De volgende ochtend werd Katrin wakker van haar vader, die geschrokken haar kamer binnen komt.
'Lieverd, wat ben ik blij dat je niks mankeert. ' zei de graaf overstuur.
Katrin kijkt haar vader stomverbaasd aan.
'Vader, wat is er aan de hand?' vraagt Katrin.
'er zijn vele mensen gewond geraakt en sommige mensen zijn vermoord, vele verhalen gaan rond over een monster die in de daglicht een mens is en bij volle maan een monster wordt. Dat hoorde ik van mensen in de herberg.' Vertelde de graaf.
'Maar vader, je gelooft ze toch niet echt. Je weet hoe ze zijn met hun fantasieën, misschien willen ze je bang maken met over spookverhalen.' Antwoordde Katrin.
De graaf luistert niet en verdwijnt uit haar kamer.
'Waar ga je heen, vader.' Vraagt Katrin.
'Ik ga naar de lijkschouwer en ik ga vragen hoe ze zijn vermoord en door wie. Maar jij blijft hier en je houdt alles dicht, Judy is er ook.' Beveelt de Graaf.
'Wees voorzichtig.' zei Katrin
De graaf ging onderweg naar de lijkenschouwer toen hij Jordy tegen kwam.
'Goeiemorgen heer, waarom zo gezicht?' Vraagt Jordy.
'Goeiemorgen Jordy, er zijn weer slachtoffers gevallen. Sommige zijn gewond en andere hebben de dood gevonden. Het hele dorp staat op stelten.' Vertelde de graaf.
De graaf keek Jordy aan, hij zat zelf onder het bloed bij de mouwen.
'Wat is er met u aan de hand?' vraagt de Graaf.
'Ik? Ik had een ongelukje gehad, ik raakte gewond bij mijn arm. Maar ik ben verder ongedeerd.' Antwoordde Jordy.
'Ik ben blij dat het verder goed gaat met je. Ik ga naar de lijkschouwer om te vragen wat er werkelijk aan de hand is met de slachtoffers, wilt u zo vriendelijk willen zijn om Katrin in de gaten te houden?' vraagt de Graaf aan Jordy.
'Natuurlijk wil ik dat doen, ik wil mijn toekomstige vrouw niet in gevaar brengen.' Antwoordde Jordy.
Met een goed gevoel gaat de graaf naar de lijkschouwer, om te weten wat er werkelijk is gebeurd met de slachtoffers. Bij de lijkenschouwer aangekomen, rook hij alleen maar stank van slachtoffers. De geur was zo sterk dat vliegen en zelfs ratten er op afkomen om de stukjes vlees te eten.
'u bent er, ik verwacht u al.' Hoorde hij een stem achter hem. Achter hem stond een vreemde man. De man draagt een witte schort die was besmeurd met bloed, het leek of hij iemand heeft vermoord.
'Samuel, laat mij niet zo schrikken. Ik ben al op leeftijd en ik moet ook aan mijn gezondheid letten.' Zei de Graaf.
'Ach Alberto, vroeger hadden we ook zoveel plezier met elkaar. Het is jammer dat de tijd nooit het zelfde kon wezen. Jij moest de titel opvolgen na jouw broers dood, dus we konden elkaar minder zien. Maar kijk wat ik heb bereikt, ik heb een carrière als een lijkschouwer in het zelfde dorp.' Vertelde Samuel.
'Dat heb je goed gedaan, Samuel. Maar ik ben niet gekomen om bij te praten, ik ben gekomen wat de resultaten zijn van het onderzoek over de doden van middennacht.' Zei de Graaf.
'Oké, ik heb de resultaten. Er zijn tien doden gevallen, waaronder zes prostituees. De meeste hadden geen organen meer. De organen zijn op een grove manier uit het lichaam gehaald. Een dokter kan dat netjes weghalen. De meeste slachtoffers zijn gemarkeerd met een kras, dat zijn romeinse cijfers van één tot tien. Die zijn op de borst bij het hart gekrast. Waarschijnlijk is dat de volgorde welke slachtoffers als eerste werd vermoord en wie daarna.' Vertelde Samuel. Hij loopt naar een lichaam die is gedekt met een doek en doet de doek eraf. De stank kwam er van af, de graaf deinsde achteruit van de geur en het verminkte lijk. 'Het is duidelijk dat het komt door een beest, het beest heeft heel veel honger en daarom zou hij mensen hebben gedood om de ingewanden te eten. Bij dit slachtoffer ziet u het goed.' Vertelde Samuel.
De graaf moest bijna overgeven van het zien, maar ook hij zag dat het lichaam geen organen meer had. Het was voor hem duidelijk, er is een beest in het spel.
'verhalen gaan er rond dat het beest een weerwolf is, met volle maan veranderd de persoon in een bloeddorstig monster. De meeste mensen kunnen het niet meer navertellen, omdat ze werden vermoord door de weerwolven.' Vertelde Samuel.
'Samuel, weerwolven bestaan niet. Het zijn oude volksverhalen om zo te leren dat we niet in de nacht naar buiten mochten. Velen werden bang, dus hou op met dat soort onzin. Je zet je zo voor schut tegenover andere mensen.' Vertelde de graaf.
'maar je bent gewaarschuwd, blijf zoveel mogelijk binnen en houdt jou dochter en die vreemdeling in de gaten. Je kan niemand meer vertrouwen.' Zei Samuel.
De graaf luistert niet en gaat naar buiten.
De graaf rent naar huis en waarschuwt de bediening dat ze 's nachts niet meer naar buiten mogen. Dan ging hij naar de kamer van Katrin. Hij klopt op de deur.
'Binnen.' Zei Katrin.
'Mijn liefste, ik wil je waarschuwen.' Zei de graaf
'Voor wat?' vraagt Katrin.
'In het dorp zijn wrede monsters die alles en iedereen verslindt, vertrouw niet en laat vooral niemand binnen. Jij moet binnen blijven met Jordy, waar is Jordy?' vertelde de graaf.
Op dat moment loopt Jordy de kamer in.
'U roept mij' zei Jordy.
'Ah, daar ben je. Ik maakte me al zorgen.' Zei de graaf met een bleek gezicht.
'Wat is er dan?' vraagt Jordy.
'Er is een weerwolf in het dorp, hij heeft al heel veel mensen vermoord. Jullie moeten binnenblijven. Jordy, ontmoet mij om zeven uur avonds bij mijn kantoor.' Vertelt de graaf.
Jordy knikte en de graaf verlaat de kamer.
JE LEEST
In love with a Vampire
Vampire*Voltooid* Thomas staat op het punt te trouwen met Katrin, de dochter van een graaf. Maar dan wordt hij gebeten en hij weet dat ook het leven van Katrin in gevaar is, terwijl hij een vampier is en zij een gewoon mens. Lukt het hem om zijn verloofde...
