3. Liefdesverdriet

78 2 0
                                    


In het landhuis was heel erg stil, je kon een spelt horen vallen. In de kamer was iedereen stil, ze rouwen om het verlies van Thomas. Ook zijn ouders waren erbij om hun verdriet te delen. Ze waren speciaal naar Amerika gegaan nadat ze het schrokkende bericht kregen dat hun zoon er niet meer was, zijn lichaam niet was niet gevonden. Katrin was er doorheen en haar hart was gebroken. Iedereen probeert haar op te vrolijken, maar het werkt niet. Vol liefdesverdriet dacht ze aan haar verloofde, het was nog maar een paar dagen voor hun bruiloft en Thomas is er niet meer. Haar verdriet was tot de nok gevuld, ze keek naar buiten en ziet dat de zon onder ging. Ze zouden op zonsondergang hun ja- woord geven, maar zover was het nooit gekomen. Katrin dacht dat het haar schuld was en besloot om haar dienstmeisje Judy raad te vragen. Ze loopt naar beneden en ze loopt naar de keuken waar Judy bezig was met de was.

'Judy, sorry dat ik je kom storen. Maar mag ik met u praten?' vraagt Katrin aan Judy.

'Natuurlijk, madam. Ik ben zo klaar en dan kom ik naar u toe.' Antwoordde Judy.

Judy maakte haar werk af en ze loopt met Katrin mee naar haar kamer.

'Waar wilt u over hebben?' vraagt Judy.

'Het is mijn schuld, als we niet samen hadden gereden dan zou hij nu nog leven. Nu is hij weg.' Vertelt Katrin vol verdriet.

'Het is uw schuld niet, je zag het niet aankomen. Wij hadden het niet zien aankomen.' Zegt Judy tegen Katrin.

Katrin leunde haar hoofd op Judy's schouder.

'Ik ben zo blij met zo een lieve dienstmeisje zoals jij.' Zegt Katrin.

'Hij is altijd bij je, heel dicht bij je. Hij leeft vanaf nu in je hart.' Zegt Judy.

'Houdt hij wel van me?' vraagt Katrin.

'Altijd.' Antwoordde Judy.

In love with a VampireWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu