~TEMAS~

*Bela*

Ben duyduklarımla şoktaydım ama belli  etmemeye çalışıyordum. Bir süre sonra kendimi tekrar içeri attım. O sırada içerideki kalabalığın tek bir yerde toplandığını gördüm. Kalabalığa biraz yaklaşınca Hande'nin bir kızın üzerine çıkmış olduğunu gördüm. Hemen panikle "Hande,dur! Ne yapıyorsun?! Hande. Ya Handeeeee!"
Zar zor Hande'yi kızdan ayırabilmiştim. Fakat diğer kıza baktığımda hiç iyi görünmüyordu.  Saçları yolunmuş,makyajı yüzünün her yerini kaplamış, elbisesinin birkaç yerinde yırtıklar olduğunu gördüm. Sonra hemen kızın arkadaşları kızı yerden kaldırdı. "Sen bittin kızım! Sen bittin..!" gibi tehditler yağdırıyordu ortalığa. Fakat Hande umursamıyordu bile. Onu hemen oradan uzaklaştırıp dışarı çıkarmıştım. Haliyle benim sinirlerimde gerilmişti. "Hande ne yaptın sen az önce?!"
"Haketti gerizekalı. Az bile yaptım!"
"Ne oldu peki?"
"Ya geçmiş Sarp'a sarkıyordu. Bende dayanamayıp bilerek ama yanlışlıkla olmuş gibi üstüne içecek döktüm. Sonrası.."
"Ay tamam tamam yeter! Neyse olan olmuş artık. Hadi bakalım şimdi eve gidiyoruz."
İnanmıyorum ya! Uğraştığımm şeylere bakın..
Bu saatte binecek taksiyi zor buluruz diyerek eve doğru adımlamaya başlamıştık. " İnanmıyorum sana Hande ya. Sırf Sarp'a sarktı diye yaptığın şeye bak. Rezil olduk!"
"Ya Deniz haketti ama şırfıntı. Bi de tehdit ediyor 'son botton kozom' manyak ya!"
Hande'nin yaptığı taklit üzerine gülmeye başladım. Biz böyle yolda ilerlerken geçtiğimiz yolun yanında iki adet erkek vardı. Sanırım içmişlerdi. Biz hızlı adımlarla oradan uzaklaşmaya çalışırken birden seslerini duymaya başladık
"Pişt! Nereye böyle güzellikler? Bu saatte!"
Sinirleniyordum ama tepki vermiyordum. Bu saatte uğraşmayı hiç istemiyordum çünkü. Fakat bardağı taşıran damla bardaktaki yerini çoktan almıştı bile.
"Gel bakalım buraya fıstık!"
"Ulan senin ananı. Geldim lan geldim." diyerek üzerlerine doğru gittim. Hande dur dese de duymamazlıktan geldim. Aksel ile gittiğimiz boks kursundan öğrendiğim birkaç hareket vardı. Hepsini o iki gerizekalının üzerinde denemek için can atıyordum. Birini sarhoşluğundan yararlanarak  kolunu bükerek yere indirmiştim. Diğerini ise dizinden yere çökertip ellerini arkadında birleştirmiştim. Diğeri hareketsizce yerdeydi. Tahminime göre sızmıştı. Tam ayağa kalkarken arkamdan aldığım bir darbe beni yere tekrar çekti. Hande o sırada bir çığlık attı. "Lan Hande içerde kızı döverken iyiydi gel de yardım etsene!" dedim adamın elinden kurtulmaya çalışırken. "Lan ne yapayım söyle?! Ay dur panikledim."
dedi Hande. Yok, bu kız harbi salak. O sırada karşımdan gelen arabanın güçlü farları gözümü kamaştırdı. Araba yakınımızda durunca kapıları açıldı.  İçinden turuncu kafa ile az önce tanıştığım ve kuzeni olduğunu öğrendiğim Serkan çıktı. Beni ensemden tutan adama hızlı bir yumruk indiren Serkan ardından hemen bana dönüp "İyi misin?" diye sordu. Ona evet diyip teşekkür ettim. Biz tam yine gitmeye hazırlanırken Serkan "Lütfen arabayla sizi bırakmamıza izin verin. Başınıza yine böyle bişey gelebilir." Hande ile birbirimize bakışıp kabul ettik. Sonra Kerem şoför koltuğuna geçti. Serkan da onun yanına ve bizde arka koltuklara. Arabada geçen birkaç dakikanın ardından kendimden nefret etmemi gerektirecek bir olay olmuştu. Aksel..Onu nasıl olurda ihmal ederim. Saatin kaç olduğunu umursamayıp hemen Aksel'i aradım. Üçüncü çalışta telefon açıldı. "Alo!Aksel?"
"Ben baban kızım. Aksel henüz hastaneden çıkmadı."
"Baba o iyi mi?"
"Şu an bir şey yok diyorlar. Dua et!"
"Emin misin baba,o iyi değil mi?"
"Cevabını aldın Deniz."
Yine klasik babam işte. Ne bekliyordum ki? Telefona iyi geceler dileyip kapattım. Ardından Serkan "Bir sorun mu var?"diye sordu. Ben ise;
"Yo-yok. Sağol." demekle yetinmiştim. Çünkü o an kimseyle konuşmak istemiyordum. Zaten Hande'ye de bir şey anlatmamıştım. Evimizin oraya geldiğimizde teşekkürlerimizi sunup direk eve çıktık. İkimizde çok yorgun olduğumuz için birbirimize iyi geceler dileyip odalara geçtik. Bugün ne çok olay yaşamış gibiydim..
-----------------------------
Sabah aynı anda kalkmıştık Hande ile. Bugün ikimizinde dersi yoktu. Birlikte kahvaltı hazırlıyorduk.
""Dün bizim Turuncu'nun yanındaki kimdi,tanıyor musun?" diye sordu Hande. Ben de dün öğrendiğim bilgiyi Hande ile paylaşmaya karar verdim. "Turuncu ile kuzenlermiş. Adı da.. Serkanmış. Evet evet hatırladım,Serkan."
"Hmm. Sen nerden biliyorsun?" o an sanane kızım diyecektim tüm çirkefliğimle ama yapamadım tabiki.
Anlatacağım ama neyi. Hande AVM'de ağladığından habersizdi. Gerçi bunu bilmesine gerek yoktu. Sadece dün cafeden dışarı çıktığımda kulak misafiri olduğumu söylesem yeterliydi.
"Dün dışarı çıkmıştım ya hani bir ara. Orada kulak misafiri olmuştum,öylesine." diyerek yırtmıştım. "Her neyse ben fazla açım. Zaten dün kızı yoldurmadın sana sinirliyim." diyordu Hande. Bunun üzerine "Kızı yolunmuş horoza çevirdin resmen. Daha neresini dövecektin?" demiştim gülerek. "Az bile ettim ben o şırfıntıya. Piiss! Bulacam kızım seni!" diyordu bizim mafya Hande. Biz böyle sohbet ederken bir yandan da kahvaltı sofrasını hazırlıyorduk. Tam kahvaltıya oturacakken kapının çalınmasıyla irkildik. "Kardeşim bu kim ya bu saatte. Valla ben açım Deniz. Git sen bak kapına."
"Kapım derken Hande."
"İyi ya işte senin evin,senin kapın sayılır. Dalgalı Denizim benim." dedikten sonra da bir öpücük sallayıp direk yemeklerle boğuşmaya başlamıştı Hande. Ben ise mecburluktan kapıya doğru yürümeye başladım.Kapıyı açtığımda karşımda kapıcıyı gördüm. Apartmanda tek öğrenci biz olduğumuz için elinden geldiğince yardım etmeye çalışıyordu Mehmet amca. "Bir istediğiniz var mı Deniz kızım?" diyordu tüm sevecenliğiyle. Ben de gülümseyerek "Teşekkürler Mehmet Amcam. Şu anlık yok bir isteğimiz." dedim ve asansöre doğru giden Mehmet amcaya tekrar gülümseyerek kapıyı kapattım. Tam masadaki yerimi almış ilk lokmamı ağzıma atmıştım ki kapı bir daha çaldı. Bu kez Hande'ye ısrar etsemde aldırmıyordu bile. Yine kapıya doğru yöneldim.