PETER POV
"Nak ok na ba lahat ng mga gamit mo?" Tanong ni mommy sa labas ng room ko.
"Yeah!" Malamig na sabi ko.
"Sige hintayin ka nalang namin sa baba! After a minute aalis na tayo" pasigaw na sabi nito.
"Ok" walang ganang sagot ko kay mommy. Pinasok ko na sa traveling bag ko ang mga na titirang gamit. Napatigil ako sa pagliligpit ng mahawakan ko ang sketchpad ko. Mabilis ko itong tinapon sa kung saan pati na din yung coloring material ko. Before I can't control my emotion I hurriedly go out. Pinilit kung pakalmahin ang sarili ko bago pumasok sa kotse ni daddy.
"Honey are you okey?" Nag aalalang tanong ni mommy.
Tumango lng ako dito bilang sagot. I can handle myself I'm already 19 yrs.old at sa 5 years na naging ganito ako alam ko na kung paano pakalmahin ang sarili ko. Mga 20 minutes ang binayahe namin papuntang airport then sumakay na kami sa private plane and boom after an hours nakalapag na yung private plane na sinasakyan namin sa Pilipinas. Paglabas palang namin nang Airport may nakahintay na Black Toyota Car. Pag kaupo ko sa passenger seat kinuha ko agad ang headset ko at sinalpak na ito sa tenga ko pumikit na din ako para matulog. Medyo napagod na din kasi ako at mga 2 hours pa yata ang byahe bago kami makarating sa bago naming titirhan. We move somewhere to start a new life.
***
"Peter gising na andito na tayo" rinig kung sabi ni mommy kaya napamulat agad ako ng mata ko. Lumabas na ako ng kotse and then I saw a big house na kulay yellow gold ang pintura mas malaki pa yata toh sa dating bahay namin, my father own a company in canada so wag na kayong magtaka. Pumasok na ako sa loob , may malaking sala set dito at flat screen tv, may mahabang dining table then yung kusina mukhang malaki.
"The last room is yours " nakangiting sabi ni dad Tumango lng ako dito,then umakyat na, at pumasok sa kwarto ko. Manly na manly yata ang dating ng room ko. May king size bed sa gilid, then the wall paper is color blue na may halong itim. Then my sariling ref at cr din ako my malait na sala set at flat screen tv. May study table sa corner na may maliit na lampshade at sa harap nito ay mga books and a canvas. Nanadya ba sila mommy? Bakit may canvas dito?. Napailing nalang ako,at inayos ko ang gamit ko. Then I take a shower at lumbas na. Pumunta ako sa garden sa gilid ng bahay, may small fountain at swing kasi dito. Pero nag hanap ako ng isang puno na gusto kung palipasan ng oras, nilibot ko ang tingin ko and then I saw a tree malapit sa pader. Dali dali akong tumakbo dun at umakyat at nag hanap ng maayos na mauupuan and then gotcha my malaking sanga dito na pwede nading ma higaan. Umupo na ako dun at tumingin sa paligid, makikita pala dito ang kabilang mansion,nilibot ko ang tingin ko, at di ko mapag kakailang maganda din pala.
"Pssst hoy!!?"
Napatingin ako sa paligid. Sino yun at teka di naman hoy ang pangalan ko nuh. Muntik na kong mahulog ng may biglang....
"Bulaga!!!" Pangugulat ng babae.
Bigla nalang kasi tong lumitaw sa kabilang puno na kaharap ko and i think sakop yata yun nang teretory nila. Hindi naman kasi kataasan yung pader kaya lagpas na dito ang sanga ng puno
"Fuck! Are you stupid?" Iritang sabi ko. Muntikan na ko dun.
"Im sorry! Di ko alam na magugulatin ka pala" pang-aasar pa nito. Tiningnan ko lng siya ng masama.
"Ito naman hhehe bagong lipat kayo?" Masiglang tanong nito. I think na ka inum toh ng energy drink. Di ko siya sinagot at tiningnan lang ulit.
"Hoy!! Titingin ka nalang ba!?"
"Tssk" sabi ko nalang. Ayaw kung may kausap at magulo .
"Abah! Magaling sa dalawang tanong ko tssk lng yung sinagot mo?? " iritang tanong nito.
"Shut up" i said in monotone.
"At kailan mo ko naging yaya para utusang tumahimik?" Irita pa ding sagot nito. Ugh! This girl is so frusrating.
"Ang suplado mo naman! Ako na nga yung lumapit para makipag kaibigan tap---"
"H*ck I care" malamig na sabi ko na nagpatigil sa kanya, pero after a minute di ko inaasahan yung sasabihin niya.
"Dont you worry! Sa ayaw at sa ayaw mo we will be friends ,di ko alam kung anong rason kung bakit ka ganyan pero alam kung mabigat yung pinagdadaanan mo and don't worry I'll be here to help you" senscere na sabi pa nito na nag pakunot ng nuo ko.
"You crazy" malamig sabi ko.
"Haha hindi pa naman wala pa ako sa mental ee" nakangiting sabi nito. Ibang klase tong babaeng toh. Tiningnan ko lang siya at ayun naramdaman niya yatang ayaw kung sumagot. Kaya siya nalang yung nag daldal ng nagdaldal. Sinabi niya yung pangalan niya, siya daw si Jiereen Ayza Young Uy 19 years old at nanay niya daw si Janice Young Uy and Reeven Cruz Uy is her father, then may kapatid daw siyang suplado na ang pangalan ay Ryandrick Axel Uy... Pake ko ba sa pamilya niya.. and blah....blah..hindi pa talaga siya tumitigil.. Habang nagsasalita siya tinitingnan ko lng siya. She has beautiful,simple face, with her dark,brown eyes,pointed nose, dimple on the left side, kissable lips and a straight hair na bumagay sa hugis ng mukha nito.
"So what is your name na nga!?" Pangungulit na nito. Dahil alam kung di toh titigil sinagot ko nalang yung kanina pang tinatanong nito.
"Im John Peter Alberto" malamig na sabi ko at tumalon na pababa. Di namn kataasan yung puno. That girl is so crazy..... Napakaingay niya.
"Nice meeting you John!" Rinig ko pang sigaw nito. Napailing nalang ako at nag lakad na pabalik ng bahay. Mukhang may gugulo na naman sa walang kulay ko na mundo.
AXEL POV
"Gising!!!!!"
Napabangun ako bigla sa nakakarinding sigaw na yun. I saw Ayza standing beside my bed. Nakangisi pa ito habang naka peace sign.
"Ang aga!! Aga na ninira ka ng araw!!!" Sigaw ko kay Ayza. Ano bang problema ng kapatid kong toh. Minsan aakalain mong baliw ito.
"Alangan naman tanghali ko sisirain yung araw mo!! Ei alam mo namang umaga at gabi lang tayo nagkikita sa bahay"
"Tssk!! The hell I care can You please get out in my Room"
"Napaka mo talaga kuya!! Napag-utusan lang naman ako" nakasimangot na sabi nito.
"I said get out!! I hate repeating myself"
"Are you joking? Inulit mo na nga ee tapus sasabihin mong I ha---"
"Shut up!!"
Ugh!!? See? You see? She's so frusrating right?. Ni hindi nga yan umiiyak kapag nasasaktan. Parang baliw pa nga yan na tumatawa kapag nauntog yung ulo o nadadapa. But I think iiyak lang siya kapag naranasan niya ng umibig. Love can give you happiness but it can also give you a pain,heartaches and headaches. Love is the most painful thing that existing in this world. Falling in love to someone is the most craziest thing that is happening in this world.
"Tsssk fine kuya!!! Fine para kang nasa menupousal stage"
Sinamaan ko ito ng tingin kaya dalidali itong umalis. Siya talaga yung tipo ng tao na hindi titigil hanggat hindi ka napipikon sa kakulitan nito. Her personality is a very unique one that can melt someone's cold heart. Her lovestory must very different and very interesting. Alamin niyo kung paano niya napaibig ang taong parang nakaguhit na sa mukha nito ang blankong expression. She will help him escape beyod those Canvas.
AN: BOOM CHAPTER 1 IS DONE. ... ANY COMMENT???
BINABASA MO ANG
BEYOND HIS CANVAS
Teen FictionI cant paint... Sa tuwing guguhit ako Naalala ko yung nangyari Noon, 5years ng nangyari yun pero Di ko pa din makalimutan.. My parents help me to forget my dark past but I cant Akala ko makukulong nalang ako sa alaala na yun but then one day lumipa...
