Regen

Hoofdstuk 7

Ontdekking van de dag je wordt verschrikkelijk moe van leren. En geschiedenis is facking saai, maar dat was niet de ontdekking van de dag maar meer de ontdekking van een eeuw of drie geleden. Ik heb trouwens voor deze pww meer geleerd dan voor alle pwwen in voorafgaande jaren bij elkaar. Ja dat is dus best wel een prestatie en mn friends zijn trots op me en iedereen hier is in een soort update marathon ofzo dus ik ben ook heel trots op jullie en ik vond dat ik maar een mee moest doen.

~~~~~~~~~~~~
Met hun wapens in de aanslag en hun kogelvrije vesten om hun lichaam staan ze om de hoek van de woning van de verdachte.

"Politie!" Bram slaat op de voordeur, je kan het geen kloppen meer noemen.

Een man, waarschijnlijk Karel, die er veel ouder uit ziet dan hij waarschijnlijk is opent de deur. "Wat kan ik voor jullie doen?"

"We willen een paar vragen stellen in verband met de verdwijningen van Sara en Alex en de moorden op Penny en Jarno." legt Bram uit. Karel probeert de deur voor hun neus dicht te gooien, maar Evert's voet, die daar al uit voorzorg stond het was nou niet de meest orginele optie om te ontsnappen, houdt de deur tegen.

Bram's bloed staat op overkoken als hij de deur open zwaait en sprint de man achterna. Karel was niet zo snel en na enkele minuten had Bram hem al getackeld.

Ziedend zit Bram op Karel's benen en noemt het bekende riedeltje dat bij een arrestatie hoort op. Dan gebeurt er iets dat niemand had verwacht: Karel begint te huilen. Hij vertelt over hoeveel spijt hij heeft. Dat hij op het nieuws had gehoord dat er een lijst was uitgelekt van een school en dat hij toen de namen van de slachtoffers had zien staan. Alles was weer terug gekomen en plots werd het hem allemaal te veel dat zijn zoon niet de kans had gekregen om op te groeien.

"Waar zijn ze?" Fenna's stem klinkt hard en bot, maar dat is niet iets waar ze zich zorgen over maakt op dit moment.

Karel noemt een adres en Fenna sprint de deur uit, Evert achter haar aan. Terwijl Bram en Menno de verdachte naar de auto brengen.

"Jij mag helemaal niet mee." realiseert Evert zich ineens als Fenna zich in de bijrijderstoel laat vallen.

"Jij ook niet, zin om Bram en Menno op te bellen om te ruilen." Ook hun collega's hadden niet in de gaten gehad dat het tweetal helemaal niet op pad mocht.

"Nee." Evert trapt het gaspedaal in. Het adres was 20 minuten verderop. Met nog een half uur op de klok duwt Evert het gaspedaal bijna dóór het metaal

Luid toeterend en met blauwe zwaailichten vliegen ze over het wegdek. Terwijl Fenna haar staart iets straker trekt, merkt ze tot haar opluchtig dat ze er al bijna zijn.

Met piepende banden remmen ze enkele momenten later op de parkeren ze even later op de parkeerplaats van het gebouw. Als ze de auto uit springen realiseert Fenna zich dat dit de eerste mogelijke locatie is. De ervaring had haar geleerd dat de eerste locatie meestal niet de juiste was. Snel werpt ze een blik op haar horloge, nog tien minuten. Deze keer zal het eerste schot raak moeten zijn, want de minuten tikten razendsnel weg.

~~~~~~~~~~~~~
Oh en btw Samantha is terug en ik haat dr nog steeds.

Oh ennnn alvast weltrusten lieve mensen ik word heel blij van jullie en ik denk niet dat ik dat al ooit gezegd heb maar bij deze. Dankjewel ❤