Letters To Whomever

Chapter 5 SAVED BY XAVIER

Dear Mr. WHO,

                Mahilig ka ba sa maganda? Kase kung oo—then you won't like me. Sinasabi ko na sa'yo. Hindi ako maganda.

 

***********************************************************************************************************

PLAN B ng high school love life ko. Si Xavier. Xavier Xavier Xavier. Pinapaulit-ulit ko yan para mawalay 'yung atensiyon ko kay Kurt.

Si Xavier na walang malay. Naging panakip-butas ng hindi nya alam. Haha...

So ganun nga ang ginawa ko. Itinuon ko lahat ng atensiyon ko kay Xavier. Saka ko lang napansin na may mga characteristics syang mas angat kesa kay Kurt.

Unang-una... napaka-friendly nya. Palagi syang naghe-hello o nag-gu-good morning sa mga nakakasalubong nya. Lalo na sa mga teacher.

Tapos gwapo din pala sya... Mapungay ang mata nya na parang laging may light of intelligence. Ewan. Parang... lagi syang may alam na hindi mo alam. Yung ganun. Tapos brownish yung buhok nya na palaging tousled. Effortless ba... na hindi na kelangang ayusin.

Matangos din ang ilong nya. Tapos hindi naman katabaan yung mukha nya pero hindi masyadong sculpted na akala mo hinulma na sa bungo. Nakadagdag pa sa ichura nya yung biloy nya sa pisngi. Sa mga hindi nakakaalam... para sa mga spokening dollar jan.. ang biloy po ay dimples sa english. Hehe...

Lastly na nagustuhan ko sa kanya eh ang height. Ang gwapo ng height nya. Tamang height ng gwapong lalake. Hehe..

Akalain mo yun, four years ko syang classmate pero ngayon ko lang naappreciate ang ichura nya? Siguro nga sobrang busy ako kakatingin kay Kurt na hindi ko na sya napapansin.

"Uhm.. Rae?"

"Ha?"

Nakakunot ang noo nya sa 'kin. Tapos parang nangingiti sya.

"Nakatingin ka na naman..."

"Hindi ako nakatingin. Nakatulala lang ako." Pagdadahilan ko naman. Dahil nga siguro hindi ko na pwedeng tingnan si Kurt kaya sa kanya na lang ako tumitingin. Eh madalas sa hindi nya 'kong nahuhuli.

"Okay. Sabi mo weh..."

Matalino din si Xavier. Lalo na sa math at English. Napahanga nga ako ng konti sa kanya eh. Haha... konti lang... kase pinipilit ko pa ang sarili kong gustuhin sya. Napahanga nya ako kase bibihira ang mga taong magaling in both english at math.

Alam ko yun... kase hindi naman ako magaling sa kahit ano. Haha...

Tapos ahm... ano pa ba?

Yun... gentleman din si Xavier. Tsaka matulungin.

Pero ang hindi ko maintindihan sa kanya... eh minsan may pagka-loner din sya. Ewan ko dun... para bang... nakikisama lang sya sa mga barkada nya para masabihang may kaibigan sya. Pero mukhang mas masaya syang mag-isa.

Kase one day, napaaga ule ako ng pasok. Nag-decide akong mag-stay sa area namin kase nakakatakot mag-isa sa class room. May multo dun eh. Haha... sabi nila. Kaya ayun, maige pa sa area namin. Meron dung kubo. Tambayan.

Pagpasok ko sa kubo, nakita ko syang nakasandal sa sulok nung kubo, nakataas ang dalawang paa na magka-cross pa, nakapikit sya at nakaunan 'yung bag nya. Tapos naka-headset. Nakikinig ata ng music.

Naupo ako sa kabilang sulok.

Tulog kaya sya?

Bigla syang nag-hum...