ตอนที่ - 27

1K 23 7
                                    


  

Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.


  
















         นับจากนี้ ขอให้เป็น 12 วันที่ดี





12 ทะเลาะกับเพื่อนในห้อง

ปึก!!

"พ่องมึง! วางสมุดกูเบาๆไม่เป็นไง้? ไอ้จอบ"

"แจกกูก็แจก เนี่ยกูก็วางเบาสุดละน้า อูจิน"

"นี่เบาของมึงเหรอจองกุก?"

อูจินเดินเข้ามาใกล้จองกุก ใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มตัวเองมองหน้าจองกุกสลับกับมองสมุดของตัวเองบนโต๊ะ

จองกุกยืนนิ่งแต่สายตายมองอูจินกลับด้วยความเรียบเฉย

ปึก!

อูจินหยิบสมุดของตัวเองขึ้นมาก่อนจะโยนมันลงที่เดิม

"แบบนี้เขาว่าโยน! ไม่ใช่วาง! ไปเรียนมาจากไหนห้ะ น้องชาย"

อูจินตบเข้าที่หน้าจองกุกเบาๆหลายครั้ง

จองกุกเหลือบมองมือของอูจินที่ตบแก้มของตัวเองเบาๆก่อนจะปัดมืออูจินออกอย่างแรง

ปั่ก!

"เรียนจากหนังหน้ามึงไง เหี้ย!!"

จองกุกถีบเข้าที่กลางอกจนอูจินถลาไปด้านหลังจนล้มลงกับพื้นห้อง

"ว้าย!!"

เสียงวี้ดร้องของนักเรียนหญิงที่แตกตื่นจนต้องกรูไปที่มุมห้อง

จองกุกตามคร่อมตัวของอูจินก่อนจะปล่อยหมัดใส่หน้าหล่อนั้นจนช้ำ

"เฮ้ย! ไอ้แจบอมช่วยกูดึงตัวไอ้จองกุกออกจากไอ้อูจินหน่อย เดี๋ยวมันตาย ไอ้โยซอบมึงรอจับไอ้อูจินไว้!!"

แทฮยองกับแจบอมเข้าดึงตัวจองกุกออกตัวอูจินส่วนโยซอบก็จับตัวอูจินไว้ไม่ให้พุ่งเข้าหาจองกุก


"เอ้าๆ ทำไรกัน มีเรื่องกันอีกหรือไง!?"

เสียงครูที่หน้าประตูทำให้นักเรียนทุกคนต้องกลับไปนั่งที่ของตัวเอง

ชั่วโมงการเรียนของคาบนี้เป็นไปด้วยดีจนหมดคาบ

"อย่าลืมทำการบ้านกันล่ะ ส่วนจองกุกกับอูจิน
ตามครูไปที่ห้องปกครองด้วยล่ะ"

"ครับ// คร้าบ~"





















11 ใบลาออกจากโรงเรียน



"พี่กุก~ จีมินมีอะไรจะให้ดู"

"อะไรเหรอ หื้ม"

มือเล็กวางกระเป๋าบนโซฟาและหยิบแฟ้มผลงานของตัวเองออกมาก่อนจะหยิบกระดาษสีขาวแฟ้มและยื่นให้จองกุก

"อะไร?"

"ใบลาออกจากโรงเรียนน่ะ"

"..."

จองกุกก้มอ่านกระดาษในมือ ในใจอยากจะฉีกทิ้งต่อหน้าคนตัวเล็กซะตรงนั้น ได้แต่แค้นยิ้มให้ ก่อนจะยื่นกลับให้คนตัวเล็กคืน

"ลาออกเร็วจัง เหลืออีกตั้งหลายวันกว่าจะได้ไป"

"แค่ 10 วันเอง จีมินอยากไปใจจะขาดแล้ว"

"เหรอ แล้ว 10 วันที่เหลือจะทำอะไรล่ะ ถ้าไม่ไปโรงเรียน"

"อื้ม~ ไม่รู้ดิ อยู่บ้านกวนพี่กุกเฉยๆละมั้ง"

จองกุกยิ้มออกมาเบาๆ ท่างทางน่ารักของจีมินทำให้จองกุกใจพองขึ้นมานิดหน่อย

แต่ในทางกลับกันคำพูดนั้นกลับเสมือนมีดที่ค่อยกรีดหัวใจให้เป็นแผล

ทีละนิด ทีละนิด
























+++++++++++++++++

ไรท์ขอไถ่โทษทุกคนที่รอด้วยการอัพเบิ้ลนะ

ไม่ว่ากันเน้าะ 😅😅

(Kookmin) พี่กุกทาสน้องจีมินWo Geschichten leben. Entdecke jetzt