✔Please Have Mercy On Me ~S.M.

58

Point of view Lotte

We staan nu op het vliegveld naar Parijs. Blijkbaar hebben Madison en Shawn geregeld dat we daar een weekje op vakantie gaan. Geen idee waarom, maar ik vind het prima. Niemand kent mij daar, misschien een paar fans. Ik zal veel minder horen over Cameron. Ik ben 5 uur vliegen bij hem vandaan en een hele andere tijdzone. Dit is gewoon wat ik nodig heb. 

"Loop nou door Lotte!" roept Madison. Ik zucht en loop achter het koppel aan. Ze lopen hand in hand en al de fans gillen. Ik wordt er gewoon ziek van. Bleh. We laten onze vliegtickets zien en lopen dan het vliegtuig binnen. Ik ga bij het raam zitten. Shawn zit naast mij en daarnaast zit Madison. Ik pak mijn telefoon en oortjes en zet mijn muziek aan. 

~

"Lotte, we zijn er!" Ik schrik wakker. Shawn lacht. 

"Wat?" vraag ik niet begrijpend. 

"We zijn er!" roept Madison enthousiast. Ik rol met met mijn ogen en sta op. We lopen achter de mensenmassa aan naar buiten. We wachten op onze koffers en nemen dan een taxi naar het hotel. Ik staar naar buiten. Eindelijk ben ik echt weg van alles en iedereen, op Madison en Shawn na dan. 

Zodra we bij het hotel zijn, checken we in en gaan meteen door naar de kamer. Ik kies de kamer met het uitzicht op de Eiffeltoren. Ik draai de kamerdeur op slot en ga op het balkon zitten met de fles wijn die er staat. Geen idee hoe oud hij is en dat boeit me ook niet. Ik trek de kurk eraf en neem een slok uit de fles. Walgelijk. Ik zet de fles weer terug en geniet van het uitzicht. Het is prachtig. Dit is echt iets waar ik wel aan kan wennen. Mijn telefoon gaat en ik zie dat mijn vader belt. Fuck! Die woont hier natuurlijk! Vlug loop ik de kamer binnen en trek de gordijnen dicht. 

"Lotte?" Er wordt op de deur geklopt. Ook dat nog.

"Ja?" Ik open de deur en zie Shawn staan. 

"Alles oké?" 

"Ja, prima," zeg ik vlug. Shawn fronst even. Ik zucht. "Ik besefte net dat mijn vader in Parijs woont met zijn nieuwe vrouw," mompel ik. Shawn zucht. 

"De kans dat je hem tegenkomt is enorm klein. Parijs is groot. Je hebt dit nodig, Lot. Vergeet het gewoon." Ik zucht en schud mijn hoofd. 

"Ik moet terug naar huis. Dit is verkeerd," zeg ik en pak mijn koffer al weer. 

"I'm sorry, Lot, maar ik moet je wat vertellen." Ik volg hem naar de woonkamer en we gaan op de bank zitten. 

"Vertel," dring ik aan. 

"Madison is mee gekomen naar Parijs omdat ze op bezoek gaat naar haar vriend. We deden alsof we een relatie hebben, maar dat is eigenlijk nooit zo geweest." Vol ongeloof kijk ik hem aan. 

"Dit meen je niet," zeg ik zacht. Shawn knikt. 

"Het moest van het management. Ik heb Cameron gesproken en hij heeft dezelfde reden voor zijn excuus. Het spijt me Lotte." 

"Dus je hebt mij laten vallen voor dat management van je?" Shawn knikt kort. De schaamte is gewoon in zijn ogen te zien. "My god." Ik haal gefrustreerd mijn handen door mijn haar. Shawn legt zijn hand op mijn schouder, maar ik duw hem weg. 

"Alweer doe je het Shawn. Je had het beloofd," zeg ik zacht en loop naar mijn kamer. Ik draai de deur dicht en ga weer op het balkon zitten met mijn oortjes in. Ik zet mijn muziek hard aan en staar naar de Eiffeltoren. Hoe kan het toch altijd dat de jongens mij blijven kwetsen.