KİMSİN SEN!

UMARIM ONA BİRŞEY OLMAMIŞTIR

Multimedya:Elif Ada

Merhaba KİMSİN SEN ! Okuyucuları. Bölümler geç geliyor farkındayım. Bunun için sizden çok özür diliyorum...
Vote=10
Yorum=7
Sınır geçilmezse yeni bölüm gelmeyecek, bilginize. Hepinizi çok öpüyorum😁😁😁😁

HAYAT'TAN

Gözlerimi açmaya çalışıyordum. Fakat sanki göz kapaklarımın üzerinde tonlarca ağırlık varmış gibi hissediyordum. Ne kadar çabalsam da olmuyordu. Olduğum yer hakkında ,beni kaçıranlar ve neden kaçırdıkları hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Şu an tek bildiğim şey bir sandalyeye kalın halatlarla bağlanmış olduğum ve odanın ,insanın burun kemiğini sızlatacak kadar kötü kokuyo oluşuydu.

Ben odanın içinde yalnız olduğumu düşünürken tahminen 1-2 metre arkamda birisin konuşmasını duydum. Sanırım telefonla konuşuyordu ki söylediği cümlelerin geri yanıtını telefonun kısık sesinden mırıldanır gibi duyuyordum ama telefondaki kişinin ne dediğini bir türlü anlayamıyodum.

"Abi, istediğin gibi kızı depoya getirdik şimdi ne yapalım?"

"...."

Her ne kadar telefonda konuşanın söylediklerini duymak için kulak kabartsam da bu pek işe yaramamıştı.

"Abi,yüksek müsadenle biraz eğlenmek isteriz?"

"...."

Nee!!! Bu adam neden bahsediyor. Yoksa bana birşey mi yapacaklar? Ahh hayır lütfen.
Şu an telefinda konuşan adamın merhametine o kadar çok ihtiyacım var ki. Tekrar adamı dinlemeye koyulduğunda içimde bir umut yeşerdi. Sanırım adam izin vermemişti.

"Pardon abi, biz sadece biraz kafa dağıtmak istemiştik."

"...."

"Tekrar özür dilerim abi. Tamam, kızın üzerinden gözümü ayırmıcam. "

Telefonun kapandığını anladığımda acaba ne yapak diye biraz daha bekledim. Ben,yanıma gelip saçımı çekerek yada yüzüme su dökerek uyandırır sanıyordum fakat adam beni şaşırtarak kaıyı kapatıp gitti.

Kendimi biraz daha zorladım. Sonunda gözlerimi açabildiğimde önce etrafı net görebilmek için birkaç saniye kendime zaman tanıdım. Sonunda net görebildiğimde içinde bulunduğum odayı incelemeye başladım.

Tavan ve duvarlar boyanmadığından dolayı olsa gerek ki bazı taşları yerinden çıkmış, bazı yerleri ise gelişi güzel sıva yapıldığı için sökülmüşlerdi. Tavanın dörtbir köşesinde örümcek ağları vardı ve bu tablo epey bir ürkütücüydü. Tabanın en uzak köşesinde ise hafif su birikintisi vardı ki ortama çok kötü bir koku yayıyordu. Artık bu odadaki iğrenç rutubet kokusuna dayanamayacağımı anladığımda bir umut birisi vardır dıyerekten dışarı doğru bağırmaya başladım

"İMDAAAATT! Kimse yok muuu????!!"

İlk denemem başarısızlıkla sonuçlanınca umudumu yitirmeden bağırmaya devam ettim. Taki odanın kapısı açılıp içeri iri yarı bir adam girene kadar.

Bana,beni öldürecekmiş gibi bakıyordu. Bir an korkmadım değil ama korkmamalıydım,dik durmalıydım. Aramızda hiç hoşlanmadığım,tehlikeli hatta ölümcül bakışmayı yarıda keserek başımı yere eğdiğimde karşımda duran izbandut kılıklı adam konuşmaya başladı.