Benim Küçük Yıldızım

32 1 0
                                    


Yine her sabahki gibi okula gitmek için hazırlandım ve evden çıktım. Yolda giderken birden duraksadım. Yolun kenarında bulunan kutudan bir ses geliyordu.Önce biraz korksamda kutunun yanına gitmeye karar verdim.Kutunun yanına gidip ağzını açtığımda içinde iki tane köpek vardı.Biri büyüktü ve hiç kıpırdamıyordu.Hemen yavruyu elime alıp kutudan çıkarttım.Ama büyük köpek yine hareket etmiyordu.Telefonla hemen annemi aradım ve buraya gelmesi gerektiğini söyledim.Oda''tamam''deyip kapattı.Bir kaç dakika sonra yanıma gelip'' Ne oldu YASEMİN bir şeyin yok ya'' deyiverdi.''Ben iyiyim ama köpekler iyi değil.Büyük olan hareket etmiyor korkuyorum''dedim. Annem köpeklere baktı.''Ufaklık iyi merak etme'' suratı düştü ''ama büyük olan annesi galiba o ölmüş'' dedi.Korkudan ağlamaya başladım.Ben hayvanlara kıyamadım helede köpeklere. Onlara zaafım var gibi bir şeydi.Anne köpeği gömdük. Yavru köpek içinde anneme bizde kalması için israr ettim.Annem ''bir şartım var .Eğer tüm kontrolleri yaptırır sağlıklı çıkarsa ve evde onunla sen ilgilenirsen.''diye sözünü bitirdi.İçimden anneme biraz kızdım.Ne yani sağlıklı çıkmazsa bizde mi onu bir kutunun içine koyup yol kenerına atacaktık.Ana izin verme ihtimaline karşın bi şey demedim. Veterinere götürüp muayene ettidik. Neyse ki sağlıklı çıktı.Ona evde bir yer yaptım ve mama aldım.O gece hiç sesi çıkmadı.Galiba yoruldu.Sabah oldu ve aklıma dün okula gitmediğim ve yazılıyı kaçırdığım aklıma geldi.Hoca bunları anlatınca bana inanır da tekrar yazılı yapar mı? diye düşündüm.Ben bunları düşünürken okul kapısının yanında buldum kendimi.Derin bir nefes aldım hocanın yanına gidip olanları anlttım.Hoca biraz mırın kırın yapsa da beni tekrar yazılıya soktu. Yazılının güzel geçeceğine inanıyordum .Çünkü çok çakışmıştım.Düşündüğüm gibi de oldu.Yazılım güzel geçti.Eve gidince biraz ders çalıştım.Sonra da ufaklıkla oynamaya başladım.Ona sürekli UFAKLIK diyordum .Ona bir isim vermem gerekiyordu. Sonra tüylerinin küçük siyah bir bölümü yıldıza benzediğini fark ettim.Ona bu yüzden YILDIZ ismini verdim.Yıllar böyle geçti. Yıldızla oyunlar oynadık,yürüyüş parklarında yürüyüşler yaptık.Y ıllarımız çok zevkli ,güzel ve eğlenceli geçip gitti.Yıldızla yedinci yılımızdı.Ve o gün ne olduysa biraz halsizdi ve benimle fazla oyun oynayamadı.Çok korktum ona bir şey olacak diye .Hemen veterinere götürdüm.Veteriner muayeneden ettikten sonra ''bu cins köpekler altı yedi yıl yaşar.'' dedi Bir kaç gün müşade altında kaldı .Sonra veteriner bir reçete yazdı ve ''bu reçetede bulunan ilaçları akın ve vakitlerinde verin. Daha rahat eder , ağrılarını azaltır'' dedi ve yanımızdan uzaklaştı. Verdiği reçetede bulunan ilaçları aldı. Bir kaç gü iyiydi ama o gün halsizleşti.Korkuyordum ona bir şey olur diye.O gece yanından hiç ayrılmadım ,daha doğrusuı ayrılamadım.Korkuyordum ona bir şey olur diye. Birden havlamaya başladı ve son kez kavladıktan sonra suratında küçük bir tebessüm oldu.Ve sonra o gitti . Onu kaybettim başında ağladım ve ağlarken annem geldi .Sonra o da ağlamaya başladı ikimizde birbirimize sarılarak ağladık.Sabah onu annesinin yanına gömdük .Mezarının başında ağladım ve ''SENİ HİÇ BİR ZAMAN UNUTMAYACAĞIM,NE OLURSA OLSUN SENİ HEP SEVECEĞİM''dedim.

Hikayenin Yazarı:::Gamze KARACA

Bir Sınıf HikayeleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin