YATAK MESELESİ

-10-

"Tamam o zaman güzelim benimle YAT!!!

"Neee ne diyosun sen Buğra?"

Dedim ve bir tokat geçirdim yüzüne. Okuldaki herkes etrafımıza toplanmıştı. Ben Buğraya nefret dolu bakışlar atıyordum o ise bana şaşkın şaşkın bakıyordu resmen şok olmuştu. Hemen yanıma eda gelmişti.

"Noluyo burada? Azra noldu? Cevap versene?"

Eda yanımda bana sorular sorarken aynı zamanda beni sendeliyordu. Ama o an sanki zaman durmuştu o an Buğra ile ikimiz sadece birbirimizin gözlerinin içine nefretle bakıyorduk. O sırada meriç geldi. Buğra'nın  kolunu tutup götürdü. Eda da beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Olan biteni anlattım. Eda ise bana sarıldı, ve ağladı.

"Azra hadi okula gidelim artık."

"Hayır eda ben sahilde biraz daha kalmak istiyorum. İyice kendime gelmem lazım."

Eda tamam dedi ve yanımdan ayrıldı. Bende o sırada yigite mesaj atmak için telefonumu çıkardım ne zaman kendimi kötü hissetsem yiğit bana iyi gelirdi. Çocukluk arkadaşımdı. Her zaman yanımda olan biriydi. Tam mesaj atıyordum ki, bi ses oturmak istedigini söyledi ben ise yüzüne bakmayarak oturmasını söyledim hala gözüm telefondaydı. Nasılsın dedi bana. Kim bu yaa oturmak için izin aldı bende izin verdim ama ne geveliyor bu AMK.

"Şu an konuşmak istemiyorum rahat bırakır mısın beni?."

Dedim ve kafamı telefondan kaldırdım bi baktım ki MERİÇ oha amk ne işi vardı burada ona bi baktım maviş maviş bakıyordu ve ufak bir gülümsemesi Vardı.
Yüzünde.

"Me-Meriç ne işin var senin burada?"

Kahretsin yine kekeledim. Bu çocuğu karşısında kim görse böyle olur. Çok derin bakıyordu. Uff kafayı yicem ya.

"Anlatıcam ama ilk önce bana öyle bakmayı kes! Sanki hayatında ilk defa erkek görüyomuşsun gibi. EE haliyle beni ilk gören her kızda böyle şeyler olması normal."

Offf pislik bu yaa nasılsa ego yaptı kolçak bay kibirli.

"Off meriç saçmalamayı keser misin lütfen? Soruma cevap alamadım daha."

"Ha evet okulda bi olay olmuş bende onu senden dinlemeye geldim."

"Bu tamamen benimle alakalı senle değil. Bu yüzden karışmana gerek yok."

"Biliyorum seninle alakalı bir konu bu ama Buğra da benim en yakın arkadaşım"

"Offf..."

Olan biteni ona da anlattım. Ve sinir küpü oldu bende sinirden ağlıyordum bana bir su aldı ve biraz sun rahatladım.

"Sen sakin ol Azra ben onunla konuşucam nasıl olurda sana böyle bir şey dedi. Ve bana yalan söyledi. Lan Buğra nasıl olurda böyle bir şey yaparsın."

"Asıl sen sakin ol o senin arkad-"

"Sus Azra böyle bir şey demesi hataydı."

Meriç iyice sinir olmuştu onu ilk kez böyle görüyordum. Biraz daha yürüdükten sonra Buğrayı aradı ve yanımdan gitti. Aklımda bir sürü soru işareti vardı. Niye böyle şeyler yapıyor, benim için. Ben onun için neyim ki etrafında daha güzel kızlar var. Off Azra sacmalama kızım ya belki de iyi bir dost, kardeş,arkadaş olmak istiyordur.

2saat sonra...

Yiğitlerim cafesine gelmiştim. Bu olan bitenleri yigite de anlattıktan sonra oda şaşırdı. Ve birlikte biraz cafede çalıştıktan sonra eve gittik.

"Anneanne biz geldik! Anneanne nerdesin?"

"Azra sakin ol annemi arayayım belki de bizim evdelerdir."

Kafamı aşağı yukarı sallamakla kaldım.

"Alo anne - Azradayım anne - noldu ki - nee hemen geliyoruz."

"Yiğit nolmuş söylesene!!yiğit!!"

"Azra anne- anneannen kalp krizi geçirmiş. Hemen hastahane'ye gitmeliyiz"

"Neee!!! Ne diyosun sen yiğit? Olamaz böyle bir-"

"Sakin ol azra sus şimdi hastahaneye gitmemiz lazım bir şey olmucak merak etme."

Taksiye bindik ve  gidiyoruz. Ya anneanneme birşey olursa eğer? Hayatımda sadece o var başka kimsem yok. Napıcam şimdi ben..
Bu düşünceleri düşünürken yiğit benim kolumdan tuttu. Geldiğimizi ve hemen gitmeniz gerektiğini söyledi bende tamam diyip arabadan indim.
Hastanenin içine geldiğimizde anneannemim kaldığı odanın numarasını öğrendik ve asansöre bindik. Odanın önünde geldiğimiz de içeri kimseyi almıyolarmış. Bi sandalyeye oturup öylece ağlamaya başladım. Yiğit yanıma gelip herşeyin geçeceğini söyledi.