YARIŞÇI

5.bölüm

Gözlerimi aralayıp tam karşımdaki tavana baktıktan sonra bakışlarımı etrafta gezdirdim.Zayn büyük cam kapının önünde dikilmiş dışarıdaki karanlığı izliyordu.Bakışlarımı ondan ayırıp gözlerimi kıstım ve elimi ağrıdan çatlayan başıma götürdüm.Elimi alnıma bastırıp sızlandım.Alnıma temas eden bez parçasını merak ettiğim için elimi alnımdan çekip elime baktım.Sargılıydı.Tabi ya.Bardak kırmıştım.Battaniyeyi üzerimden çektim ve yatakta doğrulup oturdum.Ayaklarımı aşağı sarkıtıp yatağın kenarındaki komidinden destek alıp kalkmak istedim ama elim çarptığı için komidindeki çalar saat yere düştü.

"Alex?"

Zayn bana yaklaşıp önümde çömeldi ve yerdeki saati alıp yerine koydu.

"İyi misin?Korkuttun beni."

Alayla sırıttım.

"Endişelendin mi?"

Başını usulca salladı.

"Yani.Biraz."

Alaycı sırıtışımı anında silip kaşlarımı çattım.

"Endişelenme.Benim için endişelenme."

Kaşları çatılırken büyüleyici ela gözleri koyulaşmıştı.Hışımla ayağa kalktı.

"Ne biçim bir kızsın sen be!Bir kız gibi davranmıyorsun.Davranışların erkek gibi.Biraz kıza yakışır davran.Kibar ol."

Oturduğum yerden hızla kalkınca başım döndüğü için gözlerimi kapatıp elimi başıma götürdüm.Koluma dokunduğunu hissedince kolumu çekip gözlerimi açtım.

"Bırak."

Öfke dolu bakışlarımı gözlerine yerleştirdim.

"Ben herkese hak ettiği gibi davranıyorum."

Alay edercesine başını salladığında hızla odadan çıktım.Önüme çıkan merdivenleri aceleyle indikten sonra salondaki dağınıklığı dikkatle geçerek askıdan ceketimi aldım.

"Saçmalıyorsun Alexis.Bu saatte tek başına gidemezsin."

" Giderim."

Kapıyı çarpıp çıktım ve geldiğimiz yolda ilerlemeye başladım.O görkemli lokantaya yaklaştığımda tam yanımda bir araba durdu ve camı açtı.

"Alex bin şu arabaya!"

Ah, evet.Peşimden geleceğini tahmin etmiştim. Omuz silkip yoluma devam ettiğimde araba da hareket etti.

"Siktiğim aklına göre hareket etme ve bin şu arabaya!"

Onu umursamadan yürümeye devam ettiğimde arabadan indi.

"Ne inatçısın amına koyayım."

Kolumdan tutup arabaya sürüklediğinde bağırdım.

"Bırak!Gelmiycem!"

Ne kadar çabalasam da güçlü kollarından kurtulamadım ve beni arabaya atıp kapıyı kilitledi.

Ardından Zayn de arabaya bindiğinde ona nefret dolu bakışlarımı gönderdim.Kapıyı açmaya zorladığımda hiçbirşey değişmedi.

"Aç şu lanet olası kapıyı!"

Zayn dediklerimden sonra bana döndü.Gözlerindeki öfkeyi görebiliyordum.Dişleri arasından sinirle tısladı.

"Kes sesini Alex!"

Tek kelime cevap verme gereği duymadığım içinkoltuğuma sindim ve yolun biran önce bitmesi için Tanrı'ya yalvarmaya başladım.Zayn'le göz göze gelmemek için başımı cama çevirdim ve karanlıktan hiçbir şey göremesemde dışarıyı izlemeye başladım.Zayn'in kulağa müzik gibi gelen kıkırdamasını duyunca ona döndüm.