เคร้ง!!
เคร้ง!!
เคร้ง!!
ไม่ต้องสงสัยครับว่าเสียงอะไร
หลังไอ้ตัวเล็กมันกินเสร็จผมก็ต้องเก็บจานเก็บชามมาล้างครับ
ส่วนไอ้ตัวเล็กน่ะหรอครับ
"ฮ่าๆๆ"
นั่งดูโทรทัศน์อย่างสบายใจ
มึงรู้มั้ย กูโมโหจนไฟจะลุกอยู่แล้ว
ไฟเยอออออออร์ เออ
โมโหครับโมโห
ตกลงใครเป็นเจ้าของบ้านเนี่ย
กริ๊งงงงง
"โว้ยย ใครมันมาเล่นออดหน้าบ้านวะ"
กรี๊งงงงง
"จีมิน"
"ฮ่าๆๆ"
"ปาร์ค จีมิน!!"
"คิกๆๆ"
"ไอ้เตี้ยยย!!!"
"ฮ๊าาา ฮ่าๆๆๆ"
"หื้ม ปาร์คจีมิน กรอดดด~"
กรี๊งงงงง
โอ้ยยย นี่ก็กดจังนะมึง กูกำลังจะไป
ในขณะที่เดินผ่านห้องนั่งเล่นก็อดที่มองค้อนใส่คนตัวเล็กไม่ได้
กูอยากจะงับหัวมึงจริงๆ
"มาแล้วคร้าบ เอ้าไอ้แท มาหากูมีไรมึง?"
คนที่มาหาผมคือเพื่อนร่วมห้องผมเอง
เราสนิทกันพอสมควร
"มานี่ๆ วันนี้กูได้หนังเอวีเรื่องใหม่
มาเว้ย เลยกะจะมาดูพร้อมมึง"
"กูไม่มีอารมณ์ดู วันนี้กูอารมณ์ไม่ดี"
"เฮ้ยๆ อะไรทำให้เพื่อนจอนของเพื่อนแทเป็นแบบนี้ครับ?"
"ฮือๆ ไอ้แท มึงช่วยกูที"
ผมแสร้งทำเป็นร้องไห้
"เฮ้ยๆ ของใครก็ของมัน ไปชักเองดิ กูไม่ช่วยมึงหรอกนะ"
"สัส กูไม่ได้ให้มึงช่วยแบบนั้น ในสมองมึงคิดเป็นอยู่เรื่องเดียวหรือไง"
YOU ARE READING
(Kookmin) พี่กุกทาสน้องจีมิน
Fanfiction"ทำไมพี่กุกพูดไม่เพราะเลยอ่ะ" "กูพูดไม่เพราะแล้วจะทำไม" "แม่ไม่สอนหรือไง" "ย๊า!! ไอ้เด็กนี่ อย่าลามปามแม่กู สมัยเนี้ยใครๆเขาก็พูดกันมึงกูเนี่ย" "..." "ทำไม มองหน้ากูทำไม" "..." "ยัง ยัง ยังมองไม่ละ..." "กรี๊ดดดดดดดดดดดดด"
