"พี่จองกุกจะทำอะไรจีมิน!!"
"กูจะทำอะไรมึง!"
"ก็พี่จองกุก..."
"พี่จองกุกอะไร"
"ก็พี่จองกุกจะ...จุ๊บเค้าง่ะ😣"
"กูนี่นะ ฮ่าๆๆ ใครเขาอยากจุ๊บมึงห้ะจีมิน"
"😤"
จองกุกเลื่อนใบหน้าเข้าไปใบหูเล็กก่อนจะเอ่ยเสียงกระเซ่า
"กูจะจูบมึงต่างหาก"
"!!!!"
จองกุกยักคิ้วให้อีกจีมินเชิงล้อเลียน
ใบหน้าหวานขึ้นสีความร้อนแผ่ซ่านไปทั่วหน้า
"ระ..เรื่องอะไรจะมาจูบคนอื่น"
"จูบคนอื่นที่ไหน จูบมึงนั่นแหละ"
"พี่จองกุก!!"
"ก็ปากมึงมันน่าจูบนี่หว่า แถมยังน่าดูดด้วย คงหวานน่าดู"
สายตาเจ้าเล่ห์ส่งวิ้งวับให้ร่างพร้อมกับเลียริมฝีปากเบาๆ
ผลั่ก!!
ตุบ!!
"โอ้ยเชี่ย!!"
มือเล็กผลักร่างหนาออกจนอีกคนตกเตียงก่อนจะลุกขึ้นมาจ้องร่างเล็กอย่างเอาเรื่อง
"หัวกูแตกขึ้นมาจะทำยังไง!!"
"ก็ไปหาหมอสิ! จีมินยังไม่หายโกรธพี่จองกุกที่เอาช็อกโกแลตไปทิ้งเลยนะ!"
"มึงอยากได้มันมากใช่มั้ยไอ้ช็อกโกแลตอันนั้นน่ะ!!"
"ใช่!!"
ความโกรธปะทุขึ้นในอกทันทีแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เขาโกรธ โกรธที่ร่างเล็กคอยต้านอยู่แบบนี้
"ได้ งั้นตามมานี่!"
มือหนาคว้ามือเล็กขึ้นมาก่อนจะกระชากให้ลุกจากเตียง
"โอ้ย!! เจ็บนะ"
จองกุกไม่ได้สนใจเสียงร้องของอีกคน เขากำข้อมือเล็กแน่นและลากมาถึงในครัวก่อนผลักให้ชนกับตู้เย็นแรงๆ
"โอ้ย! เป็นบ้าอะไรเนี่ย!!"
มือหนาคว้ามือเล็กแล้วกระชากออกจากตู้เย็นก่อนเปิดเอาถุงบางอย่างออกมาแล้วโยนให้ร่างเล็ก
ŞİMDİ OKUDUĞUN
(Kookmin) พี่กุกทาสน้องจีมิน
Hayran Kurgu"ทำไมพี่กุกพูดไม่เพราะเลยอ่ะ" "กูพูดไม่เพราะแล้วจะทำไม" "แม่ไม่สอนหรือไง" "ย๊า!! ไอ้เด็กนี่ อย่าลามปามแม่กู สมัยเนี้ยใครๆเขาก็พูดกันมึงกูเนี่ย" "..." "ทำไม มองหน้ากูทำไม" "..." "ยัง ยัง ยังมองไม่ละ..." "กรี๊ดดดดดดดดดดดดด"
