Umarım beğenirsiniz.Bu hikaye ugyeom ve tüm okuyucalara ithafen;
Yugyeom Türkiye'ye gelmişti.Ailenle tanışmak için.Oldukca heyecanliydin.Ailenin onu nasıl karşılayacağını bilmiyordun.Ve ters tepki verir diye korkuyordun.
Yugyeom'u havaalanından almak için biraz gaza bastın.Havaalanina vardığında onu görebiliyordun.El salladı.Sen de el salladın.Yanina gelip sana sıkıca sarıldı.
"Tedirgin olma.Baban beni çok sevecek."diye fısıldadı.Biraz rahatlamıştın.
***
Eve gelirken yugyeom'a babanın nelerden hoşlandığını açıkladın.Altini çizerek Özguvenli insanlara bayıldığını belirttin.Kahveleri hazırladın ve birinin içine tuz koydun.
Salona doğru ilerleyip kahveleri dağıtmaya başladın.Yugyeom tek başına geldiği için ilk ondan başladın.
Hayir hayır.Yanlis fincanı alıyordu.
"Onu bırak.Şunu al"diye kaş göz işareti yapıp fısıldadın.İnatlasti ama inatlaşma zamanı değildi.
"Bana ne "
"İnatlaşma zamanı değil yugyeom.Dedigimi yap!"
Dediğini yapmadı ve onu aldı.Sira babana geldiğinde tuzlu olanı aldı.Korkuyla gözlerini kapatıp koltuğa oturdun.
Baban kahveden bi yudum alınca yüzündeki ifade değişti.Ve yugyeomla fincanlari değiştirdi.
"Napiyosunuz efendim?"
"Yanlış fincanı almışsın çocuğum."
"Ne?"dedi.Bosver diye kaş göz işareti yaptın.Baban söze başladı;
"Sana bi soru sorarak başlayalım"
"Tabi efendim"
"Kızımı dana vermezsem ne yaparsın?"
"Kaçırırım efendim"dedi.Gozlerini faltasi gibi açtın.
Çaktırmadan mesaj geldi."Özguvenli insanlardan hoslanmiyor muydu?". SAF YUGYEOM.
Bu bölüm bi garip oldu.Baya garip oldu.Yazmayali baya zaman olduğu için artık sacmalayarak yazıyorum.sizleri seviyorum.Saranghae 💙💚💛💜
