Childish Love ♥ (COMPLETED)

Chpt 43: Dinner Date

Hello childish readers! (Lawl)

Malapit na ang ending nitong childish love! Sana hanggang sa epilogue basahin nyo parin ito.

Itong chapter pla dedicated para kay kheinalyn! Isang supportive na reader! Thank you sa pagbabasa nitong story ko :))



Well anyway, sana di kayo mag sawa sa pagbabasa nito!

Enjoy reading!!



△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼





Chapter 43: Dinner Date



Sana tama ang naging desisyon ko. Sinabi ko kay ki-hyun 'oo' . Nagulat nga ko nang bigla nya ako niyakap. Sobrang natutuwa sya. Pero bakit ganun? Bakit.... Di ako ganun natutuwa? Siguro, pag nagpakasal na kami dun na ako sasaya.



"Katrinaaaa" si rianne


"Oh?"


"Uwi na tayoo!"


Ah! Nakalimutan ko. Last period na pala namin yun. Di ko na napapansin kasi kanina ko pa iniisip kung tama ba ang desisyon ko. Mali ba? Pero... Natutuwa naman si ki-hyun at ako....? Alam ko mapapasaya ako ni ki-hyun. Nung bata pa nga kami ni ki-hyun lagi nya ako pinapatawa at lagi ako nakangiti. Sana..... Sana..... Ngayon din ganun.



Inayos ko na ang mga libro at notes ko at nilagay sa bag ko.


"Halika na, pupunta pa ako sa locker. Naiwan ko ung book ko sa math eh" sabi ko kay Rianne na tumango naman


"Oo nga! Pupunta rin ako sa locker ko. Sama ako sainyo" si erin na daladala ang mga libro nya. Ang sipag talaga nitong babaeng toh mag-aral.




Bumaba na kami papuntang locker at nagulat nalang kami pagkabukas ko nang locker may nahulog na papel


"Ano yan Katrina?" Tanong ni Jane na biglang sumulpot sa likuran namin.


"Di ko nga alam eh"


"Yiiiieeee... Baka love letter!" Pangaasar naman ni Rianne


Love letter? Eh sino naman ang maghuhulog ng love letter sa locker ko?


"Buksan nyo na nga lang!" Halos atat na sabi ni Erin



Binuksan ko na ung letter na nakalagay pa sa envelope



__________________________


Katrina,


. I miss you........



________________________




Halos yan lang ang naka sulat sa letter


"Wow! Ang haba ah!" Sarkastic na sabi ni Rianne


"Yiiieee... Kat! Sino kaya yan?" Halos kilig na kilig na sabi ni Jane


"Sino kaya ang nagsulat nito?" Tanong ko


"Mukhang si..... Ki-hyun?" Sabi ni Erin na nagiisip isip pa


"Hindiii! Baka si Rush yan!" Sigaw naman ni Rianne


"Ay! Oo si Rush yan! Si Rush yan sure ako!" Si jane




Si Rush? Oo nga pala, di pa rin nila alam kung ano nangyari nung nagkita kami ni Rush sa rooftop. Sinabi ko nalang sakanila na di ko naabutan Rush, kunyari nalang na wala ako nakita sa rooftop.... Walang Steph ako nakita. Nagtataka parin ako hanggang ngayon kung bakit ang bilis naman mag pa-rehab ni Steph? Bakit naman..... Bumalik na sya? Kung kailan aayusin ko na ang nasa amin ni Rush. Bigla nalang sya bumalik.


"Impossible.. Hindi si Rush ang nagsulat nyan" sabi ko nalang, bumalik na si Steph wala na kami ni Rush. Si Rush na mismo ang nag desisyon nun. Mukhang wala nang pake sakin si Rush.



Unti unti ko naalala yung nangyari sa rooftop


Nakita ko sila magkaholding hands... At mukhang ayaw pa bitawan yun ni Rush.



"Bakit naman?" Sabi ni Rianne



Umiling nalang ako at tumingin sa baba. Ayoko sabihin sakanila. Ayoko na.... Kakalimutan ko nalang yun.



"YOOOWWWW!" Nagulat kami nang bigla may sumigaw sa likuran namin


"Ang ingay mo naman Tristan!" Reklamo ni Erin. Si Erin nang makilala nya si Tristan mas lalong uminit ung ulo. Mukhang ayaw na ayaw nya kay Tristan. Bakit kaya?


Ngumiti nalang si Tristan kay Erin at inakbayan si Rianne. Si Rianne naman ayun... Nahihiya namumula mula pa. Hayyy buti pa sila! Ang ganda ng love life T^T


"Hoy bawal PDA!" Sigaw ni Erin "Nako! Maka alis na nga lang dito!" At ayan na nga nainis na sya pero bago pa sya maka-alis biglang dumaan si Sungjin sa harap nya. Nakita ko na sinusundan nya ng tingin si Sungjin habang binubuksan yung locker. Wow inalababo na talaga si Erin kay Sungjin!


Tumingin naman ako kay Jane na kumakain ng burger. Ito naman si Jane inlove sa mga pagkain. Mas gusto nya pa daw kumain kesa magkaroon ng love life haha!


Eh ako kaya? Ano kaya mangyayari sa buhay ko? Tama kaya ang desisyon ko? Kahit sila mommy at daddy sinabi nila makakabuti daw sakin yun. May tiwala naman daw sila kay Ki-hyun.


Nagpaalam na muna ako sakanila. Sabi ko may pupuntahan pa ako. Kahit na wala naman talaga. Lumabas na ako sa school at dumeretso sa park.


Tinignan ko ang relo ko 4:00 pm na pala.


Umupo ako sa swing at nagpahangin. Di parin umaalis sa isip ko kung sino ba ang nagsulat nang letter na yun. Impossible naman kasi kung si Rush yun. Bumalik na si Steph eh. Ang galing nga eh. Kahit na nabaril sya ni Steph. Mahal nya parin si Steph.


Mga ilang saglit din ako nag stay sa park. At umalis na ako nung dumami na ang mga tao.



"Thank you...... Rush"


Napahinto ako sa paglalakad pauwi nang marinig ko ang pangalan na RUSH at mukhang malapit lang ang nagsabi nun. Sumilip ako sa kabilang building at nakita sila...... Sila Steph at Rush.



"No...." Mahina kong sabi



Naiiyak na ako..... A-ano ginagawa nila?! Bakit ganyan? Minahal ba talaga ako ni Rush?! Bakit sila Naghahalikan?! Hindi ko na kaya ito! Paano?


Tumakbo na ako paalis doon. Wala na akong pake kung may nababangga na ako dahil nag b-blurred na yung paningin ko. Nasasaktan na ako. Sobra na ito.... Di ko akalain ganung tao pala si Rush. Bakit?! Paano nya toh nagawa sakin! Pa------


Bigla nalang ako nabangga dahil di ko nakikita ang tinatakbuhan ko


"Sorry miss" sabi nang nabangga ko


Aalos na sana ako pero pinigilan nya ako


"Katrina... Is that you?"





Si ki-hyun.



"Why are you crying?" Pinunasan ni ki-hyun ang luhang tumutulo sa pisngi ko. "Katrina...." Niyakap nya ako bigla. "I've been finding you..."


Mas lalo akong naiyak. Hinigpitan ko ang yakap namin ni ki-hyun. Wala na akong pake kung maraming tao sa paligid na dumadaan.


Si ki-hyun... Lagi nalang sya nanjan kapag umiiyak ako... Kapag nasasaktan ako..... Kapag nasasaktan ako ni Rush. Unti unti ko ulit naalala yung nangyari kanina....



Rush bakit?




"Shhhh...." Pinapatahan ako ni ki-hyun "Whatever your problem is... I'll be right here for you.."


"Ki-hyun...... Thank you..."








************



Nasa kotse kami ni ki-hyun sabi nya may pupuntahan daw kami. Para naman daw makalimutan ko kahit konti kung ano man daw ang problema ko. Natutuwa ako... Di ko akalain na ganito pala kaalaga si Ki-hyun sakin. Di ko akalaina ng dati kong kaibigan ganito pala?



"Were here" sabi nya at pinark nya na ang kotse


Nag park kami sa isang malaking restaurant.


"Nasan tayo?"


"One of my favorite Restaurant" he said then he smiled.


Bumaba na kami at pumasok sa loob ng restaurant.



"Good evening sir and mam" sabi ng guards samin nang maka pasok kami


"Wow!" Lumaki ang mata ko nang makapasok kami. Sa loob may isang maliit na pond na nakalapwesto sa gitna nang restaurant tapos ung pond may mga iba't ibang klaseng isda. Pag tumingin ka naman sa bintana makikita mo yung mga bundok. Ang ganda dito! Nakakatuwa!


"You like it here?" Tanong ni ki-hyun nang maka upo na kami sa pwesto namin na malapit lang sa bintana. Ang lamig nang hangin dito. At mukhang nasa mataas kaming lugar dahil kitang kita ang mga lugar mula dito.


"Yes! Ang ganda dito!"


Ngumiti naman si ki-hyun "Thank you...."


Nagtaka naman ako sa sinabi ni ki-hyun. Bakit naman sya nag t-thank you sakin? Diba nga dapat ako ang mag t-thank you?


"Im so glad that you're smiling now" he smiled sweetly "Your smile is the prettiest thing I have ever seen."


Namula naman ako sa sinabi ni ki-hyun. Ganun ba ka obvious na tuwang tuwa ako?
Di ako makatingin kay ki-hyun dahil nahihiya ako. Kaya tumingin nalang muna ako sa bintana. At pinakiramdaman ang simoy ng hangin dito. Waaahhh ang sarap naman dito! Pano pa kaya kung yung pagkain? *o*


Teka anong restaurant ba ito?


"Mam sir ito na po yung order nyo" sabi ng babae at biglang lumabas ang mga waiters na may dala na iba't ibang pagkain na nakalagay sa tray.


"Ang dami naman nito... Teka nga! Hindi pa tayo nag oorder ah?"


Nakita ko naman tumawa si ki-hyun.


"Wahhh! Ki-hyun! Ang dami mo namang inorder!"


"Haha! Sorry but I thought that this will make you happy"


I smiled. Talagang gusto ako pangitiin ni Ki-hyun. He will never hurt me.


"Thank you"


Sana di magbago si ki-hyun.... Sana ganyan nalang sya..



Nakita ko naman natulala si ki-hyun sakin. Bakit? May dumi ba ako sa mukha? Teka di pa naman ako kumakain ah?


"Baki-"


"You look beautiful"


A-Anoo?


Pumikit nang mariin si ki-hyun at tumingin sa pagkain.


"Ummm... Let's just eat"


Hahaha! Ang cute ni ki-hyun! Namumula sya haha!


Kumain na rin kami ni ki-hyun at mukhang nangangahalahati na nga kami eh


"Wow! Ang saraaaap talaagaa!"


Ayan na! Iscoo-scoop ko na yung ice-cream deluxe ko waaah!


"Slow down" halos natatawa na sabi ni ki-hyun


Susubuin ko na sana nang may bigla lumapit sa amin


"Ummm excuse me mam sir... Sorry to disturb you.. Someone wants to share a table with you. They said, they are your friends"


Nagtinginan naman kami ni ki-hyun at nagtaka kung sino namn yun? Di kaya sila Erin, Jane at Rianne yun?


Pero hindi, nagulat ako nang magpakita sila Steph at Rush.



Bakit sila nandito?!


"Sure" sabi ni ki-hyun "come sit with us"


Nagulat naman ako sa sinabi ni ki-hyun. Bakit sya pumapayag?! Akala ko ba ayaw nya ako saktan?


Uupo na sana si Rush sa tabi ko kasi si Ki-hyun nasa harap ko naka upo nang..


"Wait! I'll seat there!" Tumayo si ki-hyun at lumipat sa tabi ko



Ang awkward nga namin eh. Di ko alam kung ano gagawin ko. Kung ano irereact ko dun sa naghalikan sila ni Steph.

Ang pwesto namin ganito.



Ako | ki-hyun

----table---

Rush | Steph



Kanina pa ako umiiwas nang tingin kay Rush. Dahil napapansin ko na nakatingin lang sya sakin.
Ang tahimiknamin walang nagsasalita. Busy lang kami sa pagkain. Pero binasag din ni ki-hyun ang katahimikan.



"So... Rush did you got the invitation that I sent?" Tanong ni ki-hyun


"No... And sorry I think I can't go" tumingin sakin si Rush "the wedding will not continue"


Ano ?!


"Katrina... Can I talk to you?" Tumingin si Rush kay ki-hyun "In private"


Tumingin naman ako kay ki-hyun. At naramdaman ko na hinawakan nya nang mahigpit ang kamay ko. Napatingin naman ako kay Rush na parang sinipa ung paa ko sa table.


Di ko alam kung kanino ako susunod.



"Katrina" nagulat ako nang magsalita si Steph "please.... Kausapin mo si Rush"


Ano daw? Akala ko ba sila na? Eh bat parang gusto nya na bumalik kami ni Rush? Di ko maintindihan.


Pero mukhang seryoso si Steph at si Rush. Si Rush... Mukhang nagmamakaawa ang mata nya.... Pero, di ko naman pwede iiwan si Ki-hyun



Naguguluhan na ako! >.<



Pinikit ko ang mga mata ko.



Sorry pero.... Ayoko nang puro akala lang ako at gusto ko na toh matapos...


"Ki-hyun, kakausapin ko lang saglit si Rush"


Seryoso kong tinignan si ki-hyun. Sana pumayag sya. Gusto ko maayos lahat nang gumugulo sa isip ko ngayon.


He sighed "fine... Just be quick"


"Thanks" tumingin na ako kay Rush at tumayo na kami.






*********




Nasa labas kami ng restaurant medyo madilim na din at ang lamig kasi ang lakas ng hangin. Nakatingin lang kami sa mga bundok at sa mga ibon na nag liliparan.


"Katrina, Marry me"


Napatingin ako kagad kay Rush.


"Lets run away"


Nagulat ako sa sinabi nya. Pano si Steph? At pano si Ki-hyun!? Di pwede ito.


Sinampal ko si Rush


Nagagalit ako


How can he said that so easily?!


Nakita ko nagulat si Rush sa biglang pagsampal ko saknya


"Ang galing mo Rush ah?! Pagkatapos mo halikan si Steph! Tapos sasabihin mo sakin yan?!"


"Ano?"


"Don't play innocent with me! Kitang kita ko! Naghahalikan kayo nun sure ako!"


"Katrina... Di kita maintindihan"


"Nakita ko kayo sa gilid ng building! And there! I saw you two! Kissing!"


Natulala si Rush sa sinabi ko. See? Mag dedeny pa sya! Eh huling huli na sya


Maya maya pa bigla nalang sya tumawa


Ang kapal! Pinagtatawanan pa nya ako?!


"Katrina" he smiled, "you're misunderstanding. I didn't kiss her"


"Ano ba! Alam ko naman na-"


"I wasn't ! I was just making a farewell hug at that time"


"Huh?"


"She's leaving. She will not come back here in the philippines anymore."




Naguguluhan na talaga ako.