In love with a Vampire

Proloog

Het was heel lang geleden, in Engeland in het jaar 1764. Thomas ging naar een Victoriaans landhuis in Amerika. Mijn broer zou gaan trouwen met Katrin, Zij was één van de dochters van de graaf. Katrin was ook de oudste, zij erft later het ouderlijk huis. Na een lange reis op de boot was hij eindelijk in Amerika. De graaf had geregeld dat hij werd opgepikt door de koetsier. 

Toen Thomas de boot verlaat, wacht er glanzende zwarte koets op hem bij de haven. Zwart was toen erg in.   'Bent u lord Thomas uit Engeland?' vraagt de koetsier.

Thomas knikte.

'Mijn meester wacht op u.' antwoordde de koetsier.

Thomas stapte in de koets en de koetsier gaf de paarden het teken om weg te rijden. Onderweg naar het landhuis van de Graaf geniet Thomas van de mooie natuur met z'n prachtige tinten groen. Na een reis van een half uur kwam Thomas aan bij de landhuis waar de graaf woont. De graaf was heel erg gelukkig om de kersverse bruidegom te verwelkomen in zijn landhuis. 

'Thomas, ik welkom je nog een keer na een maand na de ontmoeting.' zei de Graaf.

Hij en Thomas liepen naar binnen, de knechten hadden de opdracht om de bagage van Thomas uit te laden en naar zijn slaapvertrek te brengen. 

'Hoe was uw reis van Londen naar Amerika, mijn toekomstige schoonzoon.' vraagt de Graaf.

'Het was een zware reis, dagen voelen als maanden. Maar ik ben nu eindelijk aangekomen in Amerika voor de hand van uw dochter Katrin. Hoe gaat het met haar?' vraagt Thomas. Voordat de graaf kon antwoorden, liep Katrin de lounge binnen. 

Thomas was betoverd door de prachtige schoonheid van haar, haar lichtblauwe ogen keken Thomas aan.

Thomas groette Katrin met een kus op haar hand.

'Mijn geliefde, na maanden dat je weg was. Nu ben je weer terug zoals beloofd.' zei Katrin.

'Het was voor mij de dag zoals gisteren toen ik jouw ter huwelijk vroeg en jij zei met tranen in je ogen ja. Ik heb je ook gemist, mijn geliefde.' antwoordde Thomas. Katrin moet met hem trouwen wegens geldgebrek , wat er in de familie speelde. Na hun welkom in het huis werden ze getrakteerd op een diner. De graaf wou alles weten over hun reis van Engeland helemaal naar Amerika. 

'Houdt u van paardrijden?' vroeg Katrin aan Thomas.

'Ja, mijn toekomstige geliefde.' antwoordde Thomas.

'Misschien kunnen we morgen paardrijden in het bos, want ik wil eerst de omgeving zien van mijn toekomstige dorpje.' Vroeg Thomas.

'Waarom niet vanavond, het wordt pas later avond. Dus als u dat goed vindt, heer Thomas.' Antwoordde Katrin.

'Dan vindt het prima.' Antwoordde Thomas.

Katrin riep één van de hofhouding erbij.

'Zadel mijn beste paarden voor twee personen.' vroeg Katrin aan de stalmeester.

Na een goed gevulde maaltijd lopen de twee naar buiten, daar stond de stalmeester klaar met twee paarden. Ze stapten op en ze reden met een galop weg. De omgeving was gevuld met bomen, struiken en kruiden. Ze genoten van de avond, maar het werd donker.

'Misschien kunnen we even pauze houden.' vroeg Katrin.

'Dat is goed, maar dan gaan we gelijk terug naar het landhuis.' Antwoordde Thomas.

Ze stapten van hun paarden en ze gingen zitten op een rotsje, toen hoorde Thomas iets.

'Ik hoorde wat, hoorde jij dat ook?' vroeg Thomas aan Katrin.

'Misschien is het wel een hertje.' Antwoordde Katrin.

'Ik ga even kijken wat het was, het kwam daar vandaan. Als ik niet terug kom, ga jij alvast naar het landhuis.' vertelde Thomas.

Thomas liep naar de plek waar het geluid vandaan kwam. Daar vond hij een hert. Het dier lag dood op de grond. Thomas kwam dichterbij en zag dat het dier twee wonden had. Het bloedde niet, dat vond Thomas erg vreemd. Als een dier dood is gebeten, zou het toch bloeden? Hij voelde zich niet op zijn gemak en besloot om terug te gaan naar Katrin . Hij werd tegengehouden door een zwarte gedaante. Toen voelde hij een beet in zijn nek. Hij kon zich los krijgen en rende naar Katrin.

'Katrin, maak dat je weg komt!' riep hij uit zijn laatste adem.

Katrin klom op haar paard en reed snel terug naar het landhuis. Thomas viel op de grond en alles werd zwart voor zijn ogen.