-BABA KOKUSU-

Bölüm 5

CANLARIMM!! KUSURA BAKMAYIN BÖLÜM BİRAZ GEÇ GELDİ.DERSLER VE OKULDAN DOLAYI BÔYLE OLUYOR.LÜTFEN YORUM VE VOTELERİ EKSİK ETMEYİN.SİZLERİ SEVİYORUM💕💕MEDYADA CAN & İDİL BU BÖLÜMDEN İLGİNÇ OLAYLAR SİZİ BEKLİYOR HEYECANLANIN AZICIK 😘😘

Gözlerimi açtığımda hava aydınlıktı.Ameliyat yerim felaket bir sekilde acıyordu.Soldan sağa sağdan sola dönemiyordum ki kafamı cevirdigimde 2 tarafimda da hemşireler duruyordu.

"Hastanede değiliz değil mi?"

"Evet,İdil Hanım."

Tanıdıklarını umarak "Ecem burada mı?" diye sordum.

"Evet buradalar."

Gitmemişti demek ki kuzum.Nasıl birakabilirdi ki zaten beni.

"İdiii,sana müthiş bir haberim var!"

"Neymiş o müthiş haber??"

"Can benim burada kalıp okuluma seninle beraber devam edebileceğimi söyledi."bu harika bir haberdi gerçekten bir kez daha Can'ın ne kadar iyi bir insan olduğu kanaatine varmıştım.

"Bebeğim, bu süper bir haber ya çoook sevindim.Gerçekten var ya ahh"

"Noldu?"

"Ya ameliyat yerim kafayı yiyor sanirim arada."

"İdil Hanım,ilaç saatiniz geldi. O yüzden artmistir agrilariniz isterseniz içelim." dedi çok kibardı bu sesin sahibine dönüp baktığımda sarışın uzun boylu güzel bir bayana ait olduğunu gördüm.Beyaz üniformasinin içinde melek gibi duruyordu.

"Olur."
Avucunun içinde sayamayacağım kadar çok ilaç vardı.Altı üstü sadece ağrım vardı bu kadar ilaç neydi ki böyle.

Sonrasında "Şunları bir şeyler yedikten sonra iceceksiniz." diyerek köseye birkaç ilaç birakti.Elime suyu verip yatağın bas ucuna geçti yine.

"Siz niye ayakta duruyorsunuz otursanıza."

"Tesekkur ederiz." diyerek boş olan iki tane mindere oturdular.
Demek ki bunlar sadece itaatle hareket ediyorlardı.

Kendimi yorgun hissediyordum.Bir şeyler yemeye bile takatim yoktu.Gözlerimi kapattigimda da uyuyamiyordum.Kendi içimde acayip bir şekilde çelişiyordum.

"Duydum ki minnak bir kız hastaymış ama yemek yemiyormus."diyerek Can girdi odaya.Ecem de onun gelişiyle ayrilmisti odadan.

"Afiyet olsun balım."

Ben konusmayip sessiz kalmayi tercih ediyordum.Konuşacak halim yoktu.

Yanıma oturdu."Dünkü sözlerim yüzünden özür dilerim ama haklıyım bunu unutma. Hadi simdi bir şeyler ye lütfen."

Sabah sabah çorba icecektim.Uzattığı kaşıktaki corbayı agzimi uzatarak içtim.
Sonrasında tok karnına olan ilaçlarımı içirdi.

"Çok güçlüsün.Farkindayim.Ama pes ediyorsun etmemelisin.Allah izin verirse önünde yılların var heba edemezsin.Bunu kendine yapmamalısın.Bak ben yanındayım seninleyim.Yalnız değilsin Allah Teala (c.c) var .
Lütfen güçlü dur."
Bana yalvarır gibi konuşuyordu.Beni ona çeken bir şeyler vardı bunu hissedebiliyordum.Ama bir türlü ismini koyamiyordum.

O benim hayalimdeki adamdı ne olursa olsun hiç gitmeyen o adamdı.

Çok zor şeyler yasamistim evet. Ailem tarafından çok sıkıntılar çekmiştim.Mutlu olabilmem için bir sansim daha vardı.O Can'dı.Can'ımdı.

Dışarı çıktı.
Bağıra bağıra biriyle konusmaya başladı.

"Ne!Nasıl oldu?Ya nasıl böyle bir hata yaparsınız.Hemen geliyorum." demişti.Sonra da hicbir şey demeden çıkmıştı.

CAN'IN ANLATIMINDAN

Hızlıca arabayı çalıştırdım.Bir an ofise gitmem gerekiyordu.

"Tolga Beyi sakın göndermeyin!"

Ofisin kapısında park ettim aracı.Odama gectigimde şerefsiz Tolga masamda oturuyordu.

"İlk önce o koltuktan kalk ve ben sadece gitmemeni söyledim.Odama girmenin ve koltuguma oturmani degil!."

"Her neyse." dedi gözlerini devirerek.

"Nicin geldin."

"Sende olanı almak için." "Adı üstünde benim olan." dedim sesimi yükselterek.

"Ama bende olmayı hak ediyor.Yoksa her şeyi anlatirım."

"Ne her seyinden bahsediyorsun sen ya ne biliyorsun da neyden bahsediyorsun.?"

"Senin önceden pardon hala evli olduğunu biliyor mu?"
Allah kahretmesin! Bu nereden öğrenmişti.

"Sen nereden biliyorsun.?"

"Geçen gece karın içmiş bir şekilde geldi kollarıma.Sonra da her şeyi anlattı.Bir çocuğunuz varmis.Dünyalar güzeli bir kız çocuğu."

"Bunlardan İdil'in haberi olmayacak!! Yoksa ...yoksa."

"Öldürür musun beni?"

"Evet,öldürürüm seni!!"
Bunları oğrenirse o yorgun bedeni hiç kaldiramazdi.Akıllıca hareket etmem gerekiyordu.

"Ne istiyorsun.?" diye sordum.
"Kız kardeşini."
"Serap'tan uzak dur,kız kardeşimi senin gibi bir serefsizin ellerine teslim edemem!!'
"O zaman kusura bakma hayatının aşkının ellerinden nasil kayıp gittiğini izleyeceksin."

Ya bu nasıl bir serefsizlikti.Nasıl bir serefsizdi.

"Sana son 24 saat yarın bu saatlerde haber bekliyorum."

Diyip çıkmıştı odamdan.

"Efendim Ecem?"
"İdil,seni soruyor Can."
"Geliyorum."

Hızlıca kapıyı çarpıp çıktım.
"Sen o adama bunu nasıl anlatirsin.Kimseye söylememen sartiyla kizim sende kalmisti.Anlaşma yapmistik.Ama üzgünüm sen bu anlasmayi bozdun."

"Hayir,Can kızımı benden alamazsın.Onsuz yapamayacagimi biliyorsun.Onu benden alamazsin yapma nolur."

"Bunlari o ite anlatmadan önce düşünecektin.he bir de koynuna girmeden önce bu şartlar altinda kizimi seninle birakamam."

"Lütfen...Can..."