CHAPTER 25

14 0 0
                                    

PETER POV

Hinayaan ko siyang kaladkadin niya ako. Hindi ko talaga magawang sungitan siya. Ewan ko ba kung bakit?. Huminto kami sa gilid ng pool kung saan nag-usap kami ni Ayza dati. Ano na kaya ang ginagawa ng babaeng yun.

"Hey Peter! You look like a problematic person"

As if she cared. Kakilala lang namin napansin niya agad yun?. Mahihimasok din ba toh sa buhay ko? Kagaya nang ginagawa ni Ayza ?. Ganito ba kakulit ang mga tao sa pilipinas?.

"Hey hindi kaba marunong magsalita?" Inis na tanong nito

siya pa talaga ang may ganang ma-inis.

"Quiet"

Tinaasan niya ako ng kilay at tiningnan ng masama. Bakit imbis na mainis ako ei parang natutuwa pa akong nagagalit ito.

"If I were you magpapakamatay nalang ako kapag wala namang kwenta yung buhay ko"

"The Hell you cared" malamig na sabi ko dito. Ang galing mag-advice try niya kayang mauna.

"Hoy!! Nakakapwerwesyo ka kaya! May pa The hell I cared ka pa dyan!! Kanina crush kita pero ngayon!! Nagsisi na ako"

Parang gusto kong matawa. Pakialam ko ba kung hindi niya na ako gusto.

"If I were you I will just enjoy the real happeness of life! "

How would I do that?. Ei ni hindi ko na nga alam kung paano pa maging masaya. Kung hindi pa ako na istorbo ni Ayza hindi ulit gugulo ang takbo ng buhay ko. Simula kasi ng mangyari yun kay ate wala na akong ginawa kundi magmokmok at magmanhidan.

"Tsssk"

"If there's a time you are going to cry there's also a lot of time you are going to smile! You know naman happiness is greater than sadness! Kaya Kung ako sayo beh maging masaya kanalang "

I smiled bitterly. I dont know why. Pero parang may tumutulak saakin na parang gusto ko itong yakapin. Before I'd stop myself I already embrace her. Sa una nagulat siya pero sa huli yumakap ito pabalik.

"Dont improsoned yourself in the darkness kahit hindi ko alam yang pinagdadaanan mo but I can feel that it is so damned bad"

Hindi na ako nagsalita. I just want to feel her presence. I just miss my ate. Her attitude, the way she speak,she resembled my Older sister. I smiled ,this is it kailangan ko na nga yatang hayaan ang sarili kong mahalin siya. Pero bago pa ako tuluyang kumawala sa pagkakayakap dito nakita ko si Ayza mula sa di kaluyaan. Shit baka kung anong isipin niya. Unti-unting nagbago ang galit nitong expression. She's on a serious face while holding her tears,then she walked out. Shit!!! What I have done??. Nakita ko pang tinaas ni Lim ang kamao nito bago ito sumunod kay Ayza. Kumalas na ako kay Lexi. Susundan ko siya, baka kung magalit yun ng tuluyan at iwan din ako. Lalampasan ko na sana siya ng bigla niyang hawakan ang kamay ko.

"Where are you going!?"

"Inside"

"Lets go sabay na tayo"

"But"

I need to follow Ayza.

"Fine!! Mauna ka"

Tsssk!! Ganyang ganyan kung mainis si Ate, pero hindi naman siya yung kapatid ko, nadala lang yata ako kanina,sobrang na miss ko lang kasi yung kapatid ko. Bahala na siya sa buhay niya alangan namang mas piliin ko siya kaysa kay Ayza.

AYZA POV

Gusto kong umiyak pero hindi ko magawa. I can hide my pain. Ayaw kong may nakakitang umiiyak ako. Ilang beses man akong umiyak sa harap ni Peter pero iba siya ee. Minahal ko siya kaya nakakaya kong umiyak sa harap niya. Nagkamali ba ako?. Ito na ba yung sinasabi ni kuya?. Nasasaktan ako sobra!.

BEYOND HIS CANVASTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon