Chapter 1
Have you ever feel the feeling of being inlove with a guy who makes you believe that your the prettiest girl in world even if you are at your worst?
But what if love is playing with you,?
Paano kung ang taong akala mo minahal ka kahit pangit ka eh dahil lang sa isang pustahan?
Panno ka mkakaganti sa isang taong minahal mo ng lubusan?
Mahirap lalo na kung hanngang ngayon isa lang ang tinitibok ng puso mo at yun ang lalaking minsan kang pinaglaruan,..
Dito nagsimula ang lahat...
x'·.¸.·´× *¨·.· ×ø× ·:· ×ø× ·.·¨*x'·.¸.·´× *¨·.· ×ø× ·:· ×ø× ·.·¨*x'·.¸.·´× *¨·.· ×ø× ·:· ×ø× ·.·¨*x'·.¸.·´× *¨·.· ×ø× ·:·
I am Katelyn Adamma Hernandez but my friends call KATE
I am fat, dark complexion, curly wavy hair in short I am NOT BEAUTIFUL.
BUT I am tall I stand 5’6 at the age of 14, I have a sparkling brown eyes that is mesmerizing and I guess that is one thing I can be proud of about myself. My eyes makes my face so innocent.
Hindi ako ang tipo ng babaeng naniniwala sa PRINCE CHARMING..
Bakit? Kasi hindi naman ako maganda
Feeling ko kasi walang karapatang umibig ang taong pangit at matabang kagaya ko, na darating ang panahon
It’s either tatanda akong dalaga o makakapagasawa ng isang lalaking katulad ko.Minsan nga dumating yung point na ayoko ko ng lumabas sa bahay namin dahil kapag lumalabas ako lagi nalang akong umiiyak. Lagi nalang akong nakakarinig ng mga taong ngsasalita ng masasamang bagay tulad BABOY, TABACHOY, PIGLET, PANGIT, BAKULAW idagdag mo pa ang mga panahong sasakay ka sa jeep at ang hihingan ka ng doubleng pamasahe dahil naoccupy mo na ang pang dalawang taong upuan. Mahirap talaga ang buhay ng katulad ko.
Kaya minsan mas pinipili ko nalang manatili sa bahay namin kung saan anduon ang mama ko na mahal na mahal ako, ang papa kong lagi kong naiiyakan kapag nakakarinig ako ng masasakit na salita at ang pinsan kong ubod ng kulit na nakikisali din sa pangungutya saakin.
Sa school naman isa lang ang nagging bestfriend ko walang iba kundi si Edward David Anderson, taliwas sa itsura ko itong bestfriend ko ay tall dark and handsome.Matangos ang ilong at matipuno ang katawan, Varsity player kasi siya saamin kahit 1st year h.s palang kami. Nakasundo ko siya ng minsang muntik na siyang pagalitan ng teacher namin dahil sa upuang nasira niya dahil sa pakikipag-away niya ako ang sumalo sakanya, ako ang umako at sinabi ko sa teacher ko na ako ang nakasira dahil hindi kinaya ng upuan ang bigat ko.
As usual pinagtawanan nanaman nila ako including my teacher. Kaya dahil sa sinabi kong iyon pinalagpas na ang issue about sa upuan..
Pero okay lang ngayon naman nakahanap ako ng kaibigan na walang sawang pinagtatangol ako.
Pero isang araw, namatay ang mama ko dahil sa sakit na brain cancer. Kaya nangdesisyon ang papa ko ng lumipat kami sa bahay ng LOLA mommy ni mama ko kaya for sure panibagong buhay nanaman ang haharapin ko.
“Kate, alam mo naman na nagiisa nalang ako hindi ko kaya mag-isa lang na palakihin kayo, kelangan ko ng mas malaking sahod para lalo pa’t h.s kana.” Sabi ng papa ko
Halos madurog ang puso ko sa sinabi nia dagdagan niya pa ng,
“Kaya nagdesisyon ako na ibigay muna kayo sa lola niyo, dahil..”
“Bakit papa? Saan ka pupunta? Iiwan mo kami? Wala na nga si mama pati ikaw aalis pa.?”
“Anak, para sa kinabukasan niyo ng kapatid mo ang iniisip ko. Pupunta akong FRANCE sa PARIS may trabahong naghihintay saakin duon, wag kang mag alala pag nakaipon ako kukunin ko din kayo at duon tayo muli magsisimula”
“Pero papa, paano ang pagaaral ko?”
“Alam ko mahirap lalo pa’t 3rd year kana sa pasukan pero mayaman ang lola mo sabi nga niya ienroll ka niya sa isang magandang International school pagdating na pagdating mo duon.”
“ Pero papa alam mo naman na si EDWARD lang ang kaibigan ko diba? Wala ka na nga aalis ka na iiwanan ko pa bestfriend ko dito.Paano ako makakaconcentrate nian?”
“Anak may computer naman diba? Ede kahit anung oras kapag malungkot ka mag webcam chat tayo o kaya naman tawagan mo ako kapag may nambully sayo , tska andyan ang MAMITA mo hindi ka niya pababayaan. At kung ang bestfriend mo naman ang iniisip mo kahit magkalayo man kayo hindi un basis para mawala ang friendship niyo. Kahit magkalayo kayo kung tunay siyang kaibigan hindi naman sukatan kung lagi kayong magkasama ang tibay ang pagkakaibigan niyo isipin mo na lang test of friendship to para sainyo”
Tumango nalang ako at niyakap ko si papa. Buo na ang desisyon niya hindi ko na siya mapipigilan pa. Pero hindi naman talaga ang pagpunta sa Manila ang kinakatakutan ko ehh kundi ang malayo sa mga taong tanggap ako at lagi andyn para ipagtangol ako. Haiisst > < paano ko sasabihin kay EDWARD na aalis na ako. ?
