Appartenir|chanbaek

3|Doğum Günü Partisi

26.11.2016
Bugün oldukça heyecanlıydım. Yarın tam 19 yaşıma basacaktım ve Bayan Byun bu koca evde parti verebileceğimi söylemişti. Çünkü kendisi Bay Byun ile bir kaç günlüğüne evde olmayacaktı. Bu ise benim için bir şanstı. Bayan Byun ve Bay Byun doğum günü hediyemi herkesten önce vermişlerdi gidecekleri için. Bayan Byun'un bir moda tasarımcısı olduğu için bana özel tasarladığı takım elbiseyi vermişti. Bunu doğum günümde giyebilirdim. Oldukça pahalı ve güzel görünüyordu. Bay Byun ise bana bu kıyafetlere yakışacak ayakkabı ve bir kol saati vermişti. Kısacası inanılmaz ötesi görünüyordum. Jongin'in şaşıracağına emindim. Okulda oldukça havalı olacaktım artık.

---

Byun ailesi evden çıktığında çoktan okulun yarısına yarın için haber vermiş, evinde bir kısmını süslemiştik. Öyle heyecanlıydım ki, aklımdan Baekhyun tamamen uçmuştu. Elimdeki süslemeleri bıraktım ve ufak adımlarla üst kata çıktım. Ortalıkta kimse yoktu. Eh annem yemeklerle uğraşırken babam Byun ailesini hava alanına bırakıyordu. Bir anlığına endişelenmiştim çünkü Baekhyun gerçekten ihmal edilmişti. Telaşla kapıyı araladığımda çalışma masasında onu görmemle gülümsedim.

''Güzelliğim, nasılsın bugün?''

Baekhyun bana bakmadığında defterine bir şeyler yazdığını anlamıştım. Tabureyi çektim ve yanına oturup defterine baktım. Birlikte kaç defter doldurmuştuk bilmiyordum fakat bu defterinde bir kaç sayfalık ömrü kaldığından ona güzel bir defter almayı aklımın bir köşesine not ettim.

''Sayıları seviyorsun öyle değil mi?''

Baekhyun beni başıyla onayladı ve tekrar yazmaya başladı.

'1+2=3
 2+2=4'

Doğru yaptığı için başını okşadım ve onunla konuşabilmek için elindeki kalemi bırakmasını sağladım.

''Baekhyun, yarın benim doğum günüm. Biliyor muydun?''

Baekhyun beni başıyla onayladığında bu konuyu Bayan Byun'un ona anlattığını düşünmüştüm. Başka nereden bilebilirdi emin değildim. Baekhyun pek fazla şeyi aklında tutabilen birisi değildi.

''Pekala, burada bir parti olacak. Şey.. Pek odadan çıkmanı istemiyorum.''

Baekhyun karmaşık bir ifadeyle bana bakarken yutkundum. Onu istemiyor değildim sadece kendini beğenmiş çok insan olacaktı ve zarar görmesini istemiyordum. Pekala belki birazcık 15 yaşındaki bir çocuğun 5 yaşında ki bir çocuk gibi davranması onur kırıcı buluyor olabilirdim. Yani sonuçta okuldakiler kardeşim olduğunu bile bilmiyordu. Bence bir sorun yoktu. Fakat Baekhyun'a nasıl derdimi anlatacaktım pek emin değildim. Zaten pek dışarıya çıkmaya hevesli birisi değildi.

''Odadan çıkmak yok Baekhyun. Ben gelene kadar odadan çıkma.''
Gözlerimin içine büyük bir dikkatle bakarken bende ona ciddiyetle bakıyordum. Ama o elini uzatıp saçlarıma dokunmuştu.

''Yumuşak, Chanyeol. Yumuşak.''

Baekhyun'un ince bileğini kavradım ve onu kendimden uzaklaştırıp emin olmak için tekrarladım.

''Bensiz odadan çıkma Baekhyun.''

''Yumuşak ama Chanyeol.''
Başımı eğdim ve iç çekerek saçıma dokunmasına izin verdim. Biliyordum, inattı. Kafasındakileri çözmeden bir diğerine geçemiyorduk. Şimdi 'yumuşak' saçlarıma dikkatini vermişti ve tekrar dikkatini kazanmamın tek yolu incelemesine izin vermekti.

---

    27.11.2016

Sonunda o gün gelmişti. Tüm hazırlıklar tamamdı. Giyinmiştim, ailemle evi süslemiştik, yemekler de hazırdı. Şimdi tek yapmam gereken insanların gelmesini beklemekti. Öyle ki zil çalmıştı bile. Gülümseyerek kapıya ilerledim ve yavaşça kapıyı açıp gelenin kim olduğuna baktım. Jongin elindeki poşetle içeriye girip bana sarıldı.