Hastane koridorundan döndüğüm zaman amcamı gördüm. Gözü yaşlıydı. Beni görünce gözyaşlarını tutmaya çalıştı. Ama annemi ve kardeşimi ve annemi görünce daha fena oldu ve kendini dışarı attı . Ben koridorda ilerliyordum. Ortalığı bir sessizlik kaplamıştı. Ne oldu diye sorunca kimse cevap veremedi . O an içimi bir acı kapladı . Haberi alalı 1 gün bile olmamışken ben vicdan azabından ölecek gibiydim . Şimdi keşke diyorum ama bir fayda etmiyor .
O akşam yatağıma uzanmış telefonumla uğraşıyordum . Saate bakınca babamın gelmesine az kaldığını gördüm . İçimden yine geliyor şu adam diye geçirdim. Bunu düşünmemin nedeni babamla geçinememem. Babam sinirli ve emeğinin karşılığını almak isteyen biridir ve bol bol nasihat verir . Ben ise bunların tam tersine sorumsuz ve nasihatlerden nefret eden birisiyim. O akşam babam eve gelmiş benim haberim olmamıştı. Ben telefonumla uğraşmaya devam ederken babam birden odaya girdi . İnsan bir günaydın der diyerek sert bir tepki verdi . Ben hızlı bir şekilde hoş geldin diyerek geçiştirdim . Bu davranışım hiç hoşuna gitmedi . Yanıma oturdu ve konuşmaya başladı . Oğlum gelecek benim deil senin geleceğim otursan biraz ders çalışsan kendi geleceğini kurtar diye bir sürü nasihat etti . Ben hiçbirini kayle almadım. Kapıyı sert şekilde çarptı . İçerden yakınışlarını duyuyordum. Anneme bu çocuk niye böyle yapıyor . Neden kendini düşünmüyor diye yakınıyordu . Ertesi gün sırf bu nasihatları dinlememek için kapının önünde babamın gelmesini bekledim . Geldiğinde sinirliydi hızlı bir şekilde hoş geldin diyerek odama geçtim . Babam o gün odaya gelmedi . Meğerse dışarı çıkmış . Ben uyumaya hazırlanırken annem odaya geldi . Baban neden gelmedi oğluum dedi . Ben umursamaz bir biçimde gelir diyerek geçiştirdim . Yarım saat sonra tam uykuya dalarken içerden bir ses geldi . Ne oluyor diye salona geldim . Annemin gözleri yaşlıydı . Ne oldu diye sorduğumda baban dedi . O an içimi bir acı kapladı . Ne oldu diye sorunca baban dedi . Baban kaza yaptı dedi . O an bugüne kadar hiç yaşamadığım bir his yaşadım . Bir anda o nasihatler aklıma geldi babamı sinirlendirişim lafını dinlememem .
Yakınlarımızı aradık bizi evden aldılar kardeşim uyuyordu . Annem onla kal dedi . İtiraz ettim. Hızlı bir şekilde uyandırıp yola çıktık . Her geçen metre içim daha çok yanıyordu. Hastaneye vardığımızda amcamların arabası hastnenin önündeydi .Hızlı bir şekilde içeri girip hangi katta olduğunu öğrenip koşar adımlarla üst kata çıktım . O koridoru döndüğümde büyük ihtimal hayatın bir anlamı kalmayacaktı.
Hikayenin Teması::::PİŞMANLIK
Hikayenin Yazarı:::Ayhan ÖZER
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Sınıf Hikayeleri
RandomAdana/Kozan Yusuf Baysal Anadolu Lisesi'nin Değerli Edebiyat Öğretmeni >>>>EBRU DEMİR<<<<< sayesinde bir ilke imza atıyoruz.