Ανήκουμε μαζί.

Πάρτ 1

Every girl needs a guy best friend, who will be there for her anytime she want him to be. Me? I have mine.

"Μαμααα" έτρεξε η Μαρια κλαίγοντας στην Μαμα της
"Τι εγινε αγαπη μου " ρωτησε εκεινη ρίχνοντας μια φευγαλέα ματια στο αγορι που καθόταν οκλαδόν μπροστα στο χριστουγεννιάτικο δεντρο κρατώντας ενα τρενάκι.

" Ο Γώγος γεμησε το φολεμα μου με μυξες" παραπονέθηκε
"Λεει ψέμματα" αποκρίθηκε ο Γιώργος σηκώνοντας τα χερια του ψηλά.
"Γιώργο ελα εδω και εσυ, πρεπει να εισαι τζεντλεμαν"
"Ναι θιγα" του έφυγαν μερικά σάλια μεσα απο το κενό των δοντιών που του έλειπαν.
"Για να πουμε ενα παραμύθι λοιπόν.." τα δυο παιδια κάθισαν στα δυο γόνατα της μητέρας της Μαριας περιμένοντας για το <<και ζήσανε αυτοι καλα, και εμεις καλύτερα>>.

13 Χρονια μετά

Το κουδούνι χτυπάει και εγω με την Αγγελικη βγαινουμε εξω.

"Τα λεμε" της φωνάζω και τα ματια μου ψάχνουν για το πιο ψηλό αγορι της τάξης.
"Γιώργο!" Φωνάζω οταν επιτελους τον βλεπω
"Ελα ρε" με πλησιάζει
"Θα ερθεις να με παρεις να παμε μαζι στον χορο αυριο;" του χαμογελάω, ας πει ναι..
"Πω ρε Μαρια γιατι;"
"Γιατι δεν θελω να παω μονη.. Ελαα" του τσιμπάω το μπράτσο τραβώντας το προς τα κατω ξέροντας οτι τον εκνευριζει.
"Καλα καλα"
"Τελεια, ευχαριστω!" Παω να τον φιλήσω αλλα αντί για αυτον τον γλείφω στο μάγουλο.
"Ρε σαλιαρα!" Φωνάζει και γελάω.

Φεύγω τρέχοντας κ ψάχνω την Αγγελικη. Την βρίσκω εκει στην γωνία μπροστα στο καλοριφέρ να μιλαει με τον Γιάννη και τον Νικο.

"Νταξει του ειπα, θα ρθει" της λεω και γελαει
"Οταν δεν εχεις αγορι" κοροϊδεύει
" Ναι μωρη γιατι εσενα σε κυνηγάει το μισο σχολειο" της λεω και μου βγαζει τη γλώσσα.
Το κουδούνι χτυπάει  και προχωράμε προς την ταξη μας
"Τι εχουμε;" η χρονια εχει φτάσει στην μέση αλλα εγω το προγραμμα δεν λεω να το μαθω
"Νικολεα" βεβαια επρεπε να εχουμε αρχαια κατεύθυνσης. Στο φροντιστήριο ειμαστε ήδη πιο μπροστα οποτε αυτα μου φαίνονται βαρετά, αλλα η καθηγήτρια εχει πλακα.

Καθομαστε στην ταξη και η Αγγελικη βγαζει το τετράδιο προφανώς θα θελει παλι να σχολιάσει κατι για τις "αγαπημενες μας φιλες" την Βασω και την Ευα ή να μου μιλησει για το νέο επεισοδιο του The Vampire Diaries.. Αχ Ιαν.

/.../

Ξυπναω και επιτελους ειναι Σαββατο! Και τι Σαββατο. Πηγαίνω κατευθείαν στην κουζίνα για να φαω. Αγαπω τα Σαββατοκύριακα γιατι εκτος απο το οτι δεν εχουμε σχολειο μπορω να φαω ενα φυσιολογικο πρωινό. Τρωω φρυγανιές με μέλι, πινω ενα ποτήρι γαλα , σηκώνομαι πηγαίνω στο δωμάτιο μου και ανοίγω τον υπολογιστή.

Η κόκκινη ειδοποίηση απο το φέισμπουκ ερχεται και ανοίγω το μήνυμα..

Μπρουλις:
Τι ωρα να περασω σημερα;
Εγω: 20:30;
Μπρουλις: Οκκ
Μπρουλις: Α και τραβά τις κουρτίνες σου, τρομάζουν τα περιστέρια.

Λεει και κοιταω αμέσως προς την μπαλκονόπορτα στο απέναντι διαμέρισμα. Ο μαλακας...οταν με κοροϊδεύει θελω να του βγαλω τα ματια.
Δεν απανταω στο μήνυμα και τρέχω κατευθείαν για μπανιο. Ξυρίζομαι και κανω Σκραμπ τα ποδια μου για να εχουν αυτην την απαλή αίσθηση που εχουν πάντα μετα το ξύρισμα.

Αφου βγαίνω κλείνω τις κουρτίνες ντύνομαι και πηγαίνω για να κανω αποτρίχωση το μουστάκι και τα φρυδια μου. Μαρεσει να με περιποιούμαι στους χορούς. Να κανω μάσκα; δεν ειναι ανάγκη και βαριεμαι και λιγο.

Η μαμα μου ερχεται σπιτι με σακούλες και καταλαβαινω κατευθείαν οτι έφερε σουβλάκια.
"Σου εχω πει ποτε ποσο σε αγαπαω;"
"Μου εχεις πει" χαμογελάει

/.../

Το κουδούνι χτυπάει και παίρνω μια ανάσα. Εχω φορέσει ενα μπορντο κολλητό φορεμα, εχω κανει τα μαλλια μου μπούκλες, Εχω βαφτεί έντονα αλλα χωρις κραγιον. Φοραω τα μαυρα μου μποτάκια και ανοίγω. Ο Γιώργος εχει φορέσει ενα ασπρο πουκάμισο, μαυρο παντελόνι και μαυρο γιλέκο. Τα μαλλια του ειναι σηκωμένα προς τα πανω και ειναι ξυρισμένος οπως πάντα, κουκλάκι. Με κοιτάει και για λιγο σαστίζει, στραβό καταπίνει αλλα τελικά μιλαει

"Εε Εμ λες να χρειαζόμουν και γραβάτα;"

"Οχι μια χαρα εισαι, παμε; " χαμογελαει και μου στήνει το χερι του για να παμε αγκαζέ. Παίρνω την τσάντα μου και φεύγουμε.

"Εσυ δεν μου ειπες πως σου φαίνομαι;" ρωταω ενω προχωράμε προς τη σταση του λεωφορείου για να παμε στο κλαμπ που θα γινει ο χορός.

"Τουλαχιστον δεν τρομάζουν τα περιστέρια τωρα" λεει και τον χτυπάω στο μπράτσο ενω γελάμε.

Το λεωφορειο φτανει και ανεβαίνουμε. Μου δινει το εισιτήριο του και το χτυπάω μαζι με το δικό μου. Καθομαστε σε δυο θέσεις ενω ενας μαλλον μεθυσμένος μας κοιτάει έντονα. Ο Γιώργος μου πιανει το χερι και τον κοιταω.

"Θα σου πω μετα" λεει και συνεχίζω να κοιταω στο παράθυρο.