Regen

Hoofdstuk 9

Dag lieve mensen, het één na laatste hoofdstuk staat nu officieel online. Ik hoop dat jullie het allemaal nog steeds leuk vinden!

Oeh en ps wat ik de komende week ook allemaal ga zeggen in reacties op verhalen ofzo VERTEL ME NIET WAT ER IN DE VOLGENDE AFLEVERING GEBEURD ALSJEBLIEFT DANKJEWEL

~~~~~~~~~~

Met trillende handen probeert Fenna haar sleutel in het slot te doen. Haar vingers proberen tevergeefs om de sleutel vast te houden, maar door het non-stop trillen van haar handen ontstaan er openingen tussen haar vingers waardoor de sleutel op de grond valt.

Ze balt beide handen tot vuisten in een laatste poging het trillen te laten stoppen, het heeft geen zin. Ze laat haar armen langs haar lichaam hangen. Haar adem schokt in haar keel.

Met haar voorhoofd tegen het koele glas van de achterdeur laat Fenna haar tranen de vrije loop. Keer op keer hoort ze Alex haar naam schreeuwen, voelt ze de sterke armen om haar middel en het geluid van de krakende muren. Daarna hoort ze Bos zijn stem en zijn handen op haar huid, ze rilt. De wind voelt koud aan op haar vochtige huid.

Binnen hoort ze de tv, een nieuwslezer vertelt zijn luisteraars over de ontploffing. "Uit betrouwbare bronnen hebben wij vernomen dat het meisje, Sara, door toedoen van een vrouwelijke rechereur, die eerder dit jaar werd ontvoerd door een gezochte crimineel, gered is. Sara is weer veilig terug bij haar familie en...." Fenna stopt met luisteren. Het nieuws vergat te vertellen dat door de schuld van diezelfde 'vrouwelijk rechereur' de jongen, Alex, vanavond niet in zijn eigen bed zal slapen. Die 'vrouwelijk rechereur' had zoveel meer kunnen doen.

Liselotte zal zich wel zorgen maken, realiseert Fenna zich. Ze veegt haar tranen van haar wangen, haalt een paar keer diep adem en bukt zich om de sleutel op te rapen.

Vroeger, voor de ontvoering was de achterdeur open als er iemand thuis was, maar Fenna wist dat Liselotte de deur altijd op slot deed als ze alleen thuis was.

De sleutel gaat nu wel na twee pogingen in het slot. Ze draait de sleutel om en vangt de laatste traan op voordat het haar kin bereikt. Ze haalt nog één keer diep adem en duwt de klink naar beneden.

"Lies? Ik ben thuis!" Haar stem galmt door de gang en ze hoort dat de televisie wordt uitgezegd. Fenna mikt haar jas naar de kapstok en loopt richting de kamer.

Ze is de deur nog niet door of Liselotte vliegt haar om de nek. Even schrikt Fenna, maar dan slaat ze haar armen om haar zus heen. "Lies?" fluistert Fenna nog steeds over dondert door de onverwachte begroeting. "Ik weet het van Bram en jou."

Liselotte kijkt verbaasd op. "Wat? Hoe?"

Fenna glimlacht. "Jullie hebben ons een beetje onderschat."

"Ons?"

"Evert en ik, de beste rechereurs van Nederland." Liselotte lacht en slaat haar arme weer opnieuw om Fenna heen.

"Fen?"

"Ja, Lies."

"Het komt allemaal wel weer goed toch?" Liselotte laat Fenna's blonde haar door haar vingers glijden.

Fenna glimlacht. "Alles komt goed. Zolang we samen zijn kunnen we alles aan."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

JA EVEN OVER ZONDAG WANT GVD. IK BEN ER NOG NIET HELEMAAL UIT HOE MAAR FENNA HEEFT HET NIET GEDAAN. NIET, PUNT UIT

Ja wou ik even kwijt