Frans was niet mijn beste vak dus ik vroeg maar niet veder. " Julia?? ik heb een idee, Wil je vandaag leren boogschieten? Ik wil het je namelijk heel graag leren" Zei Daan enthousiast. " Ja is goed" zei ik. Ik ga me omkleden en kom zo naar beneden zei ik tegen Daan. "Okee". Ik deed mijn blauw-groene kante jurkje aan. Ik keek even op mijn iPhone. Een sms van een onderkend nummer en een van Eva. Die van Eva verwijderde ik gelijk ik wou haar dreigingen niet lezen en het andere sms'je bewaarde ik nog even. Ik stapte in mijn schoenen en deed mijn iPhone in mijn borstzakje. Ik liep naar beneden en we gingen naar buiten. Na een uurtje techniek had ik het boogschieten onder de knie. Daan was echt goed en ik kon redelijk schieten. We zaten op een omgevallen boom een peer te eten toen ik mij het sms'je herinnerde en pakte mijn iPhone. 0678431567, Hoi Julia, Niet zo slim dat je gevlucht bent want het wordt zo echt niet beter meisje. Nee ik ben je moeder niet en nee je zus ook niet. Ik ben je moordenaar. Wees op je hoede Julia want ik ben dichterbij dan je denkt! X A. Daan schreeuwde ik in paniek!! "Ja vroeg hij" Ik liet hem het lezen. Er viel een stilte

A's POV:

Julia is zo in de war.

Julia is zo blind.

Julia is zo dom.

Julia is zo.....

Van mij

--------------------------------------------

Volg me!!!!! xx Sofie