5. De kennismaking.

64 8 20
                                    

'Lieverd heb je je bezeerd?'

'Nee hoor het gaat wel dankje.' Antwoorde ik geschokt, nogsteeds mijn ogen dichtknijpend tegen het plotselinge felle licht.

"Jij bent zeker het meisje dat hier' de vakantie doorbrengt. Wat doe je hier nog zo laat?"
Vroeg de vrouw terwijl ze zich alweer richtte op haar afwas.

'Dat kan ik ook aan jou vragen' andwoorde ik kreunend. ik krabbelde overeind.

'Ik ben hier elke avond. Ik moet de keuken opruimen enzo.
Ik weet zeker dat het specialer is dat een meisje met rood haar mijn keuken binnenvalt rond half twaalf, dan dat ik gewoon rustig de vaat sta te doen.'
De vrouw keek glimlachend.

'Is er iets mis met mijn haar?!'
Vroeg ik net iets feller dan ik bedoelde.

'Nee hoor kind, ik vind het prachtig.'

Ik werd wat minder fel.
'Je werkt elke dag tot laat in de avond?' Vroeg ik ongelovig.

"Ja, maar ik ben het ben het gewend hoor. s'morgens om 6 uur op, en savonds om 10 uur nog opruimen.'

"Om 6 uur op? pfff jij liever dan ik."

Ze begon te lachen, en stak een hand uit om me overijd te helpen."

"ik ben Maria"

'Cat, of Cathy, kort vor Catherine' andwoorde ik.
De vrouw had een warme uitstraling, en ik voelde me prettig bij haar. Dat heb ik niet snel bij mensen, maar ze was ook wel erg vriendelijk.
Ook dat heb ik niet snel bij mensen. Ik was het gewend behandelt te worden als een ruig persoon, en ik moet zeggen dat ik soms ook erg opvliegend kan zijn. Maar dit voelde warm en veilig, alsof we elkaar al heel lang kenden.

"Nou, Cathy , ik denk dat je wel wat chocolademelk lust."

'Ja echt wel! ik heb sinds het ontbijt niks meer gegeten.' Klaagde ik.

"Och arm kind!' zei maria met gespeelde medelijden."

"Kan ik mischien helpen?' Vroeg ik, een blik werpend op de grote stapel afwas."

"Als je wilt kan je afdrogen, maar alleen als je zin hebt hoor.
Dan kan ik alvast aan de vloer beginnen."

"Ik doe alles voor iemand die chocolademelk maakt"
andwoorde ik lachend.
"Hoe kan het dat ik je nooit eerder heb gezien? Ik ben hier vorig jaar ook een weekend gebleven."
"Ik sta de hele dag in de keuken lieverd. Als je dan niet hier de keuken binnenloopt, en gewoon voor bij de eetkamer blijft, dan zie je me niet. Maar niettemin, ik heb jou ook niet gezien hoor. En mevrouw heeft niks over je gezegd."

Ik pakte de theedoek en begon af te drogen. Ik nam maria goed in me op;

Een redelijk kleine vrouw, niet dik, ook niet dun. sliertig haar dat warrig in een knotje gebonden zat, en een vriendelijk en open gezicht, waar de vermoeidheid van af te lezen was.

'Dus jij bent de kok van dit huis?'
Vroeg ik, terwijl ik een grote pan begon droog te vegen.
"Jazeker, maar niet alleen kok, ook huisvrouw.'

"Heb je het dan niet vreselijk druk?'

"Ach, het is wat je druk noemt.
Damian en Nora helpen me als ze vakantie hebben. En ik heb het nou eenmaal gewend.
trouwens, wist je dat die over twee dagen hier zijn?"

"Ja, zoiets zei Angela al ja." Reageerd ik, terug denkend aan het geklaag van mijnt tante.

'Je vind ze vast aardig. Nora en amy  in ieder geval. Damian kan soms wat bot overkomen, maar het is een goeie jongen."

"Waar komen ze eigenlijk vandaan?" vroeg ik geamuseerd.

Ze zitten op het Benneton, dat is in België.

"Waarom zitten ze helemaal daar op school? waar blijven ze dan tussen de middag?"

"Dat zijn kostscholen liefje, madam heeft niet graag kinderen in huis. daarbij hebben ze het erg naar hun zin. "

"Mis je ze niet verschrikkelijk?"

"Jawel, heel erg zelfs. En daarom schrijven we vaak, want telefoons zijn alleen in het weekend toegestaan. Het kan nou eenmaal niet anders, het is zoals het is. Ik denk echt dat ze het daar beter hebben, want hier mogen ze bijna niets. Ja mischien klusjes doen voor mevrouw, maar dat niet goed voor ze. Ze moeten hun eigen ding kunnen doen en niet hoeven sluipen als ze ergens lopen.

Maar over een weekje zijn ze hier, dus dan heb ik mijn lieverds eindelijk weer bij me.
Ben je goed met kinderen?'"

"Ik ben wel goed met kinderen, denk ik, ik ben enigs kind. Maar ik kan goed omgaan met mijn vriendin haar zusje."
antwoorde ik.

'Amy is pas 7 en ze zit helemaal in de prinssen fase. Je zal wel heel veel uitnodigingen krijgen voor theefeestjes en dansen met meneer beer. Ze is nogal speels, dus je als je een beetje gek van haar word, dan moet je gewoon duidelijk zijn."

'Nou ik denk dat ik hoogvereerd zal zijn als ik op haar prinssessen theefeestje mag komen'
lachte ik.

'Hier, tast toe.'

Maria zette een dampende kop chocolademelk en een bord met een groot stuk appeltaart voor me neer. Ik snoof de warme chocolade geur in me op, en was al gelijk in de wolken.
Ik begon te eten.

"Krijg je hier geen problemen mee? vroeg ik weifelend."

'Nee hoor. Mevrouw wilde dat ik het weggooide omdat de koek taai zou zijn geworden. Smaakt het?'

"Jazeker! Heb je deze zelf gemaakt?" Vroeg ik met mijn mond vol.

"Ja ik heb hem gisteren gebakken."

"Ik glimlachte. 'Nou je bent een hele goede keukenprinses. Het is zalig.
Heel erg bedankt voor dit heerlijke stuk."

"Ach meisje, t is niets. Maar mag ik je een advies geven?
Sluip niet alleen door het huis heen. Als mevrouw je betrapt, 
dan ben je echt de klos. Daarbij heb je je slaap hard nodig."

Ze was ineens bloedsirrieus, bijna dwingend.

"Sorry. ik zal voorentaan boven blijven snachts. Ik had alleen zon honger." Andwoorde ik verontschuldigend.

"Nou eet dan maar de rest van je appeltaart op" andwoorde maria nu wat vrolijker. 

Ik merkte dat ik moe begon te worden. De appeltaart was echt heerlijk, om over de chocolademelk nog niet te spreken. Toen ik alles op had, hielp ik nog wat met afdrogen.

*

" Ik denk dat ik maar weer naar boven ga."

"Ik kom met je mee, alles is al klaar dankzij jou. heel erg bedankt."

"jij bedankt." Zei ze glimlachend.

"We liepen de keuken uit, en Maria pakte de rechtertrap en ik de linker.

Weltrusten, zei ze town ze bovenaan was.
Slaap lekker  fluisterde ik terug.
Ik zag haar verdwijnen in het donkere gat van de rechtergang, en sloop toen weer muisstil terug naar mijn kamer.

Ik wilde best graag dat die kinderen kwamen. Ik merkte nu al, dat het hier aardig saai was, en daarbij, als ze net zo aardig zijn als Maria, dan weet ik zeker dat deze vakantie nog een beetje leuk gaat worden.

Ik merkte dat ik het koud kreeg, en deed mijn pyama aan. Plotseling hoordenik iets. Het klonk slissend, gevolgd door gekraak. Ik schrok me kapot en deed snel de deur dicht. Wat een geluid.
Ik stapte in bed en ging onder de stoffige dekens liggen. Ze waren stoffig en oud, maar tenminste wel lekker warm.

------
Hoofdstuk vijf alweer! Heel erg bedankt voor jullie geduld, want ik weet dat mijn verhaal een wat lange en mischien wel saaie aanloop heeft. Maarja er moet even een goede basis zijn, voordat we er action in kunnen stoppen XD

En, denken jullie dat het gewoon de trap was, of iets anders?

Lieve groetjes,
Lola

Through The PortalWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu