-BABA KOKUSU-

Yeni Hayat Bölüm 1

Can'ın evinin önünde durduk.Rüzgar'siz bir hayata yelken aciyordum.Mutlu olmak istiyordum bende.Can bana bu imkânları sunuyordu.

Sabah okula gitmek için erken kalkmam gerekiyordu.Bu sene sondu üniversite sinavina girecektim ve derslerle ilgili pek bir bilgim yoktu.
Evin kapisindan girdiğimizde büyük ve gosterisli bahçesiyle karsi karsiyaydim.Büyük bir havuz birkac agac,çiçek...Baya güzeldi.Eve doğru ilerlemeye basladik.Kapiyi calisanlarindan olduğunu düşündüğüm lacivert uniformali bir bayan açtı mini eteği göbeğine yaklaşmak üzereydi.Daha kisasi yok muydu bunun ya?

Büyük bir hol gösterişli duvar kagitlari yukari katlara çikan oldukça yüksek bir merdiven ve asagiya doğru sarkan büyük kristal avize...
Krem,kırmızı,siyah renkler agirliktaydi.Sayili halı vardı.Ayakkabiyla bastiklari icin haliya gerek yoktu.Hayatim bu evde sekillenecekti.

"Evi incelemen bittiyse odani gostereyim."

"Hı olur." ben hala tavandaki avizeye nasil kafa atabilecegimi düşünüyordum.

Merdivenlerden yukari cikarken kendimi bir an da olsa zengin hissetmistim.Biraz ilerledikten sonra bu sefer mavi ve krem rengin agirlikta olduğu deniz manzarali büyükçe ferah bir odaya giriş yaptik 2 kişilik bir yatak büyük bir gardırop ve puf vardi makyaj masasi üzerindeki makyaj malzemeleri bile özenle yerleştirilmişti.

"Burayi benim için yaptirdin sanriim."

"Aynen oyle.Yeni evin hayirli olsun prenses üzerini değiştir ve uyu.İyi geceler" diyip kapıya doğru ilerledi uzun ve kasli selüeti...

Dolabın kapağını açıp benim için tahsis edilen pijamalarin arasından turkuaz beyazliyi alip geçirdim uzerime.Sonra Can'ın odasinin kapisini tiklayip girdim iceriye.Yatağa yatmis telefonuna bakiyordu.

"Uyumadin mi okyanus gözlüm."

"Yanina gelmek istedim."

"Gel yat yamacıma."

Omzuna yatmis,gözlerimi kapatip huzura dalmıştım.

~~~~

"Laaağnn gök gözlü kalkk geç kaldın vallahi"

"Yaaavaş be yavaaaş"

Yataktan bi hisimla ve sinirle kalkip geçtim odama.Dolabin kapagini tekrar acil mini siyah bi etek siyah çorap ve krem rengi kazak alip geçirdim üstüme.Saclarimi da daginik topuz yapip ciktim odadan.

"O etek ne lan öyle mal"
"Ya Caann"
"Git değiştir."
Koşarak merdivenlerden asagiya inmistim.Arabaya geldiğimde kapiyo acti.

"Eteğin acisini cikaracam."
Bu kadar kizacagini tahmin edememistim.Ah canim benim.

Okula yaklastigimizda yanagina küçük bir öpücük kondurup indim arabadan.Bir anda gözler bana çevrilmişti.Tedirgin olmustum haliyle.

Sınıfımın neresi olduğunu bilmediğim için iki saat nöbetçi öğrenciyi arayip müdürün odasini sordum.Kisa bir surede sinifimi öğrenip yukari cikacakken birisi kolumdan tutup beni asagiya doğru çekmişti.

Ufak bir ciglik attigimda da eliyle agzimi kapatmisti.Yavaş yavaş gözlerim kapanirken bedenimin tüm agirligini onun kollarina birakmistim.

Gözlerimi açtığımda ellerim kollarım bağlıydı.Ağzımı da kapatmıştı ibne.

Sonra birden kapı açıldı.

"İdiiil,nasılsın?" bana doğru yaklaşıyordu kafamı sağ sol yapıyordum.Agzimdaki bandı aldi.
"Sen kimsin ya?"
"Önemi yok gizli bir hayran iste."
"Gitmek istiyorumm."
"İdil,sen demiyor muydun kimsenin olmadığı bir hayat en azindan birkac gün geçirmek istiyorum diyen."
"Bu seni ilgilendirmez."

Korkuyordum aslında.Yani daha önce kacirilmamistim.Benim iyiliğim icin kaciriliyordum bir de.

"Ellerimi kollarim acarsan daha özgür olacağım."

Ellerimdeki ipi çözdü,pencereye doğru ilerledim.Burasi harikaydı mavinin ve yeşilin karışımı harika bir yerdi.Deniz o kadar berraktı ki.İnsanin içi huzur doluyordu.

"Ben gideceğim ve birkaç gün gelmeyecegim.Buzdolabinda erzak var sana mutluluklar."

"Allah razı olsun şey bir de son bir şey defter kalem var mi burada."

"Her şeyini yazdigin defter başucunda baş belasi." göz kırpıp gitmişti.

Biraz pencereden bakıp gözlerimi kapattım.Tam karsimda annem gülümsüyordu.Kalbimi tuttum bir anda.Ne kadar da ozlemisim gülen gözlerini.Bana doğru geliyordu.Kalbim o yaklaştıkça daha da hizli atiyordu.Kokusu ahh o kokusu tam şuramda sol yanimdaydi.Gözlerimi açmak istemiyordum açınca gidecekti biliyordum.

"Anne,gitme!"

Evet,bagirmistim.Çünkü gitmemeliydi anneler gitmezdi gitmemeliydi.O gittikçe kokusu da gidiyordu benden.Uzaklaşıyordu.Kokusu kır çiçekleri gibiydi.

Gözlerimden dökülen yaşları durduramiyordum.Peşi sira akiyordu.Özlemiştim.Fazlasıyla.Kocaman özlemim kücucuk yuregimden taşıyordu.Tasiyamiyordum.

Ben gözlerimden akan yaşlari kazagima silerken kapı aniden açıldı.

"İiiiddddiiiiilll!!" sarildi.
"Çok korktum.Sana bir şey yaptilar zannettim."

"Korkma Can iyiyim merak etme."

Beni nasil bulmuştu bu cocuk.Ayni şey onun başına gelse ben bu kadar seri olamazdim herhalde.Daha kacirali 24 saat bile olmamisti üstelik.

"Ağladın mı sen sümüklü sulu göz."
"Yoo hayir ağlamadim.Burasi çok güzel."
"Ben seni daha güzel bir yere goturecegim hadi..."

Evden çıkarken o çocuk cikmişti karsimiza.

"İdil hicbir yere gitmiyor!" sesi çok ciddi çıkmıştı.
"Ne diyorsun sen be!"
"İdil'in hayali bu.Onu yasamalı."
"Sen kimsin,nereden taniyorsun onu?"
"Sanane!"
Can sinirlenmisti.Çocuk yanina geldiğinde gözüne doğru bir yumruk sallamiştı.Olduğu yerde yere düştü vr cebinden cikardigi silahi Can'a doğrulttuğu anda bir çığlık attım.

"Nolur yapma sana yalvarıyorum.Tamam,ben burada duracağım ama Can'a bunu yapma onun bir suçu yok."gözlerimdeki yaslar kalbime bir bicak gibi saplaniyordu bu sözleri söylerken.

"İdil sen karisma!"

"Caaaaaannn!!!"

....