Childish Love ♥ (COMPLETED)

Chpt 46: Let It Go..

Party party! naka 54 na ako sa flappy na yan! HAHA!

Anyway,Maraming salamat sa pag aabang nang childish love <3

Itong chapter ay nainspired ako sa mga animes na napapanuod ko na malulungkot katulad ng Hotarubi No Mori E. Grabeee nakakaiyak sya T__T. Kaya ang kinalabasan ng chapter na ito malungkot eh haha! Try nyo panuorin yun ^_^ meron sya sa youtube mga 1 hour movie lang sya :)) parang ala pa ngang 1 hour eh.

Itong title naman inspired sa kanta ng frozen let it goooo! (Chos!)

So ito na ang update ^_^

Vote and comment for more updatesss~~

△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼△ ▼

Chapter 46: Let It Go..

Please....

Please...

Please be alive....

Please, I dont want you to die..

"Ki-hyun!" Sigaw ko nang pinapasok na si ki-hyun sa emergency room

"He... He will be okay.... I-Im sure of it.." Sabi naman ni tita su-mi habang pinipigilan nya umiyak

Niyakap ko si tita at nag sorry kasi alam ko na kasalanan ko ito. Ako ang dahilan kung bakit si Tristan at ki-hyun ay napahamak.

"No.. Its not your fault, this is nobody's fault"

Mas lalo ako naiyak sa sinabi ni tita sumi. Alam ko naman kasi na kasalanan ko ito. Hindi ako naawa kay ki-hyun nung hinahabol nya kami. Kasalanan ko ito!

"Katrina..." Humiwalay na ako sa yakap ni tita at tumingin kay Rush.

"Rush..."

Nakita ko si Rush nakatingin lang sakin habang nakaupo sa upuan

"Can we talk?" Sabi nya at tumayo na

Tumango naman ako at sinundan sya palabas ng hospital. Nang makalabas na kami, tahimik lang sya na nakatalikod sakin. Naguguluhan ako di ko mabasa ang nasa isip nya. Same time, kinakabahan ako. Ang seryoso ni Rush. Kahit di sya nagsasalita nararamdaman ko ang pagkaseryoso nya.

"Rush... Bakit?" Tanong ko

"Im scared.."

"Huh?"

"Katrina.. Natatakot ako.." Humarap sya sakin. He looks pale. "I know... I know your gonna leave me"

"Rush?" Di ko alam pero parang ang sama ng kutob ko dito "di kita maintindihan.."

"Kaya, ngayon palang..." He looks so serious, and that's the reason why Im so scared

"Rush bakit? Ano ba ung p--"

"Im leaving you.."

Tears started to fall on my face.. I thought we can head down this mountain together? Why? Bakit nya toh sinasabi?

"Rush! Bakit? Ano kasalanan ko?" Di sya nagsalita, pumunta ako sakanya at pinaghampas hampas ang dibdib nya "bakit ba lagi mo nalang ako sinasaktan?! Akala ko aayusin natin toh? Pero bakit ganun.... Bakit... Sumusuko ka na? ANO BA KASALANAN KO??!!!" Habang tumatagal palakas ng palakas ang paghamapas ko saknya, same goes with my tears...

"Katrina, wala kang kasalanan..."

"Kung ganun bakit?"

"Alam kong naawa ka kay ki-hyun, from the start when you were calling out his name when he was tailing us.. I saw how you looked at him! At nung time na yun, alam kong pipiliin mo sya! Kaya ngayon palang.... I'll now set you free.."