My tears

My tears Part 5

"I LOVE YOU MAHAL".sabi nito sa akin.

"I LOVE YOU TOO".sabi ko naman dito at natulog na ito".

Alam mo kong saan ako natatakot ang iwanan kita mag-isa".bulong ko dito sabay tulo ng aking luha sa aking mata.

Habang tumatagal ay maslalong lumalala yong sakit ko pero mukhang mali yong doctor kasi lalaban paako,May 23 na ngayon at sa susunod na araw ay ang aming matagal ng hinihintay ni Angel. Kaya magdamag kaming nag-aral ni Angel sa bahay kahit umaatake yong sakit ko palihim ko lamang itong pinipigilan.

May 24 2016 ang araw kong saan ang pangarap namin ni angel ay matutupad na at itong araw na ito ay aanyayahan ko ng kasal si Angel. Habang nakatago yong sing-sing sa aking bulsa ay sabay namang kaba ang dala nito dagdag pa ng pagkuha namin ng board exam's dalawa.

"Mahal kinakabahan ako".habang hawak-hawak ko ang nanlalamig niyang kamay.

"Wag kang mag-alala mahal".sabi ko dito nanakangiti.

"Mahal may dugo ata yong ilong mo?".sabay turo nito sa ilong ko.

Pinahiran ko naman ito bigla.

"Marahil dahil sa init lamang ito ng araw,wag kang mag-alala sige ka baka hindi mo pa alam yong isasagot mo sa exam?".

bero ko dito para hindi na siya mag-alala.

"Mahal ayus kalang ba?".pag-aalala nitong tanong.

"Mahal ayus lang ako".sabay hawak ko sa mukha nito.

"Sige una kana sa room mo pupunta muna ako ng RestRoom".at naglakad na ako papuntang rest Room,habang yong ilong ko ay panay ang pagdurugo. Pagkapasok ko ay agad kong tinignan yong mukha ko sasalamin.

"Jake kaya mo to!lalaban kapa diba".sabi ko sasarili ko.

Naghilamos mo na ako bago ako lumabas ng Rest Room at pumunta na sa aking Room. Nang makaupo na ako,napabuntong hininga ako at nagdasal mo na. At sinagutan ko nadin iyon lahat. Marahil mahigit 2oras kong sinagutan yong papel at nanlalabo na ang aking paningin. Paglingon ko sa labas ay nakangiting naghihintay sa akin si Angel. Kahit na nanglalabo ang aking paningin ay nakangiti padin akong lumapit sa kanya.

"O kamusta yong exam mahal?".tanong nito sa akin.

"Ok lang mahal".sagot ko naman dito.

"Mahal may sasabihin sana ako sayo!". Sabi ko dito ng seryuso habang ang mukha nito ay nag-aalala.

"Mahal,pwd bang maging asawa kita at maging mommy ng mga anak natin panghabang buhay".sabay luhod kong inilabas yong silver na singsing.

Napaiyak naman ito sa pagkasabi ko nun.

"Oo mahal".nakangiting sabi nito habang yong mga tao sa paligid namin ay panay ang kilig. Pinipigilan kong hindi matumba dahil sa panglalabo ng aking paningin hanggang dumudugo yong ilong ko at sumakit yong ulo ko bigla hanggang sa nahimatay ako,at unti-unting pumipikit yong mata ko at tangging mahinang boses nalamang yong naririnig ko.

"MAHAL!!!".sigaw ni Angel.

Habang yakap-yakap ng mahal ko ang sarili kong katawan na puno ang dugo ang mukha at yong damit habang yong katawan kong buhay ay wala nang lakas para sabihin sa taong mahal ko na mahal ko siya. Umiiyak na yakap-yakap ako ni Angel sa araw na iyon habang ako ay nakatayong tinitignan ang patay kong katawan.

May 26,2016 ang burol kong saan ako nakahiga sa isang kabaong na dinadalaw ng mga kaibigan namin ni angel,habang yong taong mahal ko ay panay ang iyak,nasa tagiliran niya lang ako palage,niyayakap siya ng hindi niya alam at sinasabihan siya ng"Mahal kita"na hindi niya naririnig. May 27,2016 dumating yong pamilya ni Angel at yong Nanay at tatay ko,parang hinihiwa ng blade yong puso ko habang pinagmamasdan silang umiiyak dahil sa akin.Gusto kong sabihin na andito lang ako pero hindi ko kaya. Napansin kong naglakad si Angel palayo papuntang kwarto namin. sinundan ko naman ito,panay ang iyak ng taong mahal ko,kinuha niya yong larawan naming dalawa na naka wacky,ang cute talaga ng taong mahal ko,nakangiti niya itong pinagmamasdan habang tumutulo yong luha,at humagulgol ito bigla.

"Mahal bakit mo ako iniwan?Magiging abugado kapa diba?Magiging daddy kapa ng mga anak natin,magiging asawa pa kita,mahal please bumalik kana oh..Mahal please...please...".Umiiyak nitong sabi sa larawan. Napatigil lamang ito ng biglang may tumawag sa telepono.

"kring...kring..".agad niya naman itong sinagot.

"Hello sir/ma'am ,is this Jake Ember?".sabi ng tao sa telepono subalit nanatili lang tikom ang bibig ni Angel.

"I'd like to inform you that jake Ember's passed the Law licence Examination".

sabi ng tao sa telepono,nabitawan naman ni Angel yong telepono at humagulgol nalang ito bigla,balisang balisa ang taong mahal ko habang walang akong magawang tinitignan siya. Laking taka ko kong bakit kinuha niya yong Kumot at tinali sa ceiling. At tinali sa leeg niya habang nakapatong sa isang upuan.

"Mahal wag mo yang gawin!!!".sabi ko dito subalit hindi ako naririnig nito,

"mahal please!!!".pilit ko siyang hinahawakan at pinipigilan bagamat tila walang silbi iyon,narinig kong sabi niya bago siya tumalon sa kaniyang kinatatayuan.

"MAHAL MAGKIKITA NA TAYO".Pabulong niyang sabi habang tumutulo yong luha sa kaniyang mga mata at nakangiti.

"MAHAL!!!"sigaw ko dito at tumulo bigla yong luha ko.

Hanggang may nakita akong isang babae sa aking harapan nanakatalikud kong hindi ako nagkakamali ito yong multong katawan ni Mahal.

"Mahal!".sigaw ko dito at nakangiti itong niyakap ako.

"Bakit mo yun ginawa?".Sabi ko dito.

"Dahil......."

Nang akma na itong sumagot ay may biglang lumapit sa amin na isang may kataasang lalake habang di makita-kita ang mukha nito at maysuot itong kulay itim na parang kapute(isang kamatayan). Hinila niya bigla ang taong mahal ko

"saan mo siya dadalhin?".Tanong ko dito bagamat hindi ito sumagot.

Akma ko sana itong susuntukin ng bigla akong natalbog dahil maymahika ito. Umiiyak naman yong taong mahal ko. Ng pagtayo ko ay biglang bumuka yong sahig at ibat'ibang klaseng boses ang aking nadinig at inihulog ng kamatayan ang taong mahal ko sa Imperno.

-end of Flash Back-