My tears

My tears Part 3

Pagkagising ko ang sakit-sakit ng ulo ko at nakarandam ako ng gutom.Marahil mga ilang buwan nadin siguro akong nakahiga sa kamang puting ito.May Hos pang naka kabit sa ilong ko na tila ba'y daanan ng oxygen para ako ay makahinga,may isang masyin din sa bandang kaliwa ko nanagdidikta ng buhay ko kong ako ay patay o buhay pa.Walang ni isang tao sa silid na iyon nang biglang bumukas yong pintuan at bumungad sa akin yong mukha ni Sister.Agad naman itong bumalik palabas sabay sigaw ng."Dok!Dok!Gising na yong pasyente".Pagpapanik na tawag ni sister.Agad naman kumaripas yong doktor at tinignan ako.Naglalaro parin yong isipan ko sa mga pangyayari."Ok na sya sister,maybe pwd na siyang e discharge tomorrow".Rinig kong sabi ng doktor at lumabas nadin ito sa Room.Bigla nalamang tumulo ang luha ko ng maalala ko si Eroy."S-sister!".Tawag ko kay sister subalit hinang-hina yong boses ko."Oh ano jane?May masakit ba?".Taranta namang sabat nito at nilingo-lingo ko lang yong ulo ko bilang tugon na wala."Saan po si Eroy?".Tanong ko uli dito subalit umiba yong lasa ng kwarto bigla nalamang natahimik si Sister sa tanong ko,kinakabahan ako kong ano na ang nang yari kay eroy.hinawakan ni sister yong ulo ko sabay himas dito."Bukas ko nalang sasabihin ha?pag-uwi natin sa bahay ampunan".Malumanay nasabi nito.Tumango naman ako bilang tugon dito at natulog uli.-eroy's pov.Malinaw na sa akin na ako ay isang multo na,mahigit isang buwan nadin ang aking pagkamatay.Habang yong aksidente ay nangyari nakita ko ang aking sariling nakahiga sasariling dugo habang si jane naman ay nakapikit yong mga mata na may tilang tubig na tumutulo sa mga mata niya,nilapitan ko ito upang buhatin subalit hindi ko siya mahawakan,nadadaanan ako ng maraming tao,naguguluhan sa mga pangyayari,at hanggang sa kalaunan na tanggap kong patay na ako at ako ay isang multo na ngayon.Marahil nagtataka kayo kong bakit andito pa ako hanggang ngayon?.Akala siguro ng iba kapag namatay ka ay makakapunta ka sa langit,hindi kana makakarandam ng gutom,Wala ng sakit ang iyong mararansan,luhang tutulo sa iyong mga mata pero hindi pala ganun kasi lahat yan ay naranasan ko pagkamatay ko, nakakakain lamang ako pagmay-iniiwan na pagkain sa puntod ko,napapatulo yong luha kapag namimiss ko yong taong mahal ko,nasasaktan pagnakita silang umiiyak at yong langit na tinatawag niyo ay itong mundong ginagalawan ng tao at multo.Jane's PovTila nanibago yong ilong ko sa pagtanggap ng hangin sa labas ng hospital,nakakasilaw sa matang tignan yong sinag ng araw."Sister gusto ko pong makita si Eroy".Pagmamakaawa ko kay sister.Tumango naman ito bilang tugon.habang kami ay nakasakay sa Van hindi maalis sa aking tumingin sa labas,parang ang lahat ay bago para sa akin.nagtaka naman ako ng makita ko salabas ang karatulang."heavenly cemetery "."Sister bakit po tayo andito?".tanong ko dito ng makababa nakami sa Van.Subalit hindi ito sumagot sa akin at naglakad lang kami hanggang huminto lang kami bigla sa isang puntod nanakalagay yong pangalan ng taong mahal ko"Eroy Franco".humagugol naman ako sa pag-iyak."Bakit?bakit mo ako iniwan Eroy?!Ang daya-daya mo!Mahal na mahal kita!".Habang nakaluhod kong sabi at yong kamay ko ay nasa damuhan habang yong luha ko ay nalalaglag sa kanyang libingan.Eroy's pov.habang nakatayo ako sa likuran ni Jane natinitignan siyang umiiyak habang yong puso ko ay hinihiwa ng blade."MAHAL NA MAHAL KITA JANE,IKAW LANG".bulong ko dito pero alam ko naman hindi niya ako maririnig dahil nga multo na ako.At bigla nalamang itong humarap sa akin nag eye to eye kaming dalawa.Nakita ko yong mata ko sa kanya,Ito yong mata na ibinigay ko sa kanya.at bumuntong hininga ito sabay tagus sa kaluluwa kong gala.