ben Vampirim...

BV-2

Acilmisti gozlerim yine yeni bir okul gunune. Ovustura ovustura kalktim yataktan. Tuvalete gidip yuzumu yikadim. Ve annemin yine o sozu "Yeni okul ünüformalarini yataginin ustune biraktim. Utunun sicakligi kacmadan giy" Odama gittim. Giydim YENI OKULumun ünüformalarini. Ama bir umut vardir hep gozlerimde hic bitmeyen. Belki vampir oldugunu ogrenmezler diyen bir umut. Hic kaybolmayip, peşimi birakmayan bir umut. Aynanin karsisina gectim. Dudaklarimdan yine ayni soz cikti;"Fithing". Odamdan cikip Han Dong Ki beyin giyinmesini bekledim. Bekle bekle... Gelmeyince yurumeye basladim yagmur birikintileri ile dolu kaldirimda. Biri beni kolumdan tutup kendine cevirdi. Hic şaşırmadim. HAN DONG KI!?Kolumu sert bir sekilde cektim ve kosarak metre duragina yoneldim.

"Yu ri!Hey bekle !"
"Ayni metroya binmeyelim"dedim ve hizla metroya adimimi attim. Koltuga oturdum. O anda yanimdaki adamin kadina uygunsuz seyler yaptigi gordum.Ustelik kadinin kolunu cimcirerek bagirmasinida engelliyordu. Sinirlenmistim. Bir VAMPIR olsamda benimde hislerim vardi. Adami yere dogru ittim.Dustu! Kadina iyi olup olmadigini sordum. Ve ugultusu hic bitmeyen metro kalabaligina dondum. Adam yerde yatiyordu yaninda KAN sisesi. Bir insan bunun visne suyu oldugunu sanar ama...Beynimde vurulmusa dondum. Yerde oylece oturmus duruyordum. Yanima biri yaklasti.

"Sen..bizim okuldan olmalisin. Iyimisin? "

"..."

"Hic iyi gorunmuyorsun. Su istermisin?"

Hemen yerden kalktim ve metronun kabisindan disari attim kendimi. Karmakarisik duygular icerisinde yuruyordum. Bi yanda bir vampirin nasil boyle pis bir sey yapacagi, bir yandada bana sorular yagdiran, ben yerdeyken benimle ilgilenen o cocugun gozleri. Ama unutmama gerekekn birsey vardi. VAMPIRLER AŞIK OLAMAZ. Aglamak istedim.. CIDDEN! Anlamak veya alismak zordu bir seylere. Ama genelde insanlar birini yasar. Ama ben ikisini dogru ya ben insan degilim. Olamamda. Olamayacagimda. Istesenme HAYIR olacak her zaman cevap. Iste bu gercegi bilerek yasamak cok aci veriyordu. Bir insanin kan kokusunu alinca gozlerinin kirmizi,kopek dislerinin sivrilismesi. Yasitlarimdan farkliydim hemde cok farkli. Artik yeni bir sayfa acmistim kendime bu sever emindim kimse bilmeyecek,gormeyecek ve duymayacakti. Aci cekmeden okuyabilecektim. Ve iste o an okukun buyuleyici kapisi. Her ogrencinin en yakin arkadasi ile girdigi ve sadece benim yanliz girecegimi bildigim o okul kapisinin onundeydim. Derin bir nefes ve yine ayni kelime"FITHING"... Hayir! Bunu demekten hic bikmamistim. O buyulu kapidan iceri ilk adimimi attim, enişe icinde. Ve o sonu gelmeyen koridor su herkesin arkadaslariyla gulustugu benim yanliz oldugum koridor. Ammada felsefe yaptim. Artik bunlari kafamdan attam lazimdi. Sinifimi aramaya basladim. Ise burda. 2-3. Sinif. Rehber ogretmenimizde beni kapida bekliyordu. Hizli adimlarla yanina gittim.

"Meraba ogretmenim. Sey... Ben yeni transfer olan ogrenciyim. Adim Beak Yu Ri"

"Ahh..Meraba. Bende bu seneki rehber ogretmeninizim. Adim Jun ah. Lee jun ahn"

"Tanistigima memnun oldum,efendim. Bende Beak Yu Ru"

" Su an icerde matematik dersi goruyorlar sen kapida bekle ben matematik ogretmeninize bildireyim"

"Peki"

Jun ah hocamiz kapiyi tiklatti ve iceri girmeden bir seyler fisildadi. Obur hocamizda kafasini salladi.Artil bende o merakli gozlerle bana bakan, inceleyen veya kirkirdayan ogrenvilerin oldugu siniftaydim. Bendd yeni biri gelse boyke yapardim. Ama bir tek fark vardiki BEN VAMPIRIM...