✔Please Have Mercy On Me ~S.M.

29

Zenuwachtig sta ik naast het podium. De muziek begint te spelen en ik zing dan. Nog steeds sta ik achter de schermen, dus niemand ziet mij. Langzaam loop ik het podium op, maar kijk nog steeds niet naar het publiek. Langzaam draai ik mij om en kijk als eerste nar Shawn. Hij glimlacht trots. Ik ga in midden staan en dans een beetje, als je het dansen wilt noemen. Bij het refrein ga ik helemaal los en spring alle kanten op. De jongens komen dan ook het podium op en springen mee. Dit is gewoon een droom die uitkomt. 

Na She Wolf, doe ik Super Bass. Ik kan alleen maar naar Shawn kijken. Hij staat gewoon enorm te glimlachen. Zo heb ik hem echt nog nooit gezien. Ik doe een dansje van Nicki Minaj die ik gezien heb op Youtube en het publiek gaat gewoon helemaal los. Sommige meiden kunnen hem zelfs mee doen. Dit is echt bizar! Sommige gillen de oren van hun hoofden terwijl ze geen idee hebben wie ik ben. Als ik achter mij kijk, staan daar al mijn social media namen en zelfs een foto van mij en Cameron die echt net is gemaakt. (zie hierboven)

Als laatste doe ik Can't remember to forget you. Ik heb samen met Rosie hier toen een hele dans op bedacht, die ik nu uitvoer. Alles gaat zo perfect! Cameron komt als een meisje verkleed het podium op en ik kan het niet laten om mee te doen in zijn dommigheid. We hebben echt de grootste lol op het podium. We dansen om elkaar heen alsof we een verliefd stelletje zijn. Het gewoon te hilarisch. 

"Dit was Lotte! Volg haar allemaal op social media!" roept Cameron door de microfoon. 

"Thanks you!" gil ik en ren het podium af, De adrenaline zit nog in mijn lichaam en ik ben echt enorm hyper. Ik geef Cameron een dikke knuffel die een rondje draait. 

"Je deed het echt super!" zegt hij blij en volgens mij ook wel een beetje trots. Ik glimlach en loop dan naar Shawn. Die ik een kus geef. Hij trekt al snel weer terug. Ik frons naar hem, maar hij lijkt het niet te merken. 

"Ik ben trots op je," zegt hij en geeft mij een korte knuffel. Oké, hier is dus echt iets mis. Ik draai mij om en zie Bart staan. 

"Ik doe het," zeg ik blij. 

"Zeker?" vraagt hij. 

"Heel zeker!" Hij geeft mij een hand en loopt dan naar Aaron. Ik trek Shawn met mij mee naar buiten. 

"Wat doe je?"  vraagt hij nieuwsgierig.

"Ik ga vanaf nu mee op tour met Magcon! Ik ga daar straks optreden!" Shawn lijkt wel even niet te weten hoe hij moet reageren. 

"Ik ben heel blij voor je," zegt hij blij, maar toch hoor ik wat teleurstelling in zijn stem.

"Maar..?" 

"Maar hoe moet het dan met ons?" vraagt Shawn zacht. 

"Het blijft gewoon hetzelfde. Eerst was jij de wereld rond en nu wij allebei. We zullen elkaar net zo vaak zien als eerst," zeg ik. Waarschijnlijk niet, maar ik wil Shawn niet kwijt. 

"Oké, ik ga alvast terug naar het hotel?" 

"Oké," zeg ik niet begrijpend. Wat heeft hij toch? Shawn geeft mij een kus op mijn voorhoofd en laat mij dan achter. Ik draai mij om en loop terug naar binnen. 

"What's up?" vraagt Aaron meteen als hij mij ziet. 

"Shawn," zucht ik en ga naast hem zitten. "Hij doet hartstikke afstandelijk en ik weet niet wat ik fout heb gedaan. Hij is nu ook al terug naar het hotel. Geen idee waarom." 

"Misschien is hij gewoon moe? Vraag het morgen gewoon." Ik knik alleen maar. Ik heb hier naartoe gekomen voor Shawn, maar we hebben nog bijna niks samen gedaan. Hij is de hele tijd weg. 

"Het komt wel goed," zegt Aaron dan. 

"Ja, vast wel." Maar ik heb toch mijn twijfels.