My Knight In Shining Armor "Sungit"✔️ (COMPLETED)

Chapter 15

Let me show you why you shouldn't leave.
LJ's POV

Dahil sa pag accept niya sa request ko di ako nakatulog. Kinilig ako ng slight. First time ko lang kasi kiligin ng ganito. First love, check, first kilig, check. Mukhang nakalimutan kung galit ako ahh?

"Ang blooming mo anak! Goodmorning."bati ni mama sa akin habang nag aayos sa hapag ng pagkain.

"I'm happy mama!"vocal kung sabi.

Open kasi kami ni mama sa isa't isa.

"First day mo kaya wag muna pa stress. Text me if you need something."masigla nitong sabi.

Tumango naman ako. Pagkatapos kung kumain humalik ako kay mama at umalis na. Kailangan ko maging maaga kasi hindi ko pa alam kung saan yung school and ayoko malate.

Nasa harap na ako ng school and papasok na sana ako kaso may nahagip mata ko. What the hell?

I might never be your knight in shining armor
I might never be the one you take home to mother
And I might never be the one who brings you flowers
But I can be the one, be the one tonight...

"Axiel?"tawag ko sa pangalan nito.

Hindi sila kalayuan kaya naman napalingon ito. And my whole world stopped.

I might never be the hands you put your heart in
Or the arms that hold you any time you want them
But that don't mean that we can't live here in the moment
'Cause I can be the one you love from time to time...

He smiled. Ang muttered.

Welcome!

And my heart skipped a lot.

May biglang umakbay sa akin. Napatingin ako dito.

"Wait rid? How? Ang bilis?"i asked.

He smiled.

"Ang bilis mo naman mahulog, hindi ako papayag!"sabay pout neto.

Napailing na lang ako. Pero sa buong class siya lang naiisip ko. Bati na ba kami? Ehh ako lang galit. Bakit nawala lahat ng galit ko? Ano na ba etong nangyayari sa akin.

Guess what? Classmate kami ni Axiel. Sa lahat ng school sa Pilipinas nasakto nanaman kami. And guess more, katabi ko siya. Sobrang awkward. As in AWKWARD! ikaw kaya titigan? Like hindi ako nagiinarte nakakaconscious lang. Triny ko sumilip. Nakatingin nga siya. Umiwas ako.

"Lj!"mahina netong tawag sa akin.

Napalingon ako bigla.

"I missed you!"He smiled.

Teka yung puso ko magpapulpitate na.

"You left!"i pointed at him.

He scrible a note sa isang maliit na paper.

Lunch, sabay tayo.

Napatingin ako agad sa kanya.