My tears Part 7

4 1 0
                                    

-jane's pov-

Nagising nalamang akong nakahiga sa kama

"Eroy....."

Sigaw ko dahilang ng pagkaripas ng takbo ni sister papunta sa kwarto ko.

-oh anong ng yari sayo jane?-

"paano po ako napunta dito?"

-Wala kang maalala?May nakakita kasi sayong nahimatay ka sa palza-

"Wala po Sister"Tugon ko dito.

Masminabuti ko nalamang na hindi sabihin kay sister yong nakita ko baka kasi hindi sya maniwala sa akin pero ang tanong totoo nga ba iyon?O pawang panaginip lamang ang lahat ng iyon.

-1month later-

Inutusan ako ni sister na mag grocery saglit,naglakad lamang ako para makapag-isip-isip dahil hindi naman kalayuan yong grocery store sa amin.Sa aking paglalakad ay manakita akong isang pulubi nanakahiga sa giliran ng waiting shed.

Madungis ang katawan nito,mahaba ang buhok at nakahiga lamang ito sa tabi.

Nilagpasan ko lamang ito at nagpatuloy sa paglalakad.

"nako alas 6 napala ng gabi siguradong nag-aalala na sa akin si sister"

gulat kong tinignan ang orasan ng phone ko.

Agad akong pumara ng sasakyan subalit parang hindi ako nakikita ng mga taong driver.

"MANONG PASAKAY PO"

sigaw ko dito ng malakas subalit nag paharurot lamang ito ng takbo.Napabuntong hininga naman ako ng tignan ko uli yong orasan ng phone ko.

"Naku tiyak hinahanap na ako ni sister nito!"

wala akong choice kong hindi maglakad uli pauwe.

Habang ako ay natatakot nanaglalakad at nag-isip nalamang ako ng isang kantang upang mahupa yong takot ko.

Twinkle, twinkle, little star
How I wonder what you are
Up above the world so high
Like a diamond in the sky
Twinkle, twinkle little star
How I wonder what you are
♪♪Kahit pangbatang kanta,ito lang yong tanging kantang kabisado ko eh.

♪Napansin kong may sumusunod sa akin sa likuran kaya binilisan ko pa ng paglakad.

Nadatnan ko uli yong pulubi na tila walang pinagbagong posisyon yong ginawa nito.

Sakto namang may tinapay pa akong natira lumapit ako dito sabay abot ng tinapay dito.

"Gusto mo?"

tanong ko dito subalit hindi ito sumabat.Iniwan ko nalamang yong tinapay sa tagiliran niya at ng makatalikod ako , at akmang lalakad ay nadinig kong sabi niya kahit mahina.

"SALAMAT"

Napangiti naman ako doon sa sinabi niya at naglakad muli.

Batid ko paring may sumusunod sa aking likuran kayat nilakasan ko pa yong pagkanta ko.

♪  ♪ ♪

When the blazing sun is gone
When he nothing shines upon

Yong tipong buong barangay talaga ay makadinig sa pagkanta k,ganun kalakas ang pagkanta ko.

Then you show your little light

Twinkle, twinkle, all the night
Twinkle, twinkle, little star
How I wonder what.................

Hindi ko na tuloy yong pagkanta ko dahil may tumakip sa bunganga ko sabay hila sa akin sa madilim na lugar.

"wag kang maingay"

bulongnitong sabi sa akin.

nakita ko naman yong mga lalakeng sumusunod sa akin sa likuran at tila hinahanap  ako nito.

"hmmmmmmmm"

ang pag-iling kong nagsasabing bibitawan niya na ako.

"Sige bibitawan kita pero dapat hindi kasisigaw ha?"

tumango naman ako bilang tugon.Nang bitawan nya na ako ay agad ko itong tinanong.

"SIno kaba?"

Hindi ko maaninag ang mukha niya dahil sa madilim ang lugar.

"Eros....Oo ako nga si Eros"

"kilala mo ba yong mga taong sumusunod sa akin?"

tanong ko uli dito.

"hindi eh.."

"Salamat sa pagtulong"

"Walang ano man Jan..."

"kilala mo ako?"

"Ha?A-anong sinasabi mo? Ang ibig kong sabihin taga jan or dito ka pala sa Brgy. na ito?"

Hindi ko alam kong bakit ako nakikipag-usap sa taong hindi ko kakilala at nanatili parin kami sa madilim nasulok para magtago.

"Mukhang wala na sila,Pwd na siguro tayong lumabas"

Sabi ni Eros sa akin,at bigla nalamng akong natauhan sa sinabi niya dahil panay ang titig ko sa mukha ni eros na tila ba matagal ko na itong nakita.Lumabas na kami sa isang sulok at agad kong nakilala si Eros siya yong pulubing binigyan ko ng tinapay sa waiting shed.

"Kilala kita?"turong sabi ko dito

"A...ako kilala mo?"Utal-utal namang tanong nito sa akin.

"Oo ikaw yong pulubing binigyan ko ng tinapay"

"a..ah oo"

"Gusto mo bang kumain mo na sa amin?sabay kana sa akin Eros"

Alok ko dito at tumango lamang ito sa akin bilang tugon.


My tearsWhere stories live. Discover now