ผมค่อยๆพาร่างอันไร้เรี่ยวแรงไต่บรรไดขึ้นมา
"ทำไมมีแต่เรื่องวะ"
ผมเข้ามาในห้องก่อนที่จะไปนั่งที่โต้ะทำการบ้าน
"เฮ้อ~"
ถอนหายใจออกมายาวๆ จู่ๆแม่ก็จะมาทิ้งให้อยู่กับเด็กที่เพื่อนสนิทเพิ่งเอามาฝาก
"เห็นผมเป็นโดเรม่อนหรือไงถึงได้เอาจีมินมาให้เลี้ยงเนี่ย"
ผมเพ้อรำพันอยู่คนเดียวก่อนจะหยิบสมุดวาดรูปออกมาจากลิ้นชักและดินสอที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมาวาด
ผมค่อยๆลากเส้นไปตามสมองที่คิด
ใช้ดินสอลากไปเรื่อยๆจนเริ่มเป็นรูปร่าง
แอ้ดด~
ผมหันไปมองผู้ที่เข้ามาใหม่ก่อนจะหันมาวาดรูปต่อ
"พี่กุกทำอะไร?"
ผมยังวาดรูปต่อไปโดยไม่สนใจคำพูดใดๆของคนที่กำลังเดินเข้ามา
"วาดรูปเหรอ รูปอะไร?"
"..."
"พี่กุก"
"..."
"ไร้มารยาท"
ผมมองจีมินเล็กน้อยก่อนจะวาดนูปต่อ
"โอ้ย ไม่คุยด้วยแล้ว"
จีมินเดินฟึดฟัดไปที่เตียงก่อนจะกระโดดขึ้นเตียงแล้วเอาหน้าซุกลงที่หมอน
ผมยังวาดรูปต่อไปและวาดๆๆจนเสร็จ
ผมเก็บดินสอใส่ที่ใส่ดินสอคืนก่อนจะมองรูปที่ตัวเองวาดอีกครั้ง
"!!!!!!!!!"
พอดูรูปที่ตัวเองวาดถึงกับตกใจ
ตอนวาดสมองลอยไปไกลเรื่อยๆแต่รูปที่วาดได้กลับเป็นรูปเด็กผู้ชายไม่ใส่เสื้อผ้านอนอ้าปากครางอย่างเร้าร้อน
แต่เด็กที่วาดกลับมีความเหมือนกับ...
"จีมิน!!!"
"หื้อ?"
คนบนเตียงหันมาให้ความสนใจที่ผม
ESTÁS LEYENDO
(Kookmin) พี่กุกทาสน้องจีมิน
Fanfic"ทำไมพี่กุกพูดไม่เพราะเลยอ่ะ" "กูพูดไม่เพราะแล้วจะทำไม" "แม่ไม่สอนหรือไง" "ย๊า!! ไอ้เด็กนี่ อย่าลามปามแม่กู สมัยเนี้ยใครๆเขาก็พูดกันมึงกูเนี่ย" "..." "ทำไม มองหน้ากูทำไม" "..." "ยัง ยัง ยังมองไม่ละ..." "กรี๊ดดดดดดดดดดดดด"
