1 . BÖLÜM

15 1 0
                                    

"Siz İngiltere Kralına ilk başta selamı sunar ve İspanya'ya karşı zaferinizi Kutlarım majesteleri...

Bendeniz Fransız kralı ikinci William; sizden yardım istiyorum majesteleri. İtalya'ya karşı olan bu savaş da ordum fazlası ile yoruldu ve imkânlarımız tükenmeye başladı. Siz Majestelerinin bize yardım etmesi umuduyla...

SEVGİ VE SAYGILARIMLA

KRAL 2. WİLLİAM

"

Kral Wilson, mektubu sakince okudu. Derin bir nefes aldıktan sonra mektubu masanın üstüne koydu. Ne yapması gerektiğine karar veremiyordu. Yardım mı etmeliydi yoksa etmemeliymiydi?

Çalışma odasından çıkarak geniş koridorda yürüdü. Bir kaç kadın sesi duyması ile olduğu yerde kaldı. Kaşlarını çattı. Sesin geldiği yere doğru gittiğinde cariylerin, ukalaca birbirine söylediği sözleri duydu. Kadın milletinden nefret etmek de son derece haklı olduğunu anladı. Muhafızlardan biri "Kralım birşey yapmamızı ister misiniz?" Diye sordu.

"Bana kalsa hepsini bu Saraydan atarım!"

Kadınların birbirine sarf ettikleri sözlerin hiçbirini umursamadan yoluna devam etti. Sarayın arka bahçesinde ki tek huzur bulduğu yer olan çiçek bahçesine gitti. Evet, bu kaya gibi adamın altında çiçeklere olan kocaman bir hayranlığı vardı.
Çiçeklerin ortasında duran kitap okuma yerine oturdu. Buraya ondan başka kimse gelemezdi ama bugün ve bundan sonra ki günler fazlası ile misafiri olucakdı. İlk misafiri ise bizzat annesi kraliçeydi. Sabah dan itibaren sarayın içinde deli gibi arıyordu ve sonunda yasakları es geçerek arka bahçeye gitti. Kral Wilson, Kraliçe annesini görmesi ile şaşkına döndü. Huzur bulduğu tek yer nasıl bir sebepden dolayı meşkul edilmiş olabilirdi ki! Kral Wilson ayağa kalktı. Kraliçe annesine birşey demesine fırsat kalmadan, annesi konuşmaya başlamıştı.

" Evleniyorsunuz..." Kraliçenin fazlası ile sesi katı çıkmıştı. Oğlunun istediği kadar gücü olabilirdi ama gelecekte ki varis için artık bu evlilik şarttı.

Kral Wilson öfke ile kraliçeye baktı. "Biliyorsunuz ki bana emir verilmesinden hiç hoşnut olmam Kraliçem!" Kraliçe umursamadan konuşmaya devam etti. "Ben senin emir kulun değilim.-Kral Wilson'a bir kaç adım attı ve bakışlarını daha da sertleştirdi.- Ben senin annenim. Babanın sana emanet ettiği kadınım. Peki sen kimsin? O yumuşak kalpli kralın oğlu mu? Bu zamana kadar Herşeyine susmuş olabilirim ama asla boyun eğmedim. Şimdi sana annen olarak diyorum ki evleniceksin!"

GÜÇLÜ VE NARİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin