My Knight In Shining Armor "Sungit"✔️ (COMPLETED)

Chapter 14

My First Love
LJ's POV

There are days na parang ayaw mo ng tumayo sa kama at magmukmok na lang kaso narealize ko kapag ginawa ko yun ako lang din naman magsisisi dahil sa pagka humaling ko sa lalaking iyon. Very bad lj.

"Siya ulit iniisip mo?"bella asked.

I nod. Namamasa na ang mata ko hudyat para maiyak.

"Di ko mapigilan."mahina kung sabi.

Niyakap niya ako.

"Magiging okay din ang lahat bess. Konting tiis na lang makaka move on ka din."

I slowly cried.

"Makakamove on pa ba ako sa sakit na nararamdaman ko?"tanong ko rito.

"Makakamove on ka. Tiwala lang."

Pumasok na kami sa class. Rid brought me breakfast, he never miss. Alam niya madalas ako magskip. May pagka stalker din kasi ang isang eto.

"Goodmorning ganda!"bati nito with his wide beautiful smile.

"Bolero!"sabay lapag ko ng gamit ko at upo.

Kapag nagiisa ako or napapatahimik naaalala ko pa din siya. At yung bosses niya nung nasagot ko siya sa phone ni rid.

"Hey!"tawag ni rid sa akin. "You seem off again? Okay ka lang?"he asked.

I nod. The whole class is so long and wala na akong ibang gustong mangyari kung hindi matapos eto.

The day goes by.

Until one night. My life is changed forever. I received a phone call.

[Lj, pack your things, you'll go home in the Philippine's as soon as possible, take the proper requirements for exit sa school. Say goodbye to your friends. Your lola Tutzing is so crucially in a not so good state. She wants you here, you need too...i'm sorry anak ahh, eto na lang magagawa ko para kay nanay. I love you and goodnight! Don't forget to drink your pain medicine. Call me if you need something. Your dad is calling na I have to go. Bye! Love you.]

Yep.

Philippines.

Here I come...

I bid farewell sa lahat ng mga naging friends, kakilala and sa favorite apartment ko. Itutuloy ko na lang yung studies ko sa Pinas. At kung nakita niyo lang yung mukha ni Rid. He can't even smile.

"Hey!"tawag ko rito.

He is like a little boy na galit. May pa pout effect.

"Aalis lang ako di naman ako tatawid papuntang langit, yang mukha mo laging naka busangot."utas ko.

Ayaw magpatinag ohh.

Pinilit ko ingiti bibig niya.

Tinapik niya kamay ko. Nagulat ako, nalungkot at nag alala. He just crossed the line. Yung mukha niya nagpanic.

"Sorry!"banggit neto. "Axiel is there, I am here, how can I protect you?"he asked.

Napaisip ako. Oo nga naman.

"Mageexplain ka lang sinisimangutan mo pa ako. Ano naman kung andoon si axiel, as if may something sa amin, oo may crush ako pero so? May gf siya and may dignidad ako. Also, i don't need protecting cause axiel said that line to me on that same exact words. Ayoko na maniwala diyan. Kung nagaalala ka why not go to the phil-."omg hell no.

"What a bright idea!"he smirked.

Now i am doomed.

He will follow me in whatever form it can take.

It took me a week & half to fix, bid goodbye & reminise the place I stayed for so long. Mamimiss ko to, i always had a hard time leaving something special because of its memories. Siguro nga kapag nasa Pinas na ako makakapagstart na ako ng fresh. It will be impossible na makita ko na ulit siya which is both sad & comforting.

Pagland ng eroplano sa pinas, inangat ko ang shades na suot ko.

"I missed you a lot Pinas. Home sweet home'"i inhaled with so much joy.

Nagtaxi ako papunta sa house namin sa may hacienda. Ilang taon na rin bago ako nakabalik doon. Marami na siguro na nagbago. Pagbabako sa taxi nakita ko ang napaka gandang likod ng nanay ko. I cried my eyes out. Namiss ko siya at sila ng sobra. I instantly hugged her at nagulat eto.

"Ma! I miss you!"mahina kung sabi.

She hugged me so tight.

"We miss you too anak! Mana ka talaga sa akin sobrang ganda!"biro nito.

At di ko mapigilan matawa.

"Okay ka lang?"she asked.

I just nod. Hindi siya satisfied sa sagot ko pero hinyaan niya na lang ako.

"Osiya, maraming handang pagkain sa pagbabalik mo. Paakyat na lang natin sa kanila yung mga gamit mo."tumango ako.

"Iba pa rin talaga sa pinas. I am so glad bumalik na ako rito."hindi ko alam pero parang may mali sa tono ko.

Bakit ba ang lungkot ko?
Kasi naman di ko siya maalis sa isip ko.

My first love.

Wala naman siguro masama na maging crush siya sa malayo. Tiyaka hindi na rin naman kami magkikita ever. Ang sad.
Pagkatapos ko magbihis binagsak ko ang katawan ko sa kama. Kinuha ko ang cp ko at binuksan ang instagram. Sana hindi siya naka private. I typed Axiel Rivera. Ang daming account. Grabe may fan girls siya? At isa na rin ako doon. I scrolled down and may nasulyapan akong isang photo. Teka, ako to ahh???? Nung last na nagkita kami. Ang bilis ng tibok ng puso ko. I screenshot. Baka burahin niya. Souvenir. Ang liit na bagay pero natutuwa ako. He posted it. Ibababa ko pa sana kaso nalike.

Ashdskshajsjsjjahsjsjajajs month ago naaaaa. Aalisin ko sana yung heart kaso wala na magnonotif din yun. Hayaan mo na. Marami siyang liker di niya mapapansin. I scrolled down. Ang ganda pa rin talaga no Valerie. Bagay din sila. Gandang lahi. Isa lang din photo nila and may hawak silang puppy both. Dahil makapal ang mukha ko at di ko alam kung ano nakain ko, i followed him. Don't worry di naman niya i aaccept request ko.
So nagpagulong gulong ako sa kama at nag ayos ng gamit ko sa kwarto.
First day ko sa class tomorrow. Sana makaadjust na ako agad. Masay pa rin talaga sa Pinas. And magka course kami ni Bella!!!! Ahead lang siya ng 1 year kasi nagtransfer me. Excited na akoooo.

Follow request accepted.

xoxo

CastielMcQueen