TATİL

Ruh

       Arkadaşlar bu sefer gerçekten upuzun bir bölüm ile karşınızdayım. İyi okumalar ....

        Ali'den Devam .........

   Uyumak için seçtiğimiz odaya girdiğimizde Emre'nin burda olmadığını fark ettik. Nereye kayboldu şimdi bu ! Off ama ya şimdi onu bulmalıydık.

   - emre nerde ? diye bir soru yönelttiğimde herkes etrafına bakmaya başladı ve yüzlerine yavaş yavaş bir korku yayıldı.

  Duygu :

- şimdi de Emre mı kayıp ? Zaten Hayal'de yok. İkisini de bulup buradan kurtulmanın bir yolu olmalı!

    Cansu :

- Elbet vardır. AmA nasıl kurtulabiliriz hiç bir fikrim yok şu an sadece uyumak ve dinlenmek istiyorum.

   Sıla :

- bence de ÅŸu an uyuyup dinlemeliyiz. Herkese iyi geceler...

İyi bir gece olacağını sanmıyordum. Ama yine de iyi geceler.

   ***

     Sabah olmuştu. Yani sanırım. Burası hep karanlık olduğu için sabah veya akşam olduğunu anlıyamıyorduk.

      Aman neys.... * Ha siktir...* Bu ne lan tövbe bismillah.

     Karşımda kanlar içinde bir ceset vardı. Hemen bizimkileri yokladım. Şükürler olsun ki onlar değildi.

   

 
    Ama bu ceset kimindi ? Nasıl bir canilikti bu böyle , nasıl bir cesetti . Diye düşünürken Duygu'nun tiz çığlığı sayesinde kendime geldim.

    - bağırma düdük.

   - b..buu..bu da ne ?

   - neye benziyor Duygu bir ceset işte!

       Diğerleri de uyanmıştı herkes aynı tepkiyi göstermişti. Artık bu odayı terk etmemiz gerektiğini anladık. Ve odadan çıktık. Cesedi gördükten sonra Hayal için endişelenen ve ağlayan Duygu'ya sarılarak.

   - korkma eğer Hayal onlar için bu kadar önemliyse ona hiç bir şey yapamazlar.

    İçimden de " inşaallah " demeyi unutmadım tabi.

   Duygu gözlerini silerek sakinleşmeye çalıştı.

    - arkadaşlar sanırım macera şimdi başlıyor :D

    Berke :

- ne demek oluyor ÅŸimdi bu !

   - bir plan yapalım diyorum. Hadi yaklaşın bakalım şöyle diyerek salon gibi gözüken büyük odanın ortasında ki masaya oturarak Hayal ve Emre'yi kurtarma planları yapmaya başladık.