Οταν Σε Γνωρισα... (Jamie Dornan fanfition)

Κεφάλαιο 1

Ξυπνησα με την διαθεση μου να ειναι χειροτερη απ´ οτι χθες. Επεσα για υπνο με ενα πονο στο στερνο. Σαν να εχω ενα βαρος.Ολο το βραδυ στριφιγυριζα, ζητημα να κοιμηθηκα 3 ωρες. Ακουγα χθες τους γονεις μου  που συζητουσαν για την κατασταση, τι θα κανουμε. Ακουγονταν σαν μην εχουν καμια λυση. Το ξερω δεν είμαστε καλα στα οικονιμικα μας και πως ξοδεψανε πολλα λεφτα για τα φροντιστήρια των πανελλαδικών. Ηταν σχεδον σιγουροι πως θα περνουσα Θεσσαλονικη αλλα τι να κάνουμε τωρα που περασα στην Αθηνα. Είναι το όνειρο μου να γινω δικηγόρος και θα κανω τα αδυνατα, δυνατα για να το πετυχω. Στριφογύρισα στο κρεβάτι και αναστέναξα πιστεύοντας πως με αυτόν τον τρόπο θα φύγει από μέσα μου αυτό το βάρος που αισθάνομαι. Τέντωσα το χέρι μου και έπιασα το κινητό μου για να δω τι ωρα είναι. 10:20 ήταν. Αποφάσισα να σηκωθώ τράβηξα, το σεντόνι από πάνω μου, πήγα σήκωσα τα στόρια και προχώρησα προς την κουζίνα όπου βρισκόταν η μαμά μου οπως καθε μερα. Μαγείρευε το αγαπημένο μου φαγητό. Μαλλον θέλει να μου φτιάξει τη διάθεση, αλλα δεν νομίζω να βοηθήσει. Το ψαρονέφρι μου είχε σπάσει τη μύτη από τη στιγμή που βρέθηκα στο σαλόνι. Μπηκα στην κουζινα. Καλημερα ειπε καθως ανοιξα το ψυγειο για να παρω το γαλα. Καλημερα ειπε και η μαμα μου.
Μ- Πως εισαι αγαπη μου? Κοιμηθηκες καλα?
Α- Ε δε θα το λεγα. Δεν μπορουσα να κοιμηθω.
Μ-Αυγη θα βρουμε για λυση, μη στεναχωριεσαι.
Α-Αστο μαμα δεν θελω να το συζητησω τωρα. Ειπα και το εννοούσα. Δε θελω να γεμιζω με ελπιδες. Ειναι προφανες πως μονο ενα θαυμα μπορει να αλλαξει την κατασταση τωρα. Εκατσα αφου πηρα το μπολ, τα δημητριακά απο το ντουλάπι και ενα κουταλι απο το συρτάρι. Ετρωγα χωρις να μιλαω ακουγοντας το κρεμμύδι να τσιγαριζεται. Την ωρα που σχεδον τελειωνα το φαγητο ακουσα το χαρακτηριστικό κουδουνισμα του κινητου μου όταν λαμβανει μηνυμα. Δεν ετρεξα να δω ποιος ειναι. Παω στοιχημα πως θα ειναι καποιος συμμαθητής μου που θελει να με συγχαίρει για την επιτυχια μου. Βαρεθηκα να τα ακουω, εδω και μέρες αυτο γινεται. Αφου τελειωσα σηκωθηκα και αφησα το αδιο μπολ στον νεροχυτη.
Μ- Δε θα βγεις σημερα?
Α-Δε ξερω
Μ-Αυγη πρεπει να βγεις εξω! Εισαι κλεισμενη μεσα απο τοτε που εμαθες τα αποτελέσματα! Φτανει. Βγες εξω να ξεχαστεις λιγο.
Ειχε δικιο το ειχα παρακανει
Α-Ενταξει εχεις δικιο
Με αγκαλιασε και εφυγα απο την κουζινα με προορισμό το δωματιο μου. Ανοιξα το κινητο μου για να δω ποιος ειναι αυτος που μου εστειλε μηνυμα. Η κολλητη μου, ειλικρινα μονο αυτη ειχα αναγκη τωρα. Ξερει για την κατάσταση της το χω πει και απο τοτε εχει παψει να το συζηταει ξεροντας πως μου ξύνει την πληγή με αυτον τον τρόπο.
"Αυγη θες να βγουμε σημερα?"
"Ναι που θες?"
"Παμε για καφε στο καστελο? Θελω να δω αυτον τον σερβιτορο ξανα 😍"
"Χαχαχ καλα τρελη παμε 😂"
"Τι ωρα?"
" Θες 7?"
"Ναι οκ στο γνωστο σημειο"
"Οκαυ τα λεμε τοτε φιλια"