Chapter 9

121 16 11
                                    

Link kijkt verbaasd naar zijn rode wang. Hij voelt er zachtjes aan en kijkt dan woedend naar mij. Hij wilt uithalen, maar ik pak zijn pols vast en draai hem een kwartslag. Link schreeuwt en schopt vol in mijn maag. Een ferme pijnscheut flitst door mijn buik en ik hap naar adem. Link slaat me in mijn gezicht en ik val op de grond, hijgend van de pijn. Link buigt voorover. "Aw, heeft mijn bloempje pijn?" Ik grom, doe mijn ogen dicht en schop zonder dat ik kan zien waar mijn voet zal landen. Link slaakt een gilletje en valt op de grond naast me. Ik doe mijn ogen open en zie waar ik hem heb geraakt. Right in the babymaker. Een van de twee grote jongens begint te lachen. "Ahhaha link. Je laat je daar toch niet zomaar trappen?" Link grijpt kreunend naar kruis. "Fuck you Milan. Dat doet kapot veel pijn. Ik kan bijna niet lopen." Ineens klinkt er een bekende stem achter me. "Link, Milan en Don. Laat Rosa met rust." Ik draai me om, en zie tot mijn verbazing Jeremy staan. Zo, die durft. Link en de andere twee jongens, blijkbaar Milan en Don, zijn stil. Jeremy pakt me voorzichtig op. Als ik eenmaal sta, pak ik Doutsje ook.
Er is verbazing te lezen op link zijn gezicht. Pas als we bij onze fietsen zijn, horen we link schreeuwen. "Je bent dood! Morgen ben je morsdood Frieser." Jeremy glimlacht terwijl Doutsje wakker word. Ze kijkt verbaasd naar Jeremy. "Laat maar Douts. We gaan nu lekker naar huis en naar Harm." Bij de naam Harm lijkt Doutsje ineens een stuk vrolijker.

"WAT!" Doutsje heeft zojuist verteld aan Harm wat er is gebeurt. "IK VERMOORD DIE VUILE HOND!" Doutsje geeft Harm een zoen op zijn voorhoofd. "Rustig aan Harmpie." Harm koelt wat af. "Die kuthond moet van jullie afblijven." "Rururu." We draaien ons om naar Jeremy. Jeremy was met ons meegekomen. Harm trekt een 'what te actual fuck' gezicht. "Wat zei je?" Jeremy kijkt nu ook verbaasd en zegt: "gewoon, rururu." "Okay... Anyways, morgen kan ik weer mee naar school." We kijken Harm verast aan. "Maar je ar-" "met mijn arm is alles goed, dankje."

Die avond staar ik naar mijn plafond. Het is toch ongelofelijk? Ik kan niet slapen, en draai constant. Ik hoop dat het morgen een betere dag is.

--------
OMG Guy's, sorryyyyy dat ik zo lang niet ge-update heb, maar ik was dit boek oprecht vergeten😂 Neem deze update 😉.

~🦋Strange_Mystery_Cat🦋~

Just a showWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu