Bölüm 1

272 18 1
                                    

Yine yıldızsız bir gecede annemin öksürük sesine uyanmıştım.Ciğerleri sökülene kadar öksürüyordu.

Daha 16 yaşındaydım onun gülüşlerine ihtiyacım vardı.Her ne kadar bana gülümsemeye çalışsada geçmişte yaşadığı sıkıntıların izleri kalmıştı o zayıf yüzünde.Küçükken parmağımı soktuğum o gamzeler gitmişti.Gün geçtikçe daha çok zayıflıyordu.Resmen gözümün önünde eriyip gidiyordu.

Okulumu bırakmıştım aslında buna mecbur kalmıştım.Derslerim çok iyiydi şimdilerde ise babamdan saklayarak biriktirdiğim parayla küçük bir defter almıştım.İçimdekileri bu boş satırlara dökmek yükümü hafifletiyordu.

Lisedeki öğretmenim fark etmişti bu yeteneğimi fakat okuldan ayrılmamla bütün hayallerimin benimle beraber şu dört duvar arasında tıkalı kaldığını hissediyordum.

Anneme bakabilmek onun ilaç paralarını ödeyebilmek için evimizin 2 sokak ötesindeki pastaneci dükkanında pasta yapıyor.İşim bittiğinde müşterilerle ilgilenmeye başlıyordum.

Halimden memnundum da annemin yattığı yerden kalkacak gücünün olmaması çok moralimi bozuyordu.Pastaneden aldığım paranın yarısı kiraya,faturalara gidiyordu.İlaç parasını çıkartabilmek için daha çok çalışıyor daha çok mesaiye kalıyordum.

Genç yaşta öğrenmiştim bu hayatın herkese adil davranmadığını.Zamanla alışmıştım acılarıma gülümsemeyi.Herşeyden önce iyileştirmem gereken bir annem vardı.Çok zor şartlar altında büyütmüştü beni.O yüzden bu kadar bağlıydım anneme.Neler yaşadığına bizzat şahit olmuştum.Ne zaman aklıma gelse gözlerim dolar tutamazdım kendimi şuan olduğu gibi..

Genelde hayatımı yargıladığım,hatalarımın,yanlışlarımın farkına vardığım bir ağacın altına oturur bu deftere yazardım.

Sonra kendi kendime "keşke böyle yapmasaydım" veya "iyiki de yapmışım" gibi cümleler kurardım.

Moralim bozuk olduğunda defterimi de alıp yağmurda yağsa giderdim o ağacın altına daha öncelerde okula gittiğim zamanlarda Edebiyat öğretmenimin yanında hissettiğim gibi..

___.___.___.___.

(2 yıl önce)

"Ecem beni bekle."

Bugün hayatımda geçirdiğim en güzel gündü.Ve Ecemle paylaşmasam ona ihanet etmiş gibi hissedecektim.

"Bir baba nasıl kokar öğrendim Ecem" dedim.Heyecanlı bir giriş yaparak meraklı gözlerle bakıyordu bana.

"Bugün derste Koray Hoca baba gibi baktı bana onun sıcaklığını ve güvenini hissettirdi.Daha önce bu duyguyu hiç yaşamamıştım.Bazen kızardı bana sonra sanki kızdığına üzülmüş gibi ilgilenirdi benimle.Moralim bozuk olduğunda hemen sorardı.Bir baba gibi.Bugün yani az önce ödülümü vermek için sarıldığında o baba kokusunu iliklerime kadar hissettim 15 yıllık baba özlemimi sanki bir anlığına unutmuştum.Babam için yazdığım mektubu da çok beğendi hatta bana çok güzel yazı yazdığımı bu yeteneğimi geliştirmemi söyledi.İlerde eğer bir kitap yazarsam mutlaka onun adı o sayfalarda olacak ve o sayfalar tıpkı onun gibi kokacak.Ecem ben bu kokuyu bir daha,asla unutmayacağım.."

___.___.___.___.

-BABA KOKUSU-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin